Paquita Salas: entertainment en nostalgie
In dit artikel gaan we het hebben over Paquita Salas. Tv-series zijn niet langer programma’s van lage kwaliteit die je kijkt wanneer er niets anders op tv is. Integendeel, mensen kijken ze nu continu en houden zelfs hele kijk-marathons.
Sterker nog, ze zijn vaak populairder dan de nieuwste films. De toeschouwer hoeft tegenwoordig ook niet meer te dealen met irritante reclames of te wachten totdat de serie eindelijk op tv komt. Met een dosis nostalgie naar vroegere tijden en vooral met de bedoeling om ons te laten glimlachen, ontstond de show Paquita Salas.
Tv-programma’s zijn nu van hoge kwaliteit. Het feit dat ze langer duren dan films zorgt voor een betere personageontwikkeling, waardoor de kijkers de personages veel beter leren kennen. Dit heeft er echter wel voor gezorgd dat de komedie als genre op een laag pitje kwam te staan.
Wanneer je denkt aan de populairste series van de afgelopen jaren, zul je zien dat de meeste van andere genres zijn. Met alles wat er tegenwoordig in de wereld gaande is, hebben we het echter meer dan ooit nodig om te lachen.
Hiermee bedoelen we niet dat komedieseries niet langer bestaan. Wel is het zo dat de tv-wereld zo ver vooruit is gegaan dat de wereld van de komedie zichzelf opnieuw moet uitvinden. Dit heeft de makers ervan sterk onder druk gezet.
Kijkers zijn veel veeleisender omdat ze weten dat er een breed scala aan opties is om uit te kiezen. Op hun beurt hebben nieuwe platforms ruimtes gecreëerd waar het makkelijker is om met originele inhoud te komen.
Paquita Salas: een noodzakelijke ontsnapping
Paquita Salas werd gemaakt door Los Javis, Brays Efe en Anna Castillo. Wat in eerste instantie Instagram-video’s zouden worden, werd een Flooxer-serie die later een Netflix-serie werd.
Het budget nam aanzienlijk toe nadat de serie een samenwerking met Netflix aanging. Als gevolg hiervan nam de kwaliteit toe en natuurlijk de verspreiding ervan. Het staat buiten kijf dat Paquita Salas een behoorlijk succesvolle show is. Sterker nog, ze hebben de komst van een derde seizoen al bevestigd. Waarom is de serie zo succesvol?
Met een geschatte duur van 20-25 minuten per aflevering, en met in totaal tien afleveringen per seizoen, is Paquita Salas een leuke serie die makkelijk wegkijkt en niet te veel tijd kost. Het belangrijkste doel is om de kijkers een goede tijd te bezorgen.
Lekker ongecompliceerd
Paquita Salas is allesbehalve gecompliceerd. Dit is geen serie die je urenlang aan het scherm gekleefd houdt, noch vereist het een grote mentale inspanning om de serie te begrijpen. Deze serie gaat over het geven van een ruimte aan de kijker waar deze achterover kan leunen, ontspannen en genieten van een leuke komedie.
Een belangrijk aspect dat we echter moeten noemen, is dat het geen kwaad kan om als kijker bepaalde kennis van de Spaanse televisiecultuur van de jaren ’90 en 2000 te hebben om de serie beter te begrijpen.
Series zoals ¡Ala … Dina!, A las once en casa, of Ana y Los Siete waren toen grote hits. Dit zijn series waar we nu aan terugdenken, aan sommige met nostalgie en anderen met schaamte.
Veel van de gezichten die we toen op het scherm konden zien, zijn ofwel uit de popcultuurwereld verdwenen of hebben een irrelevante rol gekregen in andere producties. Iets dat ooit zo succesvol was, kan de volgende dag een totale flop worden. Tijden veranderen, evenals de smaak van mensen.
Dit is wat Paquita Salas tijdens de serie ervaart. Ze is een vrouw die ooit bloeide als talentenjager maar die nu helaas voorbijgestreefd is. Alles aan Paquita is merkwaardig – van haar ouderwetse kleding tot haar obsessie met gebakken varkensribbetjes.
Kortom, het lijkt erop dat ze zich nooit heeft aangepast aan de 21e eeuw. Ze blijft haar leven leven lang terugdenken aan haar gloriedagen en lijkt niet blij te zijn met alle veranderingen.
