Het belang van vreedzame coëxistentie
Coëxistentie is de pijler die veel aspecten van het menselijk leven ondersteunt. Als zeer sociale wezens helpt het bereiken van een vreedzame, effectieve en harmonieuze coëxistentie niet alleen om ons voorbestaan als groep te garanderen. Het helpt ook om welzijn en vooruitgang te bevorderen.
Psychiater Enrique Rojas geeft aan dat coëxistentie in wezen de kunst is om te weten hoe we het leven met anderen kunnen delen en te participeren in elkaars leven, terwijl we ze tegelijkertijd toestaan om betrokken te raken bij ons eigen bestaan.
Zoals we maar al te goed weten, is dit bijna nooit zo eenvoudig als het klinkt. Voor leden van dezelfde familie is het soms al moeilijk om in vrede te leven. Het is dus niet moeilijk te begrijpen hoe uitdagend coëxistentie kan zijn op internationaal en mondiaal niveau.
Er zijn meer dan een paar overeenkomsten, mooie woorden en vredesverdragen nodig om een harmonieuze en vreedzame coëxistentie op wereldschaal te garanderen.
Bovendien vereist het menselijke inzet en wilskracht. Daarin spelen we allemaal een belangrijke rol. Grote omwentelingen worden tenslotte niet bereikt door bergen te verzetten. Ze worden echter bereikt door de rotsen waar die bergen van gemaakt zijn te verplaatsen.
Echte verandering is vaak stil en vindt elke dag door middel van kleine en belangrijke manieren plaats. Dit is hoe we allemaal betrokken kunnen raken.
De pijlers van coëxistentie
In zijn theorie van morele ontwikkeling wijst de Amerikaanse psycholoog Lawrence Kohlberg erop dat de belangrijkste fase voor elk kind plaatsvindt rond de leeftijd van 10 jaar, met wat bekend staat als de autonome fase.
Dit is het moment waarop we ons realiseren dat je, als je verder kijkt dan maatschappelijke normen, menselijke behoeften ontdekt. Pas dan worden we ons bewust van de waarde van individuele acties, altruïsme en mededogen.
Coëxistentie is niet alleen gebaseerd op de behoefte om elkaar te respecteren en in vrede met elkaar te leven. In feite gaat het veel verder. Om vreedzame coëxistentie te bereiken, is een zekere mate van toewijding, proactiviteit en hard werken vereist, in elk aspect van ons leven. Niet alleen de grote naties moeten leren in harmonie te leven om conflicten en verschillen te beperken.
Weten hoe vreedzaam samen te leven is de ruggengraat van elk aspect van het menselijk leven. Het vormt de kern van elke romantische relatie.
Daardoor kunnen koppels samenleven, samen een gezin stichten en samen kinderen opvoeden. Vreedzaam samenleven is essentieel voor elke gemeenschap, club, werkplek of elke andere omgeving waar we in contact komen met andere mensen.
Als we dit willen bereiken, hebben we allemaal de verantwoordelijkheid om elkaar te leren kennen en begrijpen. We moeten onszelf weerspiegeld zien in de mensen om ons heen. Deze sociale dynamiek helpt empathie, emoties en tolerantie te bevorderen. Laten we eens kijken naar enkele van de andere essentiële componenten.
Geweld in al zijn vormen verwerpen
Elk jaar vieren we op 16 mei de Internationale Dag van het Samen Leven in Vrede (Engelse link). Het is het ideale moment om na te denken over de verschillende manieren waarop wij allemaal kunnen bijdragen aan dit doel.
Een aspect dat bijzondere aandacht vereist, is de inzet voor geweldloosheid. Het is ongetwijfeld de meest voor de hand liggende en tastbare vorm. Maar het is belangrijk om te begrijpen dat ‘geweld’ niet alleen fysieke agressie betekent.
Eén voorbeeld is weten hoe je met respect met elkaar kunt praten en zonder je toevlucht te nemen tot agressieve vormen van communicatie. In staat zijn om zonder discriminatie te begrijpen en verschillen te accepteren in plaats van ze aan te vallen, te bekritiseren of af te wijzen.
Gandhi bijvoorbeeld sprak uitvoerig over de kunst van geweldloosheid. Hij toonde aan dat dit de enige manier om een harmonieus bestaan tussen individuen en naties te bevorderen.
Compassie en solidariteit
Vreedzame coëxistentie zal nooit mogelijk zijn als we elkaar niet kunnen leren waarderen en niet kunnen accepteren dat andere mensen, zoals wij, hun eigen mening, afkomst, waarden en behoeften hebben.
We zijn allemaal verschillend, maar toch gelijk. We verdienen allemaal waardering, respect en de kans om het leven op te bouwen dat we willen. Om dit te bereiken, moeten we werken aan een groter gevoel van solidariteit en mededogen.
Coëxistentie en het belang om samen verder te gaan om dezelfde doelen na te streven
Door de geschiedenis heen hebben mensen moeten samenwerken om te kunnen blijven bestaan in een steeds veranderende wereld. Een wereld vol onzekerheden en nieuwe bedreigingen. Dit is hoe we als soort hebben overleefd en hoe we periodes van grote ontberingen zullen blijven overwinnen.
Als we dit verheven doel willen bereiken, is het essentieel dat we onze verschillen, egoïsme en persoonlijke interesses opzij zetten.
Voor onze planeet zorgen
Het is bijna onmogelijk om over het belang van coëxistentie te praten zonder een beetje meer van de context in acht te nemen: onze planeet. De aarde geeft ons een thuis, waardoor het voor ieder van ons mogelijk is om hier te zijn.
We begrijpen allemaal hoe belangrijk het is om aspecten als vrede, sociale gelijkheid, non-discriminatie en het vermijden van geweld in al zijn vormen aan te pakken.
Maar een laatste aspect dat we niet kunnen negeren is de noodzaak om ons te ontfermen over de aarde. Vooral nu. We moeten elk van haar vele ecosystemen verzorgen en beschermen.
Als het leven evenwicht is, en evenwicht alleen kan worden bereikt als we weten hoe we in harmonie met elkaar moeten leven, dan moeten we ook leren hoe we beter voor ons thuis kunnen zorgen, dat ons millennia lang heeft beschermd, zowel voor onszelf als voor het belang voor de generaties die nog komen.
Ieder van ons moet de tijd nemen om na te denken over deze belangrijke componenten. Het is belangrijk om te begrijpen dat coëxistentie uiteindelijk thuis begint, met de mensen die het dichtst bij ons staan. We hebben allemaal een rol te spelen in de sociale, emotionele en existentiële bekleding, die de coëxistentie van de mensheid is.