Sommige mensen zijn als de ezel van Buridan

Op dit moment denk je misschien, en wat is de ezel van Buridan nu weer? Sinds de oudheid zijn deze pluizige vrienden al de hoofdrolspelers van vele verhalen. Dit geldt vooral voor kinderverhalen, waarin konijnen, mieren, varkens en natuurlijk ezels tot leven komen.

De ezel van Buridan is de hoofdrolspeler in een middeleeuws verhaal, dat probeerde om de rede als de enige bron van kennis aan te vallen. Concreet gezien ontstond dit verhaal om de rationele demonstratie van het bestaan ​​van God door Johannes Buridanus te bekritiseren. Het kan echter ook dienen als een aanval op alle anderen die dit geprobeerd hebben. In dit artikel gaan we het anders gebruiken, maar eerst leren we het verhaal van deze historische ezel.

Het verhaal van de ezel van Buridan

Het was geen bijzonder speciale ezel. Het grappige aan dit verhaal is de situatie waarin de ezel zich bevond. Er zijn veel verschillende versies. Sommigen zeggen dat de ezel zich precies tussen twee hooibalen bevond. Anderen zeggen dat hij tussen een hooibaal en een emmer water stond. Wat de fabel zegt is dat de ezel een zeer rationeel wezen was. Vandaar dat hij niet kon beslissen tussen de ene stapel of de andere. Hij bleef stilstaan en kwam uiteindelijk om van de honger.

Het klinkt absurd, toch? Nou, zo absurd als het lijkt, jij kent zeker ook wel iemand die een beetje op de ezel van Buridan lijkt. Je hebt misschien zelf op een bepaald moment de mentaliteit van de ezel gehad. Meestal zijn de opties waar we mee worstelen als het tijd is om een ​​beslissing te nemen, niet gelijkwaardig voor ons. In onze ogen kunnen ze echter even aantrekkelijk zijn.

Wat gebeurt er dan? We beginnen dieper te kijken, de voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen en… Weet je wat er ook heel vaak gebeurt? Een van de twee opties verdwijnt. En in het ergste geval verdwijnen ze beide. Dan hebben we uiteindelijk niets meer. Zoals we gezegd hebben, besluiteloosheid is de beste dief van de kans.

Mensen die als de ezel van Buridan zijn

Zoals we aan het begin van dit artikel ook al zeiden, ontstond dit verhaal als een manier om het overheersende gebruik van de rede als middel om door het leven te gaan te bekritiseren. Omdat het deze overdreven rationele mensen zijn die zich in paradoxen bevinden die vergelijkbaar zijn met onze geliefde ezel. En het ergste is dat ze vaak op dezelfde manier tot hun einde komen.

Andere keren doen ze dat niet, niet omdat ze uiteindelijk wel een beslissing kunnen nemen, maar omdat tijd of andere mensen de keuze voor hen maken. En dat doen ze door een van de opties uit te schakelen. Als groep is hun gedrag ook kenmerkend. Mensen die net als de ezel van Buridan zijn, zullen nooit degenen zijn die tussen twee even aantrekkelijke plannen kunnen beslissen. Maar zij zijn degenen die, zodra iemand anders een keuze heeft gemaakt, in tegengestelde richting zullen gaan. Dus, mensen die als de ezel van Buridan zijn, zijn van nature stilstaand en zijn goed in het martelen van mensen in het soort groepssituaties die we hebben beschreven.

De mensen die zich in het gezelschap van dit soort mensen bevinden zullen hen uiteindelijk gaan tolereren. Ook zullen zij hen het minste aantal beslissingen of keuzes mogelijk geven. Ze zijn bang dat de persoon mentaal kan blokkeren of een rationele instorting zal ervaren. Aan de andere kant zijn dit ook de mensen waar anderen naartoe gaan om te praten over hun problemen. Dit komt doordat ze een bepaald analytisch begrip hebben dat zeer goed ontwikkeld is. Zij zullen in een korte tijd de situatie op een gedetailleerde en volledige manier kunnen beoordelen.

Bedrijven weten dit ook. Ze zijn op zoek naar een bepaald type persoon om beslissingen te nemen en een ander soort persoon om een ​​goed idee te hebben van wat er gebeurt tijdens een bepaalde situatie. Tenslotte gebeurt hetzelfde met politici. Sommigen zijn goed in het diagnosticeren van de werkelijkheid, maar later bevriezen ze helemaal als het tijd is om beslissingen te nemen en die realiteit te veranderen.

Een voorbeeld van rationaliteit die tot het uiterste gerekt wordt, kan worden gevonden in een van de meest charismatische personages op televisie, Sheldon Cooper. In feite is hij degene die zich vergelijkt met de ezel van Buridan in een scene in The Big Bang Theory. We zullen je niet vertellen wat die scène precies inhoudt, want we houden niet van spoilers. Maar je kunt het zien in de zevende aflevering van het tiende seizoen.

Als we het grote scherm achter ons laten, laten we eens in de kleedkamers van veel kledingwinkels kijken. Daar zullen we zeker die persoon vinden die met twee kledingstukken naar de kleedkamer gaat. Terwijl hij weet dat hij alleen maar genoeg geld heeft voor een van de twee. Dit soort mensen zijn in staat om hun vrienden erg op de zenuwen te werken, ongeacht hoe geduldig ze zijn.

Critici van deze paradox bevestigen dat menselijke beslissingen zelden lijken op die van onze geliefde ezel. Ze zeggen dit omdat menselijke beslissingen niet gebaseerd zijn op een objectief verschil van waarde. In plaats daarvan zijn menselijke beslissingen gebaseerd op de perceptie van het verschil van waarde. Toch zullen we allemaal mensen blijven ontmoeten die, wanneer ze geconfronteerd worden met twee opties, nooit kunnen beslissen. Nooit, ook al hebben ze een duidelijke voorkeur voor een van de twee.