The Catcher in the Rye van J. D. Salinger: een vervloekt boek
The Catcher in the Rye is één van de bekendste Amerikaanse boeken van de twintigste eeuw. In deze roman is de schrijver, J. D. Salinger, erin geslaagd om het wezen van de adolescentie te vatten. Aanvankelijk waren de recensies hard. Toch bewondert het publiek dit boek nog steeds.
In de loop van de tijd is de roman het literaire werk geworden dat op de beste manier een portret schildert van de adolescentie. De directe en vulgaire taal in de roman weerspiegelt de werkelijkheid. Het was echter ook heel omstreden toen het in 1951 voor het eerst gepubliceerd werd.
De maatschappij is veranderd. Er is de technologische vooruitgang. Bovendien zijn er duidelijke verschillen tussen de tieners toen en de tieners nu. The Catcher in the Rye is echter een roman die tot op de dag van vandaag de werkelijkheid van tieners weerspiegelt.
Deze jongeren hebben het moeilijk om zich aan het systeem aan te passen of erin te passen. Die tieners ervaren het stadium tussen de kindertijd en de adolescentie als een periode van overleven, opstandigheid en innerlijke worstelingen.
De verhaallijn
De verhaallijn van The Catcher in the Rye is heel eenvoudig. Het gaat over een jongeman, Holden Caulfield, die in de eerste persoon over zijn ervaringen vertelt. Hij is een slechte student. Verschillende scholen hebben hem aan de deur gezet.
Zijn situatie lijkt ook niet beter te worden. Ze hebben hem namelijk verteld dat ook zijn laatste school hem wegstuurt. Holden beslist om het niet tegen zijn ouders te zeggen. Hij wil hen niet zien. Hij keert zelfs in het midden van de nacht terug naar New York waar hij in een ordinair hotel verblijft. Daar beginnen zijn avonturen.
The Catcher in the Rye vertelt de reis van Holden. Hij is een tiener die ongelukkig is met de wereld. Hij lijkt iedereen en alles te haten. Deze roman is de geschiedenis ingegaan als het favoriete boek van psychopaten, buitenbeentjes, mensen met geestelijke problemen, tieners en zelfs ” normale” volwassenen. Waarom was deze roman zo succesvol? Wat is de reden dat dit boek zo omstreden was?
“Ik kan niet verklaren wat ik bedoel. En zelfs al zou ik het kunnen, dan ben ik niet zeker of ik daar zin in heb.”
-J. D. Salinger, The Catcher in de Rye-
The Catcher in the Rye, een weerspiegeling van de adolescentie
Vele mensen herkennen zichzelf in Holden. Volwassenen voelen zich echter niet zo verbonden met hem als tieners. Wat is het geheim? Het geheim is dat Salinger een gemakkelijk te herkennen personage beschrijft met wie we ons eenvoudig kunnen verbinden. Dit personage is opstandig en bevindt zich op de rand van misantropie.
Voor vele mensen is de adolescentie gewoon de overgang naar de volwassenheid en niets anders. Het is een onbelangrijke fase in het leven waar we ons concentreren op de school en op de toekomst. We nemen nieuwe uitdagingen en verantwoordelijkheden op.
Voor anderen is de adolescentie echter veel complexer en duisterder. De druk en zowel de persoonlijke verantwoordelijkheden als die op school kunnen geduchte hindernissen.
De wereld leren begrijpen en verantwoordelijkheid nemen voor onze daden kan deze levensfase verstoren. Drugs, alcohol, experimenteren, seks en ontdekken hoe de wereld werkt, maken allemaal deel uit van de adolescentie.
In die periode schenken we aandacht aan muziek, films en de media. We gaan op zoek naar dingen waarmee we ons kunnen identificeren. Tijdens de adolescentie willen we op verschillende manieren meer over onszelf leren. We willen gewoon het gevoel hebben dat we in deze wereld thuishoren.
Holden haat alles wat met het leven te maken heeft. Hij haat iedereen, zijn school, de maatschappij, het systeem en de wereld. De enige mensen om wie hij geeft, zijn zijn broers en zussen. Hij lijkt zelfs niet om zijn ouders te geven.
“Ik zeg altijd ‘Aangename kennismaking’ tegen iemand die ik niet blij ben te ontmoeten. Als je in leven wil blijven, moet je die dingen echter zeggen.”
