Tennispsychologie en hoe de mentale strijd te winnen
De toepassing van psychologie op het gebied van sport wordt steeds relevanter. Deskundigen hebben veel professionele strategieën voor de sport bedacht met behulp van het cognitieve gedragsmodel. In het artikel van vandaag kijken we naar tennispsychologie in het bijzonder.
Deze professionele strategieën laten het verband zien tussen het niveau van zelfredzaamheid van een persoon en hun sportprestaties (Ortega en Meseguer, 2009). Psychologische vaardigheden bij tennis maken in veel gevallen namelijk het verschil tussen een goede speler en een geweldige speler.
Lucia Jiménez Almendros (Engelse link) was een tennisser die nu sportpsycholoog is. Ze heeft een Ph.D met een proefschrift getiteld Positive Cognition and Emotion in the Coping Strategies of Competitive Athletes. Ze is tot de conclusie gekomen dat het vaak alleen de menselijke geest is die grenzen stelt in de sport.
Verschillende tennissers die tot de elite behoren (ATP en WTA) hebben bevestigd dat in professionele competities, wanneer technische, tactische en fysieke aspecten vergelijkbaar zijn, het eindresultaat in 95% van de gevallen wordt bepaald door mentale en psychologische factoren (Hoya Ortega, 2018).
Bij sporten op hoog niveau komt winnen op de eerste plaats en in sommige gevallen is dit praktisch het enige dat er toe doet. Hier kunnen we de mantra dat ‘meedoen het allerbelangrijkste is’, wat geldt voor sporten op basisniveau, niet toepassen.
Als alles wordt beheerst door resultaten, rangorde en druk, worden psychologische vaardigheden van groot belang. Hier realiseren we ons dat je, om een topsporter te worden, onvermijdelijk je mentale vermogens moet versterken.
Tennispsychologie (zelfevaluatie en motivatie) en ervaren fysieke competentie
Tennispsychologie heeft een grote invloed op de fysiologische, technische en zelfs tactische aspecten van het spel. Spelers die zichzelf meer waarderen en zichzelf als fysiek competenter beschouwen, worden meer gemotiveerd door concurrentievermogen en ook door succes en prestaties.
Deze vaardigheden (Engelse link) zijn essentieel om optimale prestaties te verkrijgen bij sporten met hoge intensiteit, zoals tennis. Spelers moeten informatie extreem snel waarnemen en interpreteren. Door dit te doen, geven ze zichzelf voldoende tijd om een succesvolle slag te plannen, te initiëren en uit te voeren.
Tennis wordt gekenmerkt door hoge psychologische eisen en het is vrij uniek omdat het grote mentale complexiteit vereist. Het is een individuele sport, er is geen tijdslimiet en dat kan leiden tot verlies van concentratie, motivatie en activering.
Sporters moeten veel beslissingen nemen. Er zijn geen lange pauzes en er zijn veel kritieke situaties die kunnen leiden tot ups en downs in de prestaties (Hoya Ortega, 2018).
“Het is altijd nog in mijn gedachten dat ik iedereen kan verslaan. Dat is geen probleem. Maar ik denk dat dat voor de meeste atleten hetzelfde is. Als je niet meer gelooft dat je toernooien kunt winnen, dan kun je het ook niet doen.”
-Roger Federer-
Hoe win je de mentale strijd?
Tennispsychologie is gerelateerd aan vaardigheden die intrinsiek motiverend zijn. Vaardigheden die de speler helpen de mentale strijd te winnen.
Deze motivatie is enerzijds gericht op succes (ze denken niet aan verliezen, ze zijn realistisch en optimistisch en ze schrijven hun successen en mislukkingen toe aan interne aspecten. Aan de andere kant is het ook gericht op hun prestaties (goed spelen, verbeteren en alles geven).
Deze kwaliteiten en doelgericht gedrag zijn de sleutel tot het winnen van de mentale wedstrijd. Elite-tennissers worden ook nerveus, maar ze hebben een groter vermogen om deze rusteloosheid onder controle te houden.
Ze werken aan hun concentratievermogen en focussen op de belangrijke aspecten van het spel. Ze worden niet snel afgeleid. Als ze dit wel zijn, gebruiken ze het echter om hun tegenstander schade toe te brengen, omdat ze gemakkelijk de verschillende soorten concentraties die ze gebruiken kunnen veranderen.
Om hun mentale concentratie tijdens wedstrijden te behouden, volgen ze een aantal vooraf bepaalde prestatierichtlijnen, zowel voor als tijdens wedstrijden. Door dit te doen, laten ze alles normaler lijken en kunnen ze dus maximale prestaties behalen.
Kortom, om de mentale strijd te winnen moeten tennissers naast goed tennissen ook het gevoel hebben dat alles op rolletjes loopt, bijna automatisch. Ze willen niet te veel nadenken over wat ze gaan doen. Ze willen ook het gevoel hebben dat alles onder controle is.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
García-González, L., Araújo, D., Carvalho, J., & Del Villar, F. (2011). Panorámica de las teorías y métodos de investigación en torno a la toma de decisiones en el tenis. Revista de Psicología del deporte, 20(2), 645-666.
González, J. (2017). Diseño del entrenamiento mental del tenista. De lo científico a la aplicado. Revista de Psicología aplicada al deporte y al ejercicio físico, 2(1), e5.
Hoya Ortega, M. Análisis conductual y factores psicológicos asociados al rendimiento deportivo del tenista: resiliencia y motivación= Behavioral analysis and psychological factors associated with the athletic performance of the tennis player: resilience and motivation.
Latinjak, A. T., Álvarez, M. T., & Renom, J. (2009). Aplicando el auto-habla al tenis: su impacto sobre el foco atencional y el rendimiento. Cuadernos de psicología del deporte, 9(2), 19-19.
Meseguer, M., & Ortega, E. (2009). Valoración de la autoeficacia percibida en baloncesto: diferencias entre el entrenador y los jugadores. Revista Iberoamericana de Psicología del Ejercicio y el Deporte, 4(2), 271-288.
Riera, J., Caracuel, J. C., Palmi, J., & Daza, G. (2017). Psicología y deporte: habilidades del deportista consigo mismo. Apunts. Educación física y deportes, 1(127), 82-93.
Villamarín, F., Maurí, C., & Sanz, A. (2007). Competencia percibida y motivación durante la iniciación en la práctica del tenis. Revista de psicología del deporte, 7(2).
