Ik heb van niemand toestemming nodig
Ik heb er genoeg van dat mensen mij alsmaar vertellen wat ik moet doen, of nog erger, dat ze het lef hebben om tegen mij te zeggen of wat ik doe goed of slecht is. Het maakt mij ook boos wanneer iemand tegen mij zegt wat ik zogenaamd had moeten doen, en dat ik beter zus of zo had kunnen doen. Vanaf nu doe ik gewoon wat ik zelf wil en moet doen, ik heb van niemand toestemming nodig.
Ik vind het heus superconstructief wanneer iemand met wie ik een hechte band heb mij advies probeert te geven wanneer ik hulp nodig heb, of als hij zijn mening met mij deelt, zolang hij mij maar niet opzettelijk pijn wil doen. Maar ik sta niet meer toe dat anderen mij beoordelen of voor mij gaan bepalen hoe ik mijn leven zou moeten leiden, met name als ze er helemaal niets vanaf weten.
Je kunt iemand zijn autonomie niet ontzeggen
Het is makkelijk om de keuzes van anderen in twijfel te trekken, aangezien iedereen zijn eigen unieke manier van handelen en zijn heeft. Als iemand ooit tegen je heeft gezegd dat je bijzonder bent, dan had diegene het niet mis. Je bent ook bijzonder, omdat je de wereld op je eigen manier bekijkt en bewandelt.
“De autonomie en waardigheid van anderen respecteren is een ethisch vereiste, niet een gunst die we elkaar wel of niet kunnen verlenen.”
-Paulo Freire-
Ik heb mijn eigen voorkeuren, persoonlijke ervaringen en hiërarchie van waarden, en die zijn absoluut niet beter dan die van een ander. Niemand weet beter dan ik wat ik heb doorgemaakt, of wat ervoor heeft gezorgd dat ik op deze manier ben geworden en gaan denken, of hoe rot ik me voel wanneer anderen mij bekritiseren om zichzelf even te vermaken.
Niemand kan mij mijn autonomie ontzeggen, omdat we allemaal het recht hebben om vrij te zijn, zolang we elkaar maar blijven respecteren. Elke relatie, zelfs de meest innige, wordt in stand gehouden door rekening te houden met en begrip op te brengen voor elkaar keuzes.
Met andere woorden, ik heb mijn leven gedeeld met mensen met wie ik het oprecht goed kan vinden door wie ze vanbinnen werkelijk zijn, en dat is iets dat nooit zal veranderen. De mensen die van mij houden weten wat ik nodig heb, en ze doen niet alsof ze het recht of de macht hebben om mij toestemming te geven om mezelf hierin te voorzien. Ze hoeven mijn motieven niet te begrijpen, ze moeten mij alleen respecteren met liefde.
Liefde is de belangrijkste les die je kunt leren
De prijs die je betaalt om het te proberen
Natuurlijk bestaat er een kans dat ik bij het maken van mijn eigen keuzes soms verschrikkelijk de mist inga, maar we worden allemaal geboren met de mogelijkheid om fouten te maken en de kans om van deze fouten te leren. Ik betaal liever de prijs die nodig is om het te proberen dan in een hoekje te gaan zitten wensen dat ik het kon doen, maar dat dit niet kan omdat ik van niemand toestemming heb gekregen.
Eindelijk ben ik mij gaan realiseren dat ik het laatste woord heb over hoe ik de wereld zal verkennen. Als ik iets wil proberen, dan heb ik alle vrijheid om dit ook te doen. Dat wil zeggen, ik ben bereid een emotionele wond te verdragen die een litteken bij mij zal achterlaten die nooit meer verdwijnt. Ik wil de enige zijn die daar verantwoordelijk voor is.
“Emotionele wonden zijn de prijs die we allemaal moeten betalen om onafhankelijk te zijn.
-Haruki Murakami-
Als ik dit niet doe en mezelf laat overtuigen door anderen, dan loop ik misschien geen wond op, maar zal ik wel lijden onder spijt. Dag in dag uit zal ik spijt hebben dat ik niet dapper genoeg was om mezelf te verdedigen en te vechten voor mijn eigen interesses.
Morgen zal alleen ik het effect voelen van wat ik doe met mijn leven
Als je krachtige waarden en ideeën hebt, vecht er dan voor. Keer oordelen en kritiek de rug toe als ze niets nuttigs aan je leven bijdragen. Uiteindelijk kun je namelijk alleen betekenis geven aan de dingen die je doet door te handelen aan de hand van wat je vanbinnen voelt.
Het is inderdaad zo dat het op het moment zelf pijn doet wanneer iemand zich bemoeit met dingen die hem eigenlijk helemaal niets aangaan. In de toekomst zal echter alleen jij je nog kunnen herinneren wat de gevolgen waren van jouw handelingen. Andere mensen zullen alleen hun mening met je delen en je beoordelen en dit vervolgens gewoon weer vergeten.
Je hebt niet genoeg tijd om een deel ervan te verspillen aan het doen van dingen die je eigenlijk niet wilt doen maar toch doet omdat anderen zeggen dat dit moet. Je hebt niet genoeg tijd om je rot te voelen omdat iemand anders denkt dat je de verkeerde keuzes maakt. Kortom, je hebt niet genoeg tijd om jezelf tegen te houden en jezelf niet de kans te geven om te zoeken naar wat je nodig hebt en dit niet te ervaren omdat je hier van niemand toestemming voor hebt gekregen.
“Het juiste moment om aan je nieuwe taak te beginnen is niet morgen of volgende week; het is instanter, of zoals op z’n Amerikaans gezegd, right now.”
-Arnold Joseph Toynbee-
Je kunt de tijd niet controleren
Afbeeldingen met dank aan Pascal Campion