Heb jij jezelf wel eens willen redden van je verleden?
Heb je ooit het gevoel gehad dat je jezelf wilde redden van je verleden? Of wil je teruggaan om problemen uit je verleden op te lossen, ook al hebben ze geen invloed op je huidige situatie? Denk je dat hoe je vroeger was niet past bij wie je werkelijk bent?
Dit gevoel heeft te maken met mensen die een zekere kwetsbaarheid verbergen. Ons emotionele geheugen, gehuisvest in onze amygdala, houdt ons voor de gek. We willen vrede hebben met het verleden, om de dingen te zeggen die we nooit hebben kunnen zeggen, en die onze persoonlijkheid overnemen.
Het is moeilijk voor ons om te accepteren dat we zijn wie we zijn. Je moet je verleden omhelzen in plaats van proberen het te veranderen. Je hoeft niets van je verleden te redden om jezelf vandaag de dag in leven te houden. Het enige dat je hoeft te doen is om te blijven leven, met alle bagage die je in de loop van de tijd hebt verzameld.
Misschien zit jouw rugzak vol kennis van de lessen die je in het verleden hebt geleerd. Of misschien zit het vol met stenen die je dreigen te laten zinken. Zware stenen van “ik zou moeten…” of “wat als…”
Probeer je verleden niet te ontrafelen, je komt vast te zitten
Het is geen goed idee om te proberen jezelf te redden van je verleden. Elke dag nemen we risico’s en maken we fouten, maar we leren ook. Zelfs als je niets leert, betekent dat niet dat je het plezier uit het leven moet laten halen door je fouten uit het verleden.
Als je een draad uit het verleden probeert te trekken, raak je in de knoop. Sommige draden verbinden elkaar, andere verstrikken en maken wat je al hebt bereikt ongedaan. Misschien is het beter om je breinaalden op te pikken en te blijven breien.
Als je uit een gat probeert te komen door meer te graven, graaf je jezelf gewoon dieper. Als je de knoop probeert te ontrafelen, kom je vast te zitten. Je zult nooit in staat zijn om het verhaal van je leven te wissen.
Stel je eens voor dat je moet graven en graven om uit het gat te komen waarin je je bevindt. Nou, zo is het elke keer als je antwoorden uit het verleden probeert te krijgen. Je verspilt tijd door te proberen het perfecte gereedschap te kiezen om jezelf uit te graven. We zullen nooit weten waarom we een uitdaging uit ons verleden niet aankonden met de rust die we nu hebben. Want eerlijk gezegd was het juist die uitdaging die hielp bij het ontwikkelen van deze rust.
Op zoek naar een reden, zodat je je kunt redden van je verleden
Terwijl we onze identiteit opbouwen, moeten we soms een antwoord geven op het waarom. Meestal proberen we onszelf echter veilig te houden. Het verschil zit hem in twee belangrijke punten:
- Als je vragen moet beantwoorden om iets waardevols te krijgen dat je weer kwijt bent, ben je op zoek naar verklaringen om te genezen. Je wilt iets uit het verleden ophelderen om je heden te verbeteren.
- Als je over iets uit het verleden moet praten om jezelf te rechtvaardigen, er beter uit te zien of iemand die je onrecht heeft aangedaan te kwetsen, wil je je ego beschermen. Je besteedt je tijd niet aan het bouwen van iets zinvols.
Je hebt niets uit je verleden nodig. Ook hoef je geen antwoorden te vinden op vragen die al niet meer actueel zijn. Je bent hier en nu. Dus stop met graven en gebruik in plaats daarvan je gereedschap om zaden te planten, de bodem te voeden en je tuin water te geven, zodat het kan groeien.
Antwoorden proberen te vinden uit je verleden enkel en alleen vanwege je ego kan je heden alleen maar erger maken. Dus stop met een gat te graven voor jezelf en ga iets moois kweken. Je hoeft je niet te redden van je verleden.
