Het Pinokkio-syndroom: pathologische leugenaars

Het Pinokkio-syndroom: pathologische leugenaars

Laatste update: 20 maart, 2017

Het Pinokkio-syndroom staat in de psychiatrie bekend als ‘pathologisch liegen’ of ook wel als ‘mythomanie’. Sommige onderzoekers van de menselijke geest geven aan dat deze pathologie gekenmerkt wordt door de onvermijdelijke drang om te liegen.

Als we een volwassen iemand aanschouwen die zijn leven vult met leugens en bedrog, dan aanschouwen we iemand met een serieus probleem.

Sommige mensen liegen bewust om enig voordeel te behalen, maar pathologische leugenaars liegen zonder dat ze ook maar weten waarom. Hun leugens zijn spontaan en ongepland. Zodra ze eenmaal deze dynamiek van drogredenen en bedrog betreden, lijken ze niet meer te kunnen stoppen. Ze kunnen hun leugens zelfs jaren tegelijk volhouden. De pathologische leugenaar weet dat hij liegt, maar hij kan zichzelf niet helpen. En uiteindelijk gelooft hij in zijn eigen fabels.

Hoe herken je een pathologische leugenaar

  • De verhalen die ze vertellen zijn geen waanvoorstellingen, maar ze zijn ook niet helemaal waar. Ze bevatten vaak sporen van waarheid.
  • De neiging om te liegen is constant, omdat het een karaktereigenschap is en niet gerelateerd is aan externe situaties of de sociale omgeving.
  • Hun verhalen en leugens zetten de leugenaar zelf meestal in een positief en gunstig licht.
  • De dwangmatige leugenaar gelooft werkelijk dat de verzonnen gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. Ze ontkennen te allen tijde dat deze gebeurtenissen fantasieën zijn van hun eigen geest.

Mythomanie is niet dodelijk, maar het is verre van onschuldig. Het heeft bijwerkingen op vele verschillende niveaus. Binnen de sociale sfeer is de mythomaan vaak geneigd om zijn geloofwaardigheid te verliezen en wordt hij vaak bestempeld als ‘praatjesmaker’. Binnen zijn familie wordt hij gedefinieerd als een verwerpelijke persoon en iemand op wie je niet kunt vertrouwen. En zijn vrienden en kennissen zijn geneigd afstand van hem te nemen of hem buiten te sluiten.

De enige behandeling voor mensen met dit type syndroom is psychotherapie, hoewel er tegenwoordig geen onderzoeken bekend zijn binnen dit gebied die een volledige genezing van de patiënt garanderen.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.