Ik keek mijn innerlijke demonen in de ogen
Ik keek mijn innerlijke demonen in de ogen en ontdekte wat angst was. Die verlammende angst die van binnenuit komt en het heft zo stevig in handen neemt dat naar adem happen onmogelijk lijkt. Die toestand waarin je je als aan de grond genageld voelt en geen stap meer kunt zetten.
Onthoud dat je het kwetsbaarst bent als je je bewust wordt van datgene waar je echt bang voor bent. In deze kwetsbaarheid kun je echter ook je kracht vinden omdat je ontdekt wat je echt wilt.
Dat is waarom ik mijn innerlijke demonen in de ogen keek, om mijn angsten het hoofd te bieden. Het doel was om ze allemaal te stoppen.
Mijn faalangst, mijn angst om alleen te zijn, mijn angst voor onzekerheid en mijn angst voor afwijzing mochten mij niet langer begeleiden op mijn weg. In plaats daarvan zou ik ze in pijlers veranderen die sterk genoeg zijn om mijn heden en toekomst te kunnen dragen.
Ik heb nog nooit iemand ontmoet die volledig zeker is van alles wat hij doet. Wel heb ik allerlei soorten mensen ontmoet die gewoon doen alsof. Ik heb deze mensen altijd het meest benijd, omdat zij degenen zijn die slagen.
Ik keek mijn innerlijke demonen in de ogen en leerde mezelf kennen
We zijn het gewend om weg te rennen en om te doen alsof we sterk zijn. We zijn het ook gewend te denken dat we de monsters die ons in ons dagelijkse leven kwellen, met een glimlach kunnen elimineren.
Maar door ons op deze manier te gedragen, door te proberen weg te lopen van onze angsten in plaats van ze te confronteren, maken we ze uiteindelijk sterker. Als we dit blijven doen, zullen onze angsten ons niet verder laten gaan. In het donker groeien en beheersen onze demonen ons leven.
Ik weet dat ik niet perfect ben en dat ik niet alles goed kan doen. Maar ik probeer nog steeds perfect te zijn. Misschien ben ik degene die mijn demonen laat verschijnen omdat ik het verschil niet ken tussen mens zijn en perfect zijn.
Toen ik mijn demonen in de ogen keek, leerde ik mezelf eindelijk kennen en besefte ik wat mijn twijfels waren. Dit is hoe ik ontdekte dat we allemaal dezelfde demonen hebben. Ook ontdekte ik dat de angst voor onzekerheid, dat ik niet alles onder controle heb, de grootste angst is van iedereen.
Ik besloot daarom te stoppen met het voeden van mijn onzekerheden. Niet langer zou ik denken aan wat er allemaal mis kon gaan of aan al de manieren waarop ik kon falen. In plaats daarvan besloot ik om als een feniks uit de as te herrijzen en te vliegen, ervan overtuigd dat ik iets goeds, plezierigs en begeerlijks kon doen.
Ik keek mijn innerlijke demonen in de ogen en herrees uit de as
Dat is hoe ik in staat was om mijn innerlijke demonen in de ogen te kijken en uit de as te herrijzen. Vanaf dat moment was ik degene die alles wat ik voelde controleerde. Ik accepteerde eindelijk dat ik niet kon controleren wat er om me heen gebeurde. Ik heb geleerd dat het leven een opeenvolging is van onbeheersbare en onvoorspelbare gebeurtenissen.
Angst is vaak niets meer dan jouw eigen interpretatie van wat je ervaart en waarover je geen controle hebt. Nadat je dit hebt geleerd, zul je tot leven komen. Je zult accepteren wat het leven voor je in petto heeft en je zult van alles genieten. Je doet dit zonder je innerlijke demonen te laten voeden door eerdere negatieve ervaringen.
Nu weet ik dat ik niet perfect hoef te zijn en een sprookjesleven hoef te leiden. Ik weet ook dat ik niet moet opgeven en me niet moet laten meeslepen door mijn angsten of tekortkomingen. Kortom, ik heb geleerd dat ik gelukkig kan zijn, ook al ben ik niet perfect.