– J. D. Salinger, The Catcher in the Rye-
Het taalgebruik in The Catcher in the Rye
Eén van de meest opvallende aspecten van deze roman is het feit dat het in de eerste persoon verteld wordt. De hoofdpersoon maakt ook gebruikt van een woordenschat die enorm lijkt op die van adolescenten. Holden gebruikt slang en populaire onbeschofte uitspraken. Wanneer hij over historische gebeurtenissen praat, gebruikt hij ongepaste taal.
We voelen ons met hem verbonden door de manier waarop hij zichzelf uit. Zijn taal is natuurlijk en gewoon. Ook de lichamelijke beschrijvingen die hij geeft, zijn nauwkeurige beschrijvingen die adolescenten gebruiken. Terwijl je leest, merk je wellicht toespelingen op nagelbijten en acne. Die zijn typisch voor de puberteit.
Een ander opmerkelijk feit in deze roman is het gebrek aan actie. Holden slaat inderdaad op de vlucht. Daarna gaat hij door een moeilijke periode maar eigenlijk gebeurt er niets dat gek is. De actie is statisch, net als de adolescentie.
Holden beperkt zich gewoon tot het vertellen van zijn gedachten en tot het kritiek geven op alles wat hij kan. Hij denkt na over zichzelf, over wat hij wel en niet leuk vindt, en over hoe onaangenaam de wereld is. De Catcher in the Rye verwijst naar de overgang van de kindertijd naar de adolescentie en de moeilijkheden die ermee gepaard gaan.
De titel van de roman
Holden beschrijft zichzelf als “catcher in the rye” omdat hij dat wil zijn. Hij wil verantwoordelijk zijn voor het vangen van de kinderen die in hun eentje op de afgrond af rennen. Holden wil hen beschermen voor de schok die het einde van hun kindertijd inhoudt. Dit is het begin van een tijd waarin ze zich bewust moeten zijn van de werkelijkheid.
De bekentenis van enkele misdadigers
Hoe komt het dat een roman die de adolescentie weerspiegelt, het favoriete boek van veel misdadigers is? In het boek worden gedachten en gevoelens verwoord (de misantropie van Holden en zijn gevoel dat hij nergens thuishoort). Misschien kunnen dat enkele redenen zijn waarom criminelen deze roman als een soort bijbel beschouwen.
Op bepaalde momenten van ons leven kunnen we ons gemakkelijk verbonden voelen met Holden. Misschien zien we onszelf in hem. De manier waarop hij denkt en hoe hij zich voelt, kan soms weerspiegelen hoe wij ons echt voelen. Dit kan ons helpen om ons tijdens die momenten niet alleen te voelen.
De lijst van misdaden die in de schaduw van The Catcher in the Rye gepleegd werden, is heel lang. De meeste van die misdaden zijn in de vergetelheid geraakt. Dat komt omdat het kleine misdaden waren of misdaden tegen anonieme mensen. Het misdrijf dat we ons het meest herinneren, is ongetwijfeld de moord op John Lennon.
Mark David Chapman
Mark David Chapman heeft John Lennon vermoord. Chapman was een bewonderaar van Lennon. Hij zag Lennon als één van die kinderen die zoals Holden beschreef, de afgrond in rennen. Chapman geloofde dat hij Lennon kon redden van de verwarringen in de wereld.
Door hem te vermoorden zou hij ervoor zorgen dat de onschuld van Lennon overleefde. Nadat hij de moord gepleegd had, las Chapman in The Catcher in the Rye tot de politie kwam. Hij had in het boek “mijn getuigenis” geschreven en ondertekend als Holden Caulfield.
Robert John Bardo en John Hinkley
Bardo en Hinkley zijn andere namen die naar boven komen als we het over deze roman hebben. Bardo vermoordde de jonge actrice Rebecca Schaeffer. Hinkley probeerde Donald Reagan te vermoorden. Beide misdadigers hadden een kopie van The Catcher in the Rye bij zich toen ze het misdrijf pleegden.
“Wat mij echt omver blaast is een boek waarvan je nadat je het volledig gelezen hebt, zou willen dat de auteur die het geschreven heeft een echt goede vriend van je is, en die je kan bellen wanneer je maar wilt. Dat gebeurt echter niet vaak.”
-J. D. Salinger, The Catcher in the Rye-
De erfenis van The Catcher in the Rye
Deze roman heeft een enorme erfenis nagelaten. Dit komt door zijn populariteit en de duisternis die het boek omringt. Dit gaat van stadslegenden tot muziek die door dit “vervloekte” boek geïnspireerd is. Tieners moeten dit boek echt lezen. Het is direct en open.
