Het belang van coherentie in wat je zegt en doet
Coherentie is wanneer mensen hun best doen om te allen tijde consistent te zijn. Een van de belangrijkste behoeften van de mensheid is ervoor te zorgen dat er overeenstemming is in wat ze zeggen en doen en tussen wat ze hebben geleerd en wat onmiddellijke omstandigheden vereisen. Mensen zijn echter niet altijd consistent, wat voor ongemak kan zorgen.
Carl Rogers, een gevierd humanistisch psycholoog, was een van de eersten die zich verdiepte in het principe van coherentie. In 1950 definieerde hij het als een alliantie tussen ervaring en bewustzijn.
Op basisniveau gezien is het het resultaat van elke geleefde ervaring en wat je ervan hebt geleerd. Hierdoor kun je op een consistente manier handelen met betrekking tot je waarden, gevoelens en verlangens.
Rogers was niet voor niets bezig om dieper op dit onderwerp in te gaan. Een ding waar veel therapeuten getuige van zijn, is incoherentie. Met andere woorden, het duidelijke verschil tussen wat je nodig hebt en wat je voor jezelf doet.
Veel mensen zoeken hulp omdat ze vinden dat ze te ver verwijderd zijn van hun ‘ideale zelf’. Hun realiteit heeft betekenis verloren omdat ze een duidelijk verschil kunnen zien tussen wat ze willen en wat ze doen, en ook tussen wat ze voelen en wat ze ontvangen.
Als je niet coherent bent, ontstaat er onrust en lijden. Dit is een helaas veelvoorkomende realiteit die het onderzoeken waard is.
“Het goede leven is een proces, geen staat van zijn. Het is een richting, geen bestemming.”
-Carl Rogers-
Coherentie kan soms de oorzaak zijn van problemen
Schrijver en psycholoog Robert B. Cialdini van de Universiteit van Arizona heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar coherentie. Een van zijn bekendste boeken is Pre-Suasion: A Revolutionary Method to Influence and Persuade. In dit boek ging hij dieper in op deze theorie om lezers een nieuwe en interessante focus te geven.
De nuance die Dr. Cialdini introduceert is deze: soms, in een poging coherent te zijn, kom je in tegenstrijdige situaties terecht die problematisch worden. Als je jezelf bijvoorbeeld definieert als ecoloog en je toegewijd bent aan de zorg voor het milieu, dan is het niet coherent om energiebronnen te blijven gebruiken die vervuilen.
Veel mensen zijn onderworpen aan sociale sancties voor het verdedigen van bepaalde situaties maar niet coherent zijn met andere. Dit wordt nog ingewikkelder als je anderen wilt inspireren. Als het je wens is om via je waarden en gedrag tot anderen door te dringen, kan dit problematisch zijn. Wat kun je in deze situaties doen? Ben je toch niet zo coherent als je dacht?
Het concept van coherentie met een beetje dissonantie
Er zijn momenten waarop je gewoon niet 100% coherent kunt zijn. Je houdt waarschijnlijk niet van de discussies en discrepanties die ontstaan als je ermee te maken hebt. Het is bijvoorbeeld mogelijk om politieke ideeën te verdedigen en een partner te hebben die juist de andere kant verdedigt. Of het is mogelijk dat je van kinderen houdt, maar hebt besloten ze niet te krijgen.
Wat deze schijnbare inconsistenties betreft, zijn er bepaalde feiten die je moet onthouden:
- Je kunt echt coherent zijn, zelfs in het licht van schijnbare dagelijkse incongruenties. Uiteindelijk, zoals Carl Rogers opmerkt, is het idee van coherentie het geweten van elk individu.
- Als je bijvoorbeeld geen dissonantie ervaart en je perceptie er nog steeds een is van overeenstemming tussen wat je zegt en doet, dan is er geen probleem. Uiteindelijk is de omgeving ongelooflijk complex. Dit betekent dat je zo goed mogelijk moet omgaan met elke stimulus, persoon, omstandigheid en onverwachte ervaring.
- Een intern evenwicht is altijd het meest essentiële aspect van coherentie. Er zullen altijd situaties zijn die je principes bedreigen. Er zijn er waar je met overtuiging op reageert om je coherentie te verdedigen. Andere keren moet je kleine concessies doen omdat de voordelen belangrijk zijn en je de homeostase wilt behouden. Denk bijvoorbeeld aan een partner hebben met verschillende ideeën maar met wie je gelukkig bent.
Wees coherent bij druk: het is een kwestie van moed
Je weet dat je gedachten en gedrag soms niet op één lijn zullen liggen. Deze dissonantie kan soms optreden zonder belangrijke gevolgen.
De meest schadelijke effecten treden op wanneer er constante dissonantie is. Carl Rogers relateert het aan zijn theorieën over het ‘ik’, een van zijn belangrijkste bijdragen.
- Als je consequent incoherent bent, plaats je een grote afstand tussen je ideale zelf en je waargenomen zelf.
- Datzelfde gebrek aan naleving genereert uiteindelijk mentale strategieën waarmee je jezelf (nutteloos) dwingt om balans te vinden. Je bouwt bijvoorbeeld cognitieve dissonantie op, wat interne conflicten zijn die ontstaan wanneer je tegengestelde gedachten hebt. Dit leidt er meestal toe dat je iets rechtvaardigt dat tegen je waarden ingaat om je eigen psychisch lijden te verminderen.
- Je neemt je toevlucht tot complexe verdedigingsmechanismen om die tegenstellingen te sussen. Dit zijn volkomen nutteloze strategieën omdat ze zich eenvoudigweg vertalen in een hoger niveau van frustratie en angst.
Als je je psychisch welzijn wilt garanderen, is het belangrijk om je best te doen om coherent te zijn. Dit doen is een daad van dagelijkse moed.
De gezonde oefening om te allen tijde volgens je waarden te zijn en te handelen kan ingewikkeld zijn, maar het garandeert dat je zelfrespect in goede vorm blijft.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Ellingham, I. (2001). Carl Rogers’‘congruence’as an organismic, not a Freudian concept. Rogers’ therapeutic conditions: Evolution, theory and practice, 1, 96-115.
- Schultz, P. W., Nolan, J. M., Cialdini, R. B., Goldstein, N. J., & Griskevicius, V. (2007). The constructive, destructive, and reconstructive power of social norms. Psychological science, 18(5), 429-434.
