Hoe onzekere mensen hun toevlucht nemen tot intellectuele pesterijen

Wanneer we aan pesten denken, dan verbinden we het meestal met verschillende soorten lichamelijke en verbale agressie. We associëren het ook meer met mensen op schoolleeftijd. Bovendien stellen we vast dat deze pesterijen vaak online plaatsvinden, door middel van sociale netwerken. Maar er zijn ook andere meer subtiele manieren waarop mensen anderen pesten of intimideren. Dit gebeurt bijvoorbeeld door te vernederen en sarcasme te gebruiken. Deze vorm van onderdrukken wordt ook wel intellectuele pesterijen of intimidatie genoemd.

Intellectuele pesterijen hebben veel minder aandacht en erkenning gekregen dan andere vormen van pesten die beter bekend zijn. Maar dit betekent niet dat het minder schade toebrengt. Want deze vorm van psychologisch geweld heeft eigenlijk niet alleen gevolgen in het volwassen leven. Het is ook heel pijnlijk voor de personen die eronder lijden tijdens hun kinderjaren.

Intellectuele pesterijen en hiërarchie

Intellectuele “hiërarchie” is een manier om mensen in te delen op basis van hun opleiding en hun schooldiploma’s. Vanaf de kindertijd spelen we deze indeling uit. Aan de top staan de mensen met een hoger onderwijsniveau, opleiding en kwalificaties. Onderaan vinden we de mensen die weinig opleiding gekregen hebben en heel weinig kwalificaties bezitten. Het probleem treedt op wanneer mensen aan de top van deze hiërarchie ten onrechte mensen in lagere posities kleineren.

Sommige mensen pronken met deze “intellectuele superioriteit.”  Ze gebruiken het om anderen in naar beneden te halen. Dit gedrag is een vorm van psychologische onderdrukking die bekend is als intellectuele pesterijen of intimidatie. We mogen deze houding niet over het hoofd zien. Want het veroorzaakt grote schade en leed. Intellectuele pesterijen verschillen eigenlijk niet van lichamelijk pesten. Beide vormen kunnen het zelfvertrouwen van het slachtoffer op een verwoestende manier beïnvloeden.

Volgens wetenschappers activeert vernedering in om het even welke vorm, de zones in de hersenen die verbonden zijn met pijn. Dus ook intellectueel. Het lokt een intensere en meer langdurige reactie uit dan vreugde. Het is ook veel negatiever dan woede.

Een andere persoon vernederen is één van de wreedste dingen die bestaan. We bespreken hier het type mensen die deze vorm van gedrag vaak vertonen.

De intellectuele bullebak

De “intellectuele bullebak” is meestal intelligenter dan een gemiddeld persoon. Dat is precies de reden dat hij zichzelf superieur aan de mensen rond hem vindt. Het gevolg is dat deze manier van denken hem ertoe aanzet om andere mensen met vernedering, minachting en sarcasme te behandelen. Hij doet dit enigszins om zijn superioriteit te bekrachtigen. Maar wat hij met al deze gedragingen eigenlijk doet, is de onzekerheid verraden die hij voor anderen probeert verborgen te houden.

Een ander kenmerk is zijn minachtende houding. De onzekerheid die hem in de greep heeft, zit verborgen achter zijn grote woorden en arrogante zinnen. Daarmee probeert hij zijn intelligentie en zijn superioriteit te bevestigen. Om die redenen gebruikt hij ook heel technische, vernuftige en moeilijke woorden. Want hiermee wil hij anderen het gevoel geven dat ze dom en minderwaardig zijn.

Een vraag

Dit is een vraag waarover je eens moet nadenken. Zijn dit niet precies het soort mensen dat in de media vereerd en geprezen worden? Zijn de populairste programma’s op de televisie niet de shows waarbij het publiek ervan houdt dit soort gedrag te zien?

Op een bepaalde manier is de kans groter dat mensen die lichamelijk geweld gebruiken, hun les leren. Want zij zullen merken dat een beschaafde maatschappij hun daden niet zal tolereren. Maar helaas bevinden intellectuele bullebakken zich in een betere positie. Want zij verwerven, als gevolg van hun intelligentie, een status in de maatschappij. Dit komt omdat hun “intellectuele superioriteit” vaak beloond wordt. Deze situatie betekent dat ze hun zogenaamde intelligentie zullen blijven laten zien. Ze zullen zich ook geen vragen stellen over hun intimiderende en vernederende houding.

De gevolgen van intellectuele pesterijen

Intellectuele pesterijen hebben verwoestende effecten op de lange termijn. Stel dat je bijvoorbeeld in een competitieve omgeving studeert. “Intellectuele superioriteit” is hier van grote waarde. Dit veroorzaakt een diep en langdurig emotioneel en psychologisch trauma.

Mensen die het slachtoffer zijn van dit soort onderdrukking, lijden vaak aan een ernstige beschadiging van hun eigenwaarde. Ze hebben ook de neiging om het vertrouwen in zichzelf te verliezen. Dan stoppen ze met initiatief nemen en worden ze ontmoedigd. We mogen ook niet vergeten dat deze vorm van intimidatie de oorzaak is van een groot gedeelte van de zelfmoorden bij jongeren.

Maar intellectuele pesterijen of intimidatie hebben ook gevolgen voor de pester. Op lange termijn wordt de intellectuele bullebak uiteindelijk het slachtoffer van zijn eigen spel. Aan de ene kant zullen de mensen om hun heen eindelijk ontdekken welke wrede en giftige mensen ze zijn. Ze zullen ervoor kiezen om uit hun buurt te blijven. Aan de andere kant is er hun onzekerheid die hen ertoe aanzet om anderen te vernederen. Die zal op lange termijn verhinderen dat ze zich volledig ontwikkelen en ten volle profiteren van hun potentieel.

Opvoeden is ook mededogen en nederigheid onderwijzen

In het algemeen zijn dit soort pesterijen het gevolg van een gebrek aan mededogen. Wanneer de aanvallers hun slachtoffer kwetsen, dan doen ze dit bewust. Want als ze zich echt zorgen zouden maken om de gevoelens van de andere persoon, dan zouden ze hen om te beginnen niet geïntimideerd of gepest hebben. Het is dus duidelijk wat één van de oplossingen is om dit probleem van intellectuele hiërarchie aan te pakken. De persoon moet beseffen dat mededogen en empathie nodig zijn. In plaats van te proberen om in een intellectuele hiërarchie te passen moeten we onze kennis toepassen. We kunnen het ons eigen maken en dan gebruiken om anderen te helpen.

Aristoteles heeft gezegd “de geest onderwijzen zonder het hart te onderwijzen is helemaal geen onderwijs.” Vanuit dit standpunt kunnen zowel de “intelligente” als de “minderwaardige” mensen van elkaar profiteren. De laatste verwerft een beter begrip van de wereld. Tegelijkertijd leert de eerste meer mededogend en nederig te zijn.