Toevallige ontmoetingen zijn prachtig, maar verbinden is magisch

Toevallige ontmoetingen zijn makkelijk. Die doen zich voor aan de lopende band. Maar verbinden is pas echt magisch. Twee harten en geesten raken elkaar aan en we voelen dat onze werelden synchroon worden. Hoe we beiden hele sterrenstelsels zien waar andere mensen gewone plassen zien, of hoe we op hetzelfde moment lachen en om dezelfde reden.

Veel mensen houden van fantasie en Science fiction. Maar we zien niet in dat het leven zelf nog veel ongelooflijker, magischer en zelfs vreemder is. Welke factoren spelen er een rol bij die verbinding tussen twee vreemden die toevallig op het juiste moment op de juiste plek zijn en uiteindelijk tot elkaar aangetrokken worden?

We hebben het in dit geval niet alleen over het proces van verliefd worden, maar we hebben het ook over de geweldige set aan omstandigheden die de meest solide vriendschappen bouwt.

Diegenen denken niet aan tijd of afstand, maar juist over begrip, speciale banden en die liefhebbende harmonie waar er wederzijdse zorg en oprechte affectie is.

We verbinden ons, net als atomen, net als de maan die het water in de zee aantrekt en de getijden regelt. Misschien is dat wat het leven is: deze fantastische connectie, die we vormen met bepaalde mensen gedurende ons leven, ons laten brengen naar waar we moeten zijn.

Onderdeel van het proces van volwassen worden, waarin we leren, delen, helpen en geholpen worden en een eeuwige emotionele stempel achterlaten op het hart van iemand anders…

De wet van aantrekking in een vriendschap

Elena en Sara ontmoetten elkaar op school. In een van hun massacommunicatielessen speelde de professor een video van Monty Python af, die de hele klas aan het lachen maakte. Voor een paar seconden, normaal dus.

Maar, toen de rest van de klas weer stil werd en focuste op hun werk, bleef Sara lachen en kon niet meer stoppen. Toen Elena haar hoorde kon ze het niet helpen en moest ze ook hardop lachen. Dat moment markeerde het begin van hun vriendschap. Een geweldige vriendschap.

Wanneer we het hebben over emotionele relaties, of zelfs vriendschap, lijkt onderzoek veel dieper in te gaan op de voordelen die deze banden met zich mee brengen dan op de oorzaak ervan: het onderliggende proces dat deze plotselinge, maar altijd definitieve, ‘magische connectie’ vormgeeft. Voordat we verdergaan moeten we iets in onze gedachten houden. Het klinkt wellicht raar…

Vriendschap omvat verborgen processen die veel complexer zijn dan de processen die het simpele feit van aantrekking in een romantische relatie bepalen. Er zijn wetten en psychologische dynamica en deze zijn zeer interessant.

Zelfonthulling

De meest authentieke vriendschappen zijn niet gebaseerd op slechts een reeks gedeelde interesses, op het hebben van dezelfde waarden en voorkeuren. Sterker nog, het niet met elkaar kunnen opschieten bepaalt juist de sterkte en significantie van een vriendschap.

Experts in de sociale psychologie weten dat er één punt is dat bepaalt of een vriendschap al dan niet zal standhouden. We hebben het over self disclosure (zelfonthulling). We moeten onze eigen zorgen, angsten en onzekerheden delen met andere mensen om ons te kunnen helpen, om de intimiteit en het begrip te voelen die zo therapeutisch zijn.

Wanneer we met iemand een geheim delen en diegene in staat is om het voor zich te houden, het te beschermen en ons hun steun te bieden, dan pas begint de magie. En wanneer die ander zijn hart opent en ook zijn geheimen deelt, dan verspreidt de magie zich.

Emotionele ‘lijm’ en de wet van de spiegel

Als we er eenmaal zeker van zijn dat we die persoon kunnen vertrouwen, hebben we nog steeds andere processen nodig om deze krachtige verbintenis die ontstond uit een toevalligheid te consolideren. We hebben het over ’emotionele geschenken’, zoals bijvoorbeeld: loyaliteit, zorgzaamheid, onvoorwaardelijke steun, waardering, oprechtheid en de vaardigheid om ons te helpen groeien.

Daarnaast is er zelfs nog een interessanter idee dat de sociaal psychologen Carolyn Weisz en Lisa F. Wood, van de Universiteit van Puget Sound, in Tacomo, Washington (VS) naar voren brengen. Het is de ‘spiegel-spiegel’- theorie, of de wet van de spiegel. Deze theorie is net zo simpel als belangrijk.

Je met iemand verbinden betekent dat je een persoon bent tegengekomen die past bij jouw identiteit, iemand die zich vaak zal gedragen als een reflectie of balanselement, ons persoonlijk centrum.

Een goede vriend zal bijvoorbeeld in staat zijn aan ons te vertellen dat de keuze die we hebben gemaakt of die persoon waarvoor we gevallen zijn niet past bij wie we zijn, of dat ze ons veranderen in iemand die we niet zijn (ze plaatsen ons op afstand van onze eigen reflectie).

‘Verbinden’ met bijzondere mensen is iets dat ons brein nodig heeft

Sommige mensen noemen het wellicht een zesde zintuig, maar vaak weet ons brein al met wie we het beste kunnen ‘verbinden’, met wie we zouden moeten afspreken om onszelf te verdrinken in koffie en om hoop te schilderen in de stoom afkomstig van warme chocolademelk, en wie we het best kunnen vermijden, waarbij we de deur moeten sluiten om onszelf te beschermen tegen een egoïstische vriendschap.

Ons brein profiteert van solide en blijvende vriendschappen vanwege één zeer concrete reden: ze helpen ons overleven en een doel te geven aan ons dagelijkse leven. Deze band die ons voldoening geeft is sterker dan welk medicijn dan ook. Het is als een shot dopamine of serotonine: geluk.

Sta toevallige ontmoetingen toe om jou weg te dragen, laat het leven magisch beginnen door je te verbinden met deze bijzondere mensen die van het leven een prachtigere, warmere en interessantere plek maken.