Paquita Salas herinnert ons eraan dat er nog steeds ruimte is voor puur entertainment, om te lachen om de wereld, het heden en het verleden. Deze serie is ongelooflijk grappig, daarom houden we er zo van.
De wereld van de losers
De term ‘loser’ is erg kleinerend. Iemand zo noemen is onbeschoft en respectloos. Toch is het een veelgebruikte term in Paquita Salas. In de show praten ze over sterren die op een bepaald moment erg succesvol waren en nu alleen nog maar in hun herinneringen hun gloriedagen herbeleven.
Tijdens de jaren 90 en 2000 vertegenwoordigde Paquita belangrijke tv-actrices zoals Lidia San José, wiens roem vervaagde. Haar gloriedagen als talentenjager liggen inmiddels echter ver achter haar en nieuwe of populaire sterren willen dan ook niet meer door haar worden vertegenwoordigd. Toch blijft ze haar uiterste best doen om haar zaak overeind te houden.
Een ongelooflijk feit over deze serie is dat er veel bekende gezichten (waaronder de eerder genoemde Lidia San José en Ana Obregón) in voorkomen. Javier Calvo en Javier Ambrossi, ook wel los Javis genoemd, speelden een ontzettend belangrijke rol in het realiseren hiervan, omdat veel bekende acteurs dankzij hen besloten samen te werken in Paquita Salas.
Paquita meet haar succes aan de hand van het aantal Pasapalabra, een Spaanse spelshow, waar haar artiesten in verschenen. De reden hiervoor is dat televisieprogramma’s beter worden betaald dan een kleine film- of tv-rol.
In zo’n verzadigde markt is het nodig om op te vallen en de beste te zijn, iets dat Paquita’s concurrentievermogen en verval heeft bevorderd. Paquita Salas geeft een goed overzicht van zowel de nieuwe als oude showbusiness, wat ons helpt beseffen dat de wereld is veranderd en dat roem zwak en kortstondig is, net als succes en schoonheid.
Barrières doorbreken
De filmwereld is helaas veel te gericht op de lichaamsbouw van mensen. Dikke mensen zijn altijd lachwekkend, en dat is in zekere zin het geval van Paquita. Brays Efe himself (de acteur die Paquita speelt) noemde dit tijdens de Feroz Awards.
In zijn toespraak had hij het over de relatie tussen uiterlijk en acteren en herinnerde ons eraan hoe erg het is om geobsedeerd te zijn door hoe we eruitzien.
Film en televisie zouden meer moeten geven om acteerkwaliteit dan om fysieke verschijning. Als ze de echte wereld willen weergeven, moeten ze zich niet richten op moeilijk te bereiken schoonheidsidealen. Paquita mag dan dik en grappig zijn, de waarheid is dat ze ook zelfbewust is en er niet naar streeft om mager te zijn.
Een acteur die een vrouw speelt, oude tv-gezichten die geen andere succesvolle rollen wisten te bemachtigen, acteurs en actrices van allerlei aard… Paquita Salas breekt barrières en laat ons zien dat het goed is om een unieke serie te maken zonder de hardheid en wreedheid van de entertainmentwereld.
Alle begin is moeilijk
Het begin is voor niemand makkelijk, maar proberen om er in de entertainmentwereld bij te horen en er succesvol in te zijn, kan belastend en duur zijn. Audities lijken misschien allemaal leuk en aardig, maar ze zijn niet zo eenvoudig als ze lijken. Sterker nog, het is voor een producent erg moeilijk om een project binnen te slepen of voor een acteur om een rol te krijgen.
Paquita Salas weerspiegelt deze beginfase zeer goed, evenals de concurrentiepositie en de barrières die bestaan in de entertainmentwereld. Bovendien probeert de serie de barrières te breken en de weg naar het unieke te openen.
Brays Efe was geen bekende acteur voor Paquita Salas. Hij blijkt echter zo’n groot talent te zijn dat we vaak zelfs vergeten dat het een man is die Paquita speelt.
Weetje: de show had een open casting voor het derde seizoen, wat betekent dat iedereen er naar toe kon gaan. Net als Paquita willen we allemaal nieuwe, interessante acteurs zien.
Een klein avontuur dat begon als een low-budget-serie werd een benchmark in Spanje. Paquita Salas is meer dan alleen een komedieserie. Het is een vertegenwoordiging van de wereld van de losers die hun best doen om te zwemmen in een zee vol haaien.
