Soms hebben we alleen een liefkozing nodig
Soms is het enige dat we nodig hebben een liefkozing. Niets meer. We willen niet dezelfde woorden of dezelfde uitdrukkingen die al eeuwen worden gebruikt. We willen herbevestiging, verwelkoming en gewaardeerd worden door het gevoel van die hand die zachtjes over onze huid gaat…
Er zijn maar weinig dingen die zo’n emotioneel en mentaal kalmerend effect hebben als een simpele liefkozing. Op het gebied van de humanistische psychologie en transactionele analyse wordt ons bovendien verteld dat elke persoon moet worden aangeraakt door de mensen van wie hij houdt om zich “erkend” te voelen.
Niet is fijner dan een onverwachte liefkozing, zoals de aanraking van iemand die, hoewel bedekt met duizenden littekens, nog steeds in staat is om een zachte liefkozing te bieden.
Sensorische deprivatie is een realiteit die niet alleen wordt ervaren door een baby en zijn moeder. Het bestaat ook tussen de koppels en het kan op ieder moment gebeuren. Dit zijn banden waarbij voldoende hoeveelheid contact ontbreekt, waar de persoon in kwestie niet door liefkozingen, knuffels of vriendelijke woorden wordt erkend.
In dit soort relatie is er geen uitwisseling van affectie of liefde die verder gaat dan woorden. Een kind dat leidt aan moederlijke sensorische deprivatie ervaart een langzamere ontwikkeling en komt mogelijk aan reactieve en emotionele stoornissen te lijden.
Op een emotioneel niveau en binnen een relatie kan het gebeuren dat een van de twee partners die emotionele wijsheid mist in de eenvoudige liefkozingen die een authentieke relatie helpt te ontwikkelen. In deze gevallen zal de partner zich leeg voelen en gaan twijfelen aan de gevoelens en oprechtheid van de overeenkomst van de relatie.
Liefkozingen zijn het voedsel dat de ziel en ons emotionele brein nodig hebben om onderdeel uit te maken van deze wereld, om je deel te voelen van de dingen waar je van houdt.
Een liefkozing: een psychologische, biologische en sociale noodzakelijkheid
Een liefkozing is een krachtig wapen, een essentieel gebaar dat een wereld aan emoties, innerlijke balans en psychologisch welzijn bevat. Dit verlangen naar erkenning is iets dat ons ons hele leven lang zal kenmerken.
Een liefkozing ontwikkelt leven, het bevestigt en bouwt en weeft een onzichtbare deken die ons verenigt met die persoon in ons hart. Geen technologie kan zoiets vervangen. Geen machine bevat de warmte van een knuffel, noch de zoetheid van een liefkozing.
Er wordt ook gezegd dat de manier waarop een persoon de liefkozing ontvangt tijdens zijn jeugd ook zal bepalen op welke manier hij liefkozingen van anderen verwacht.
Als mensen nooit liefkozingen hebben ontvangen, is het mogelijk dat ze niet weten hoe ze die moeten geven. Maar hun wens ze te ontvangen zal zonder twijfel erg intens zijn, zonder dat ze deze wens herkennen. Het is ingewikkeld, want onze tekortkomingen tijdens onze jeugd zullen veel aspecten van onze volwassenheid bepalen.
En hoewel er veel verschillen tussen personen kunnen zijn, is de noodzaak van aanraking, nabijheid en affectie universeel. Het wordt niet alleen gevonden bij de mens, maar ook bij dieren. In feite kunnen we deze behoefte in onze huisdieren ook terugzien.
Laten we toch eens kijken naar de basiskenmerken en psychologische gevolgen rondom liefkozingen.
De kracht van onvoorwaardelijke liefkozingen
Om invloed, relevantie en transcendentie te hebben, moet een liefkozing onvoorwaardelijk zijn. Ik streel jouw gezicht met mijn hand, omdat mijn hart dat voelt, omdat ik je erken als deel van mijzelf. Ik doe dit onzelfzuchtig. Onvoorwaardelijk.
Een liefkozing is bovenal een sensorische stimulus. Een sensatie wordt geproduceerd. Maar om authentiek en onvoorwaardelijk te zijn, moet deze liefkozing gevoelens en positieve emoties los maken.
Als de liefkozing oprecht en onvoorwaardelijk is, wordt er voldoende reciprociteit vastgesteld. De twee mensen herkennen zichzelf als deel van elkaar. Ze ontvangen deze liefkozingen als een soort taal die hen met elkaar verbindt en sterker maakt.
Er is een deel van mij in iedere liefkozing die ik je geef
Mensen strelen anderen niet gewoon omdat ze genot willen bezorgen, willen troosten of willen zorgen voor iemand. We strelen om een deel van ons over te dragen en een band te creëren.
Als een liefkozing wordt gegeven, is het wat het is. De ander zal er later over oordelen als authentiek of vals. Want we moeten niet vergeten dat er ook veel soorten liefkozingen zijn die schade veroorzaken, valse of ironische liefkozingen die de band verbreken.
Een liefkozing kan veel over ons zeggen. Daarom moeten we deze rustig aanbieden, met tederheid, waardoor we woordeloze berichten kunnen doorgeven.
Liefkozingen als deel van gezonde gehechtheid
Op onze website praten we vaak over het concept van gehechtheid. En hoewel het waar is dat dit vaak wordt gezien als “afhankelijkheid” of zich te veel vastklampen aan iets of iemand, hebben mensen vanuit een humanistisch of emotioneel oogpunt gezonde gehechtheid nodig om een band te creëren.
Een streling is een gebaar waardoor we één of meer mensen herkennen, omhullen en integreren in ons wezen. Ze worden een deel van ons hart en we hebben dat huid-op-huid contact nodig om onze emoties te bevestigen.
Een streling is een woord dat wordt geëtst op de huid dat we allemaal nodig hebben, want er is geen betere lijm voor gebroken harten dan een hele lading liefkozingen.
