Opgroeien betekent afscheid leren nemen
Ze zeggen dat opgroeien betekent afscheid leren nemen. Het betekent leren deuren voor altijd te sluiten, zonder ruimte voor een ‘tot ziens’. Het is een definitief afscheid, er is geen weg meer terug. Een stevig afscheid met een punt aan het einde. Als er echter één ding is dat we allemaal weten, is het dat dit soort afscheid buitengewoon moeilijk te verwerken is.
Desalniettemin, als een relatie je pijn doet en je zelfvertrouwen negatief beïnvloedt, is het gewoon niet gezond om dingen gewoon op stand-by te laten staan. Natuurlijk is afscheid nemen een grote stap. Omdat het bereiken van dat point of no return altijd verontrustend is. Bovendien sta je voor een hele nieuwe toekomst omdat je afscheid hebt genomen van je partner.
“Groot is de kunst van het beginnen, maar groter is de kunst van het eindigen”
Angst om afscheid te nemen
Als je nooit afscheid durft te nemen, laat je een raam open voor pijn, teleurstelling en desillusie. Hoop is het laatste wat je loslaat. Als het echter een verloren zaak is, is het beter om diep in te ademen en los te laten.
Psychologen Kathrin Ritter en Vanessa Handsel van de Universiteit van Tennessee beweert dat we vaak moeite hebben om ons bewust te zijn van de meest schadelijke relaties, de relaties die onze waardigheid en zelfrespect wegnemen.
Daarom zijn dit soort relaties voor jou moeilijk te herkennen. Bovendien, als je dat eenmaal hebt gedaan, is het extreem moeilijk om die laatste stap te zetten en afscheid te nemen. Toch is dit een moedige daad die je moet uitvoeren.
Afscheid nemen van degene die je hart heeft gebroken, is niet iets dat je van de ene op de andere dag kunt doen. Omdat zij degene zijn die je ziel verscheurden. Degene waar je ‘tot straks’ tegen zegt, omdat je liever pijn voelt dan niets. In feite beangstigt de angst om afscheid te nemen je.
Daarom kies je in plaats daarvan voor pijn, woede en boosheid. Je denkt er niet eens aan om afscheid te nemen. Je denkt dat je alleen dit soort gevoelens kunt ervaren. Omdat je niets anders weet. Omdat je niet geleerd hebt om je anders te voelen en omdat je geen afscheid durft te nemen.
Je gelooft dat je hart voor altijd zal bevriezen en je zult het nooit meer in vuur en vlam zetten. Dit is echter oké. Het beste wat je kan overkomen is dat je nooit meer dat brandende gevoel voelt dat je verteert. Er is een andere, betere toestand, een waarin je niet bevriest of verbrandt.
Het is het middelpunt van een zachte, gezellige warmte. Een die je niet verbrandt en je niet bevriest. Het strekt zich uit van de bovenkant van het hoofd tot de toppen van je tenen.
Je moet je realiseren dat wanneer je afscheid neemt, er een nieuw iemand zal verschijnen, iemand die je zo stevig omhelst dat je hart weer zal smelten. Misschien niet volgende week, misschien zelfs niet volgend jaar. Maar het gaat gebeuren. In feite, wanneer je leert om echt afscheid te nemen, zal je ziel vrij zijn om iemand te verwelkomen die je echt verdient.
Afscheid leren nemen, niet je tijd verspillen
Geleidelijk aan leer je afscheid te nemen van degene die misbruik van jou, je vriendschap en je vertrouwen heeft gemaakt. Degene die je verraden heeft. Dit soort mensen zijn altijd hier vandaag nog en morgen zijn ze ineens weg. Bovendien moeten ze in de schaduw van andere mensen leven omdat ze zelf geen licht kunnen uitstralen.
Het zijn egoïstische, egocentrische en verdrietige individuen. Degenen die alleen een afscheid van jou verdienen. Het eeuwige afscheid. Dan kun je je omringen met andere mensen die ook hebben geleerd afscheid te nemen, want met hen ben je verzekerd van vriendschap.
Albert Ellis, de cognitieve psychotherapeut en pionier van rationeel-emotieve gedragstherapie beweerde dat iedereen de kracht heeft om zichzelf te veranderen om naar geluk te streven.
Degenen die hebben geleden, gehuild en losgelaten, hebben een stap kunnen zetten naar de beste versie van zichzelf. Ze weten wat ze willen, en wat nog beter is, is dat ze jou aan hun zijde willen hebben. Jij, met al je eigenaardigheden. Ze willen jou naast zich.
Wanneer je leert afscheid te nemen, begin je echte en verrijkende relaties op te bouwen.
Je sociale kring is misschien kleiner, maar je zou voor niets van die mensen willen veranderen. In feite zeggen ze dat vrienden de familie zijn die we kiezen. Daarom moet je afscheid nemen van degene aan wie je niet kunt denken als een broer of zus.
Angst voor eenzaamheid kan je er soms van weerhouden om afscheid te nemen. Dit betekent dat je eerder ‘tot ziens’ zegt dan een laatste ‘tot ziens’. Deze eenzaamheid is echter nodig om te leren kennen wie je om je heen nodig hebt.
In feite is de angst om alleen te zijn de reden waarom je de neiging hebt om je hele leven relaties te onderhouden die niet bijdragen, je laten groeien of je compleet maken. Desalniettemin is het het ergste om te leven, omringd door mensen en je toch alleen te voelen.
Met zoveel lawaai om je heen, kun je je gevoelens niet goed horen. Het is alsof je naar een slecht afgestelde oude radio luistert. Luister naar jezelf. Blijf uit de buurt van het lawaai. Je tijd is kostbaar. Verspil het niet aan mensen die het niet verdienen. Afscheid leren nemen is belangrijk. Bevrijd jezelf van die ketenen en maak ruimte voor een nieuw begin.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Garrido, Vicente (2008) Cómo sobrevivir a una ruptura. Ariel
- Paris, Ginette (2005) Roto. El desamor como un fenómeno emocional y biológico. Taurus