Neurowetenschapper Mark Filippi: de maan beïnvloedt emoties
Mensen praten al sinds het begin der tijden over de invloed van de maan op emoties. Het kwam vaak ter sprake in de Oude Wereld en de Middeleeuwen. Vandaag heeft de Amerikaanse onderzoeker Mark Filippi het onderwerp weer opgepakt – dit keer vanuit neurowetenschappelijk perspectief.
Mark Fillipi liet zich ook inspireren door andere onderzoekers, zoals Irving Dardik, Joel Robertson en David Goodman. Hij theoretiseert dat er een duidelijke relatie bestaat tussen maancycli en menselijke stemmingen.
“Voor hen die ter dood veroordeeld zijn en voor hen die tot leven veroordeeld zijn, is er geen beter middel dan de maan in precieze en regelmatige doses.”
-Jaime Sabines-
Hij gebruikt een methode die de “somatische methode” wordt genoemd en hij heeft er een aantal interessante dingen uit afgeleid. Hij zegt dat de verschillende fasen van de maan invloed hebben op de productie van onze hersenen van neurotransmitters. Kortom, elke fase verandert de manier waarop we deze stoffen produceren en daarom veranderen ze onze stemming.
Deze New Yorkse onderzoeker zegt ook dat er een verband is tussen onze interne biologische cycli en de cycli in de externe wereld. In zijn woorden: “Niet alle donderdagen zijn hetzelfde, zelfs als je precies dezelfde dingen doet.”
Hij praat over hoe wat er gebeurt in het fysieke universum ook invloed heeft op ons, onze emoties en acties. Nu gaan we precies uitleggen welke relatie Mark Filippi ziet tussen de maan en onze gevoelens.
Het eerste kwartier volgens Mark Filippi
De eerste fase van de maan is de fase waarin hij net zichtbaar begint te worden aan de hemel. Deze fase duurt ongeveer een week, en de maan wordt steeds groter naarmate de dagen voorbijgaan. Ze begint te groeien en daarom gebruiken we het woord “wassende maan” voor de eerste fasen. Ze noemen het een “kwartier” omdat het de eerste van de vier fasen is.
Volgens Mark Filippi is dit de fase waarin mensen steeds gevoeliger worden. We worden ook ontvankelijker voor andere mensen en doen meer moeite om gezelschap te vinden. We hebben veel energie, maar niet veel aandacht. Het is een tijd van inspiratie, maar het is niet erg goed voor detail-georiënteerd werk.
Filippi zegt dat al deze veranderingen voortkomen uit het feit dat deze maanfase onze acetylcholineproductie verhoogt. Dit is een neurotransmitter die een rol speelt bij het geheugen, pijnwaarneming, leren en REM-slaap. Hij zegt ook dat andere neurotransmitters tijdens deze fase op een lager niveau zijn.
De invloed van de volle maan
De maan begint aan de hemel groter te worden, bijna alsof hij “volloopt.” Nu is het volle maan. Tijdens deze fase is de hele cirkel voltooid en is de maan over het algemeen helderder dan normaal.
Volgens Mark Filippi is dit de fase waarin serotonine het overneemt. Dat leidt tot meer energie, creativiteit en concentratie. Dat maakt het ook een perfecte tijd om naar binnen te kijken en antwoorden te vinden op innerlijke vragen. We krijgen meer een gevoel van voldoening en tevredenheid, maar we zullen ook meer geneigd zijn te fantaseren.
Het laatste kwartier
Zodra de maan de volle maanfase heeft beëindigd, begint ze met een omgekeerde versie van het proces. In plaats van te groeien, begint ze kleiner te worden, ze neemt af. Elke nacht zie je er minder van aan de hemel. Dit is de fase die we het “laatste kwartier” noemen.
Mark Filippi zegt dat het laatste kwartier de dopaminefase is. Dopamine is de neurotransmitter gekoppeld aan plezier en genot. Daarom is dit de beste tijd om sociale activiteiten te doen. In deze fase zul je veel meer inzicht hebben in mensen.
Nieuwe maan, de laatste fase
We noemen de laatste fase de “nieuwe maan.” Het is het deel waar de maan begint bij de helft van zijn grootte en steeds kleiner wordt tot xe uit de hemel verdwijnt. Volgens de theorie van Mark Filippi is dit voor ons de moeilijkste fase van de maand.
De prominente neurotransmitter tijdens deze fase is noradrenaline. Noradrenaline brengt je in een veel defensievere houding ten opzichte van alles. Het maakt ons kwetsbaarder voor angst dan andere tijden, en ook geïrriteerder. Het is ook de fase waarin we het meest zenuwachtig en onzeker zijn. We nemen beslissingen tijdens deze fase omdat we meestal graag dingen oplossen op dat moment.
De theorie van Mark Filippi is populair geworden en andere wetenschappers zijn het er ook mee eens. Maar we kunnen het nog steeds niet zien als een volledig geldige theorie. Zijn ideeën komen van zeer gedetailleerde, empirische observatie, maar er zijn nog een aantal dingen die we nog moeten verklaren als het gaat om de relatie tussen de fasen van de maan en neurotransmitters.