Je interne dialoog verandert je brein

De manier waarop je tegen jezelf praat, je interne dialoog, definieert je. Je wordt dus je ergste vijand als je het met minachting doet terwijl je je potentieel in twijfel trekt. Voel je je minder dan anderen? Houd in gedachten dat welzijn gaat over met liefde en respect tegen jezelf praten.
Je interne dialoog verandert je brein
Valeria Sabater

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Valeria Sabater.

Laatste update: 27 december, 2022

Je interne dialoog verandert je brein. Dat dagelijkse gesprek dat je met jezelf hebt, kan een aantal hersengebieden versterken om je te helpen stress beter te beheersen, je humeur te reguleren of je zelfs te helpen besluitvaardiger te zijn. Omgekeerd kan de negatieve dialoog die je uitput, je zeker naar zeer slopende en schadelijke toestanden leiden.

Er is een bijzonder merkwaardig feit dat velen op een of ander moment hebben meegemaakt. Het is bijvoorbeeld gebruikelijk dat je die onvermoeibare vriend bent die er altijd is als ze je nodig hebben. Je valt op als die persoon die altijd bemoedigende woorden geeft.

Degene die altijd precies weet wat hij op elk moment moet zeggen. In zekere zin ben je die onbetwistbare steun voor anderen, die moed, enthousiasme en positiviteit inboezemt met je altijd accurate manier van communiceren.

Soms ben je echter je eigen ergste vijand. Dit komt omdat je interne dialoog vaak resoneert met zinnen als: “Hoe kun je zoiets stoms zeggen? Je bent onhandig.” “Probeer het niet eens opnieuw, want je bent nutteloos en dat weet je.” “Kijk naar wat er vandaag is gebeurd, je zit altijd fout, je maakt altijd fout na fout.”

Je bent wat je tegen jezelf zegt en soms breng je je hele leven door met een beledigende interne dialoog. Het is niet gemakkelijk om je innerlijke spraak te veranderen als je het al zo lang doet. Het is echter noodzakelijk om dit te doen om een voor de hand liggende reden. Een negatieve innerlijke dialoog verandert de hersenen. Het maakt je kwetsbaarder voor angststoornissen en depressies.

Een denkend mens

Je interne dialoog verandert je brein en wat je tegen jezelf zegt, definieert jou

De impact van interne dialoog op gedrag en persoonlijkheid heeft psychologen altijd geïnteresseerd. Boeken en publicaties over zelfhulp en persoonlijke ontwikkeling zijn er in overvloed. Ze moedigen je aan om voor deze dimensie te zorgen. In feite wordt het onderwerp innerlijke spraak sinds het begin van de 20e eeuw bestudeerd.

Het was zelfs Lev Vygotsky, de Russische psycholoog, die zich voor het eerst afvroeg of de hersenen dezelfde mechanismen gebruiken wanneer iemand hardop spreekt als wanneer hij tegen zichzelf spreekt.

Verschillende onderzoeken tonen aan dat gebieden zoals de linker inferieure frontale gyrus (het centrum van Broca) worden geactiveerd wanneer je tegen jezelf praat. Ze zijn echter ook aanwezig als je hardop communiceert.

Innerlijke spraak is daarom een complex en veelzijdig fenomeen. Zozeer zelfs dat je je meer bewust moet zijn van hoe het je hersenen en psychische gezondheid beïnvloedt. Charles Fernyhough, een psycholoog aan de Durham University, legde bijvoorbeeld uit dat je innerlijke prater ongeveer 4.000 woorden per minuut genereert.

Volgens zijn boek The Voices Within: The History and Science of How We Talk to Ourselves (Engelse link) werkt interne dialoog tien keer sneller dan verbale spraak.

Dus alles wat er in je hoofd gebeurt, elk idee, elke gedachte, zelfinstructie en bewering, heeft een enorme impact op je, zowel positief als negatief.

Negatief innerlijk geklets, emoties en de hersenen

John H. Krystal, de redacteur van het wetenschappelijke tijdschrift Biologic al Psychiatry (Engelse link) en professor aan de Yale School of Medicine, voerde een onderzoek uit om de impact van emoties op de hersenen aan te tonen. Het onthulde hoe aanhoudende negatieve interne dialoog meerdere neurale structuren verzwakte. Dit komt omdat het mensen veel kwetsbaarder maakt voor stress.

Structuren zoals de insula en de amygdala vertoonden een hoge hyperactiviteit. Deze gebieden die verband houden met emoties, zoals angst of aandacht voor bedreigingen in je omgeving, storten je soms in staten van grote psychologische uitputting. Bovendien kun je niet over het hoofd zien dat negatieve dialoog het substraat is dat angst voedt. Het plaatst je vaak in het labyrint van depressie.

“Iedereen kan een koers uitzetten met een kaart of kompas; maar zonder een idee te hebben van wie je bent, weet je nooit of je al thuis bent.”

-Shannon L. Alder-

Twee koppen

Gedachten en gezondheid: wat zou er gebeuren als je liefdevoller tegen jezelf praat?

Je moet je van één ding bewust zijn: dat je interne dialoog rechtstreeks van invloed kan zijn op jouw gezondheid, zowel fysiek als psychisch. Die beperking van zelfpraat schaadt je zelfrespect en sluit je potentieel, middelen en kansen af. Je moet dus de focus ervan veranderen.

Bovendien kost dit proces tijd. Het veranderen van dat beperkende interne discours kan in het begin misschien moeilijk zijn. Je zult geleidelijk aan echter veranderingen zien als je je ervoor inzet. Dit is wat een oud Chinees spreekwoord hierover zegt:

“Let op je gedachten, want ze zullen je woorden worden. Let op je woorden, want ze zullen je acties worden. Zorg voor je acties, want ze zullen je gewoonten worden. Let op je gewoonten, want ze zullen je lot.”

Je moet in staat zijn om dit schadelijke discours te veranderen. Een eenvoudige manier om dit te bereiken is door jezelf in de tweede persoon aan te spreken in plaats van in de eerste persoon. Dit is een manier om de rol aan te nemen van die vriend die het beste voor je wenst, maar die tegelijkertijd altijd alert is om je interne dialoog te corrigeren.

De volgende dialoog is een voorbeeld: “Ik begrijp dat je je zorgen maakt, maar onthoud dat je weet hoe je het kunt overwinnen. Je hebt het eerder gedaan, dus vertrouw erop dat je het beste verdient. Je bent sterk, blijf gewoon proberen.”


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Alderson-Day, B., y Fernyhough, C. (2015). Discurso interno: desarrollo, funciones cognitivas, fenomenología y neurobiología. Boletín psicológico , 141 (5), 931-965. https://doi.org/10.1037/bul0000021

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.