Ross Rosenberg en het Human Magnet Syndrome
Het Human Magnet Syndrome is een concept dat bedacht werd door psycholoog en therapeut Ross Rosenberg. Het is tevens de titel van zijn boek waarvan hij een enorme hoeveelheid exemplaren verkocht. Het behandelt een realiteit die Rosenberg ontdekte: we voelen ons sterk aangetrokken tot mensen die ons vroeg of laat zullen laten lijden.
Volgens deze theorie is dat wat we ‘chemie’ noemen tussen mensen niets meer dan een disfunctionele aantrekkingskracht. Er zijn twee impulsen in die chemie: een van liefde en een van oorlog. Ofwel, we voelen ons sterk aangetrokken tot mensen met wie we uiteindelijk een probleem zullen hebben.
Dit zou verklaren waarom zovelen van ons niet op zoek zijn naar die prachtige mensen die ons stabiliteit en genegenheid zullen geven. Als het gaat om relaties hebben we het allemaal wel eens gehoord: tegenpolen trekken elkaar aan. Het Human Magnet Syndrome verklaart waarom.
“De inherent disfunctionele ‘codependency-dans’ vereist twee tegenovergestelde maar gebalanceerde partners: een behagende, toegewijde codependent en de wanhopige controlerende narcist.”
-Ross Rosenberg-
Het Human Magnet Syndrome in actie
Mensen die lijden aan het Human Magnet Syndrome, ervaren een sterke aantrekkingskracht op het moment dat ze de andere persoon ontmoeten. Ze krijgen een intens gevoel dat deze andere persoon speciaal is en dat ze een unieke band hebben. Ook hebben ze een intens verlangen om intiem fysiek contact te hebben met de andere persoon. Ze willen in ieder geval zo dicht mogelijk bij hem zijn.
Mensen laten zich meeslepen door deze krachtige aantrekkingskracht en beginnen zo een heel intense relatie. Het voelt alsof de andere persoon ‘de liefde van hun leven’ is. Deze persoon past perfect bij ze en maakt ze gelukkig.
Maar vroeg of laat zullen er conflicten zijn. Het kan zijn door jaloezie, meningsverschillen, bezitterigheid of eigenlijk door bijna alles. De persoon die jou ooit erg gelukkig maakte, is nu een bron van lijden geworden. De twee partners kwetsen elkaar diep en graven zich in in voor een totale oorlog. Ondanks dit alles, vinden ze het ontzettend moeilijk om elkaar los te laten.
Narcisme en codependency
Volgens Rosenberg komt het Human Magnet Syndrome in zijn klassieke vorm voor bij twee soorten mensen: codependente personen en narcisten. Hij wijst er ook op dat alle relaties een bepaald niveau van codependency hebben. Het wordt problematisch wanneer het het belangrijkste kenmerk van een relatie is en leidt tot een hoge mate van drama.
Codependency betekent dat de ene partner zich zonder grenzen aan de ander overgeeft. Deze partner probeert de ander het beste van zichzelf te geven, zonder filter of beperkingen. De andere persoon, de narcist, vindt het heerlijk om een partner te hebben die zo onvoorwaardelijk liefheeft. Hij reageert genegen, aandachtig en zorgzaam. Op dit moment klikt het allemaal perfect en lijkt alles gebalanceerd en harmonieus.
Al snel zal de narcist echter meer willen. Zelfs als de ander hem letterlijk alles van zichzelf geeft, zal de narcist het gevoel hebben dat er iets ontbreekt. Na verloop van tijd zal hij niet meer tevreden zijn met wat hij krijgt. Hij zal steeds meer vragen, of eisen.
De codependent krijgt het gevoel dat hij niet goed genoeg is. Dit zal hem vullen met onzekerheid en hij zal proberen om nog meer te geven, uiteindelijk zal hij echter beginnen te klagen over de onverschilligheid van zijn partner.
Eindeloos lijden
Mensen die te maken hebben met het Human Magnet Syndrome bouwen relaties op die in de loop van de tijd pijnlijk en verstikkend worden. Ze blijven zich echter aangetrokken voelen tot de ander, deze aantrekkingskracht verdwijnt niet. Soms wordt deze zelfs sterker juist om wat ze elkaar onderling allemaal aandoen.
Om een of andere reden wíl de codependent onder de duim gehouden worden. De narcistische persoon zal op zijn beurt een wanhopige behoefte hebben aan zijn ‘aanbiddende volgeling’. Dat is wat hen ervan weerhoudt een relatie te beëindigen die hen zoveel pijn doet. Uiteindelijk houden ze dan ook vast aan de onevenwichtigheid.
De processen die hierbij betrokken zijn, zijn niet zo verschillend van verslaving. In het begin is het een heerlijk aangenaam, euforisch gevoel. Sommige mensen noemen dit ‘geluk’. Ook al verdwijnt het prettige gevoel na verloop van tijd, en komt er lijden voor in de plaats, zullen deze mensen niet accepteren dat het genot dat het begin kenmerkte is verdwenen. Ze zoeken dwangmatig naar die geweldige sensatie.
Vanuit een psychologisch oogpunt zijn de codependent en de narcist complete tegenpolen. Dat is precies de reden dat ze elkaar aanvullen. Je hoort dit soort mensen de hele tijd dingen zeggen als ‘hij is mijn betere helft’. Het is eigenlijk nog waar ook in dit geval, behalve dat het meer door neurose komt dan iets anders.
Het Human Magnet Syndrome bespreekt waarom we de mensen ‘liefhebben’ die ons laten lijden. Het verklaart dat wanneer dit soort dingen gebeuren, het meer gaat om individuele neurosen die sterker worden in een relatie dan om ware, stormachtige, krachtige liefde.