Het gebruik van psychedelica en de dood van het ego

De dood van het ego is een ervaring van eenheid en transcendentie die sommigen proberen te bereiken door het gebruik van psychedelische drugs. Hoewel het niet uitgesloten is dat ze dit bereiken, is het ook waar dat de ervaring erg gevaarlijk is. In dit artikel zullen we het hierover hebben.

De dood van het ego is een concept dat door het boeddhisme is gecreëerd. Het staat gelijk aan wat in die filosofie “verlichting” wordt genoemd. Traditioneel is het een staat van volledige eenheid met het universum. Deze staat wordt het bereikt na lange training in transcendente meditatie.

Een deel van het Westen heeft dit idee echter overgenomen en mogelijk gemaakt door psychedelica te gebruiken. Zoals bekend veroorzaken veel psychedelica een chemische ervaring van dissociatie. Dat wil zeggen een scheiding tussen het zelf en het lichaam of tussen mentaal en lichamelijk bewustzijn.

Sommigen geloven dat zo’n toestand gelijk staat aan ego-dood, ongeacht of deze al dan niet via psychotrope middelen wordt bereikt als onderdeel van een proces van spirituele evolutie. Ongeacht alle overwegingen brengt het ervaren van ego-dood, echt of waargenomen, door het gebruik van psychedelica verschillende risico’s met zich mee.

Sommige van deze stoffen moeten in aanzienlijke hoeveelheden worden gebruikt om het gewenste effect te bereiken. Ook kunnen ze in sommige gevallen langdurige, zelfs onomkeerbare effecten hebben.

De dood van het ego

Voor boeddhisten is het ego een reeks overgeërfde conditioneringen die zich vooral manifesteert door verlangens en angsten. Het bereiken van een toestand waarin deze twee elementen verdwijnen, komt neer op het bevrijden van jezelf en het creëren van een band van eenheid met al wat bestaat.

Het zou als het ware de volledige realisatie van het zelf zijn en de zuiverste staat van bewustzijn die bereikt kan worden. In het Westen heeft het ego meer te maken met de combinatie van iemands idee van zichzelf of zelfbeeld.

De waarde die hij of zij aan zichzelf hecht of eigenwaarde; en overtuigingen, smaak en ideologie of zelfidentiteit. Consolidatie van deze drie elementen vindt meestal plaats rond de leeftijd van 5 jaar.

Het DMN

De combinatie van zelfbeeld, eigenwaarde en identiteit resulteert in de vorming van het Default Mode Network (DMN) in de hersenen.

Dit staat gelijk aan gewoontepatronen van denken en gedrag en is wat we gewoonlijk het “ego” noemen. De auteurs van een artikel (Engelse link) gepubliceerd in Neurowetenschappen van be wustzijn stellen dat tijdens de psychedelische ervaring de integratie van informatie wordt onderbroken, waardoor de fenomenologie van de dood van het ego ontstaat.

Degenen die deze ervaring zoeken , proberen van hun kant het DMN te deactiveren en andere netwerken te laten ontstaan. Die zijn gewoonlijk inactief in de hersenen .

Sommigen noemen dit proces een ‘herbedrading’ of ‘reset’ van de hersenen. In theorie is de dood van het ego een ervaring die helpt om denkpatronen te vernieuwen en emotionele openheid en empathie te vergroten.

Het belangrijkste is dat het ons in staat stelt onszelf te zien zonder de gebruikelijke conditionering en, zoals in het geval van boeddhisten, eenheid met de kosmos te ervaren en toegang te krijgen tot een spiritueel ontwaken. Wordt dit bereikt door het gebruik van psychedelica? Laten we eens gaan kijken.

Het gebruik van psychedelica en de dood van het ego

Psychedelica zijn hallucinogene drugs die veranderingen in het bewustzijn en in de perceptie van tijd en ruimte veroorzaken. Ze zijn van natuurlijke oorsprong, zoals mescaline (dat afkomstig is van de cactus) of bereid in laboratoria, zoals LSD.

Deze stoffen worden al sinds mensenheugenis gebruikt. Hoewel er nog geen specifieke therapieën zijn ontwikkeld, zijn er verschillende onderzoeken die het gebruik ervan in de geestelijke gezondheidszorg ondersteunen, zoals het onderzoek in het tijdschrift Pharmacopsychiatry (Engelse link).

Het gebruik van psychedelica en de dood van het ego lijken met elkaar samen te hangen. Onderzoek (Engelse link) gepubliceerd in Frontiers in Mens elijke Neurowetenschappen toont aan dat er een positieve correlatie is tussen de dosis van de psychedelische drug, de intensiteit van de ervaring en de ontbinding van het ego.

Dat wil zeggen, hoe hoger de dosis, hoe waarschijnlijker het is dat het ego sterft. Ondertussen zijn er honderden getuigenissen waarin staat dat het gebruik van psychedelica de ervaring van de dood van het ego genereert.

Er zijn ook een aanzienlijk aantal verklaringen die het tegendeel beweren. Sommige mensen melden dat ze na inname van deze middelen en het doormaken van dissociatie niet in staat zijn om zichzelf opnieuw te structureren.

Met andere woorden, ze hebben moeite zichzelf te herkennen, zelfs lichamelijk. Anderen, op de vele forums op internet over dit onderwerp, melden ook dat ze een leegte van betekenis hadden na deze ervaring.

Met andere woorden, ze begonnen te geloven dat hun leven waardeloos is. Dit omdat “het heel weinig voorstelt” tegenover de transcendente werkelijkheid die ze konden waarnemen. Iemand kan een mentale inzinking krijgen door het gebruik van psychedelica. Een overdosis kan levensbedreigend zijn.

Laatste overwegingen

Boeddhisten komen tot de ego-dood na een zware en diepgaande training, schrijft een artikel van Cognitieve Wetenschap (Engelse link). Toegang krijgen tot deze ervaring door ‘s nachts psychedelica te gebruiken is niet alleen maar geen goed idee. Het brengt ook gevaren met zich mee voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid.

Het gebruik van welke drug dan ook moet altijd onder toezicht staan van een bekwame professional. Het is daarom belangrijk om voorzichtig en goed geïnformeerd te zijn voordat je psychedelica gebruikt in je streven naar de dood van je ego. Verder moet worden opgemerkt dat dit soort ervaringen geen garantie zijn voor een spiritueel ontwaken.