Gevoelens tasten net als voeding onze maag aan

Zowel aangename als onaangename gevoelens werken net als voedsel.  Je lichaam moet ze verteren. Het is dan ook geen verrassing dat het soort emotie dat we ervaren onze maag zal beïnvloeden precies zoals goed of beschimmeld voedsel. We voelen een knoop in onze maag als we bang zijn. Wanneer we verliefd zijn, hebben we last van de beruchte vlinders in de buik. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van deze verbinding tussen onze geest en onze spijsvertering. Maar … kunnen we hun negatieve effecten onder controle houden of verminderen?

Waarom zijn gevoelens en de spijsvertering aan elkaar verbonden?

Dr. Mario Alonso Puig is een specialist in de algemene chirurgie en het verteringssysteem. Hij verklaart hoe de onmiddellijke impact van onze gevoelens op onze maag gebeurt. Een van de belangrijkste emotionele delen in onze hersenen, het eiland van Reil, krijgt informatie terug van het spijsverteringskanaal.

Het deel van het zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor het maagdarmsysteem en voor de voering van de maag, bevat bovendien neurotransmitters net zoals de hersenen. Deze structuur bestaat uit een netwerk van honderd miljoen neuronen. Verrassend genoeg zorgen die ervoor dat dit systeem kan onthouden en op een bepaalde manier leren, onafhankelijk van de hersenen. Daarom is het bekend onder de naam ‘tweede hersenen’.

We hebben drie ‘hersenen’

In ons lichaam worden niet één, niet twee, maar drie ‘hersenen’ gelokaliseerd. Naast de hersenen die we al kennen, hebben we een tweede en een derde soort hersenen die zich in het spijsverteringskanaal en in het hart bevinden. 90% van het serotonine in het lichaam – het hormoon dat onze gemoedsstemming regelt – wordt eigenlijk in het verteringssysteem geproduceerd.

Deze drie ‘hersenen’ moeten in contact staan met elkaar en samenwerken. Dr. Puig verzekert ons dat als één deel uitvalt, de schadelijke effecten merkbaar zullen zijn op lichamelijk vlak.

In het geval van het verteringskanaal lijdt de persoon aan aandoeningen zoals het prikkelbaredarmsyndroom, krampen, verteringsproblemen, enzovoort. Vanuit een medisch standpunt kan er spijtig genoeg weinig hulp geboden worden aan de persoon die hieraan lijdt. Maar op emotioneel vlak bestaan er wel een aantal oplossingen:

Verwijder je angst

D e persoon in kwestie kan het niveau van zijn angst doen dalen en het leven hoopvoller bekijken. Op een natuurlijke manier zal het verteringssysteem vaak opnieuw afgestemd worden op de hersenen in ons hoofd.

Oefen je glimlach, ook als is het nep!

Dit is zo eenvoudig – of misschien in sommige omstandigheden niet zo eenvoudig. Maar een glimlach op je gezicht toveren heeft het vermogen om het pad van angst te veranderen. Want de glimlach stuurt een boodschap naar de hersenen dat alles in orde is.

In het begin zal het misschien moeilijk zijn om het doel te bereiken. Als we erin slagen om in een ongemakkelijke situatie te glimlachen, dan voelen onze hersenen zich verplicht om zich aan te passen aan de ontvangen boodschap.

Volgens Duchenne heeft een ‘oprechte glimlach’ – een onvrijwillige of spontane glimlach – hetzelfde effect in de hersenen als een geveinsde glimlach. Een beetje alsof we een compliment of wat goed nieuws ontvangen hebben.

Maak komaf met giftige emoties

Tussen de 60% en de 90% van de consultaties in medische instellingen zijn omwille van zogenaamde ‘giftige emoties’ (woede, angst, verdriet, razernij, nijd, schuld, vijandigheid, afkeer…). Daartoe behoren ook de problemen als gevolg van de uitscheiding van cortisol, het angsthormoon.

Om de positieve kant van het leven te zien is een lichamelijke verandering nodig. De vorming van nieuw hersenweefsel zal het mogelijk maken om onszelf opnieuw uit te vinden. Op die manier zijn we in staat om ons voortdurend te focussen op de positieve dingen.

Krop je gevoelens niet langer op, zet ze op papier

Ziekte kan de prijs zijn die je betaalt omdat je voortdurend je negatieve gevoelens opkropt. Dit is een erg goede reden om je negatieve emoties aan te spreken.

Dr. Puig beveelt een techniek aan. Zet je emoties op papier. Want als we tijdens het schrijven over onze gevoelens nadenken, dan passeren ze door de linkse voorzijde of de prefrontale hersenzone. Die is de basis van onze positieve gevoelens.

Door negatieve emoties in taal om te zetten moeten ze absoluut de linkse prefrontale cortex passeren. Dit vermindert automatisch hun kracht.

Als woede de emotie is, ga dan joggen

Wanneer we geconfronteerd worden met het gevoel van woede, dan raadt Mario Alonso Puig aan om te gaan lopen. Vooral hardlopen heeft een positief effect. Want tijdens het lopen komen oxytocine en bèta-endorfine vrij. Het gevolg is dat de amygdala en de hypothalamus losgekoppeld worden. Die zijn de basis voor woedereacties.

Nu we deze informatie hebben, is het duidelijk wat we het best kunnen doen. Om voor onze gezondheid en welbevinden te zorgen moeten we ophouden met negatieve gevoelens op te kroppen. Op die manieren vermijden we indigestie en andere, ernstigere ziekten die te maken hebben met onze maag of darmen.

Krop een ontgoocheling of een gevoel van wanhoop niet op. Neem een pen in de hand en zet je negatieve gevoelens op papier. Dat is een gezonder alternatief dan deze emoties op te potten.