Ik ben de liefde van mijn eigen leven

Ik ben de liefde van mijn leven. En het is helemaal niet egoïstisch of arrogant om dit hardop uit te spreken. Het is een gedachte die we allemaal dagelijks zouden moeten internaliseren, net als iemand die zijn dag begint met een lekker bakje koffie.

Het is helemaal niet egocentrisch om voor jezelf te zorgen, om je angsten te overwinnen, je wonden te helen. Het is niet egocentrisch om de mensen die jou pijn hebben gedaan achter je te laten, zodat je met optimisme en weerstand een nieuwe dag aan kunt gaan. Als het namelijk goed met mij gaat, zal ik in staat zijn om het beste van mezelf aan anderen te geven. Ik zal dan in staat zijn om gelukkig te zijn en om mijn geluk te delen met anderen.

Ik hoef niet beter te zijn dan anderen. Ik hoef niet te hebben wat jij hebt. Het is voor mij al genoeg om gewoon mezelf te zijn, om de liefde van mijn eigen leven te zijn, zodat ik jou het beste van mijn rustige ziel en mijn serene hart kan bieden, zonder haat of rancune.

Hoewel dit je misschien zal verbazen, is het eigenlijk vrij makkelijk om deze staat te bereiken, waarin je volledig van jezelf kunt houden zonder beperkingen. Op de een of andere manier zijn we er niet alleen aan gewend geraakt om de behoeftes van anderen meer prioriteit te geven dan onze eigen behoeftes, maar ook om onszelf vast te klampen aan externe dingen, alsof deze dingen als enige onze identiteit vormen: een baan, een huis, geld…

We worden bedekt door allerlei dimensies, laag na laag, net als een schelp, waardoor we langzaam aan de essentie, de liefde voor onszelf, verliezen.

We zouden dan ook nooit moeten vergeten dat wanneer het goed gaat met ons, het ook goed gaat met de wereld. Als je gedachten en emoties niet op dezelfde frequentie vibreren als de innerlijke harmonie die zelfrespect genoemd wordt, dan is het beeld dat je van de realiteit hebt verstoord. Vandaag nodigen wij je uit hier even op te reflecteren.

Ik was het vergeten: ik ben de liefde van mijn leven

Op de een of andere manier vergeten we soms dat we zelf de liefde van ons eigen leven zijn, vaak omdat we anderen boven onszelf stellen. Sommige mensen zijn zich nooit bewust geweest van dit belangrijke gegeven, omdat ze al van jongs af aan onzekerheid en zelfkritiek begonnen te ontwikkelen.

Er komt altijd een tijd waarin we bepaalde dingen, mensen of situaties los moeten laten. Sommige mensen noemen dit egoïsme. Ik noem het echter zelfliefde. Liefde voor jezelf voelen is niet iets dat je op school kunt leren. Het is juist een aspect dat we gedurende ons leven allemaal langzaamaan ontdekken, net als wanneer iemand een machtswapen ontdekt waar niemand hem ooit over verteld heeft.

Waarom duurt het zo lang om zelfliefde te ontwikkelen? Onze maatschappij leert ons en brengt op ons over hoe waardig het is om van anderen te houden en anderen te respecteren, waarden die absoluut essentieel zijn. Desalniettemin wordt ons niet vaak verteld dat het ook belangrijk is om van onszelf te houden. Soms wordt er zelfs op neer gekeken wanneer je jezelf voorop stelt of wanneer een kind bepaald gedrag vertoond dat gewoonweg wordt bestempeld als kinderlijk egoïsme.

Zelfliefde, simpelweg denken dat je zelf de liefde van je eigen leven bent, is helemaal niet egoïstisch. Het is een handeling die gericht is op het ontwikkelen en beschermen van een gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen.

Houden van jezelf betekent niet dat je denkt dat je beter bent dan anderen of dat jij meer kwaliteiten en rechten hebt. Je houdt van jezelf om jezelf te beschermen, om jezelf beter te kennen, zodat niemand je kan manipuleren en om een duidelijk beeld te hebben van wat je wel en niet leuk vindt.

Zelfliefde is een gevoel waar we ons absoluut niet voor zouden moeten schamen. Het is geen hulpmiddel dat slechts gebruikt kan worden om een innerlijk gevoel van welzijn te ontwikkelen.  Het kan ook gebruikt worden om een innerlijke balans te behouden, wat ons kan helpen met anderen mee te leven en anderen te respecteren.

Strategieën om zelfliefde te ontwikkelen

Welke omstandigheden er ook voor hebben gezorgd dat we zijn vergeten dat we zelf de belangrijkste steunpilaar van ons leven zijn, het is nooit te laat om dit bewustzijn weer te herstellen. We beschikken over de innerlijke kracht om ons evenwicht te herstellen, zodat we weer gelukkig kunnen zijn en in staat zullen zijn om de mensen van wie we houden een gevoel van welzijn te bieden. De mensen die dit werkelijk verdienen.

Terwijl je de wegen van het leven bewandelt, zul je erachter komen dat het niet belangrijk is hoeveel je hebt, maar juist hoeveel je zelf waard bent…

Hoe kunnen we de liefde voor onszelf dan weer oprakelen?

Houd een innerlijk dialoog in stand. Analyseer de situaties waarin jouw zelfvertrouwen kwetsbaar is en die jou ervan weerhouden de persoon te zijn die je werkelijk bent. Misschien zul je sommige mensen of relaties achter moeten laten.

Leef met jezelf mee. Je leeft vast ook mee met de mensen om je heen. Je brengt begrip op voor hun situatie, pijn en behoeftes… maar hoe zit het met jouw situatie, jouw pijn en jouw behoeftes? Wat zou je in deze situatie tegen jezelf zeggen?

Jij bent authentiek, uniek en niet-kopieerbaar. Dit is geen slogan of een in elkaar gezette uitspraak. Het is een realiteit waar je vanaf nu in moet gaan geloven. Je hebt deugden, karakteristieken en een essentie die jou uniek en daarom ook belangrijk maken in deze wereld.

Durf van jezelf te houden en wijdt hetgeen jij verdient aan jezelf. Van jezelf houden betekent namelijk helemaal niet dat je niet meer van anderen houdt. Het betekent slechts dat je jezelf erkenning geeft en jezelf gelukkig maakt. Wanneer je namelijk van jezelf begint te houden, komen de beste dingen in het leven je vanzelf toewaaien.