Fixatie en de invloed ervan op gedrag

Fixatie is een onbewust proces dat ontstaat in de kindertijd en kan voortduren tot in de volwassenheid. We gaan onderzoeken hoe het zich manifesteert en of het mogelijk is om de conflicten die het oproept op te lossen.

Fixatie is een psychoanalytisch concept dat werd voorgesteld door Sigmund Freud en ontwikkeld door latere therapeuten. Het verwijst naar het onbewuste proces waardoor een individu vastloopt in een vroeg stadium van de psychoseksuele ontwikkeling.

Als er sprake is van fixatie, vertoont het individu irrationeel gedrag op een specifiek gebied. Bovendien is het extreem moeilijk voor hen om er vanaf te komen. Ze kunnen bijvoorbeeld een orale fixatie ontwikkelen.

Dit komt overeen met de fase van orale ontwikkeling waarin de mond de belangrijkste bron van plezier is. Het kan dus zijn dat deze mensen niet kunnen stoppen met nagelbijten, overmatig eten of drinken of roken.

Sigmund Freud dacht dat dit proces een teken was van onopgeloste conflicten in een bepaalde ontwikkelingsfase. Als gevolg daarvan ervaart het individu een obsessieve gehechtheid aan mensen, voorwerpen of gedragingen die voortduurt van de kindertijd tot in de volwassenheid.

De oorsprong van fixatie

Sigmund Freud geloofde dat de psychoseksuele ontwikkeling (Spaanse link) tijdens de kindertijd een reeks fasen doorloopt. Elke fase wordt gekenmerkt door het feit dat de libidinale energie (aandacht) wordt gericht op een specifiek lichaamsdeel. Dit geeft aanleiding tot een reeks genoegens, maar ook spanningen die moeten worden opgelost voordat we naar de volgende fase gaan.

De drie fasen van psychoseksuele ontwikkeling die Freud voorstelde zijn als volgt:

• Oraal. Het libido is gecentreerd in de mond. Het verwijst naar de handeling van het ontvangen van anderen en de symbolische referentie is ofwel ‘innemen’ of ‘niet binnenlaten’. Het wordt opgelost met spenen.
• Anaal. Het libido is gecentreerd in de anus. Het verwijst naar de handeling van het geven aan anderen en de symbolische referentie is die van ‘uitlaten’ of ‘vasthouden’. Het bereikt zijn hoogtepunt wanneer het kind in staat is om zijn sluitspier onder controle te houden (Spaanse link), zonder angst.
• fallisch. Het libido is gecentreerd in de geslachtsorganen. Het omvat geven en ontvangen en de symbolische verwijzing is ‘ruilen’ of ‘voor zichzelf houden’. Het wordt opgelost als het zogenaamde Oedipuscomplex is overwonnen en de grenzen van seksualiteit zijn geleerd.

Zoals je kunt zien, bestaat elke fase van fixatie uit een focus op plezier en tegelijkertijd uit een vorm van oplossing. Als dat laatste niet gebeurt, dan treedt fixatie op.

De effecten van fixatie

De effecten hangen af van hoe elke fase van de psychoseksuele ontwikkeling werd ervaren en opgelost. Als de fase niet volledig is opgelost, blijft het individu steken op dat punt in zijn ontwikkeling. Hetzelfde gebeurt als ze een van deze fasen op een bijzonder intense of conflictueuze manier ervaren.

Zoals we al eerder zeiden, kan het orale type fixatie resulteren in een reeks irrationele en dwangmatige gedragingen in het orale gebied. Bijvoorbeeld te veel of te weinig eten . Het kan zich echter ook uiten als excessief passief of receptief gedrag.

Als de fixatie van het anale type is, beweerde Freud dat het leidt tot de vorming van twee soorten persoonlijkheden:

• Anaal-retentief. Dit komt overeen met gevallen waarin de zindelijkheidstraining overdreven streng was. Het leidt ertoe dat individuen geobsedeerd raken door regels en orde.
• Expulsief-anaal. Dit verwijst naar de gevallen waarin het kind nauwelijks werd getraind om zijn sluitspier onder controle te houden. Het resultaat is een ongeorganiseerde en verwaarlozende persoonlijkheid.

Ten slotte vindt de oplossing van de fallische fase plaats wanneer het kind zich begint te identificeren met de ouder van hetzelfde geslacht en de poging opgeeft om zijn plaats in te nemen ten opzichte van de ouder van het andere geslacht. Als dit niet wordt bereikt, verschijnen er problemen zoals agressieve seksualiteit, exhibitionisme, enz.

Hoe fixatiegedrag te overwinnen

Fixatie kan zich op veel manieren en in verschillende intensiteiten manifesteren. Soms, zoals we al eerder vermeldden, kan het zich alleen uiten in de gewoonte om op de nagels te bijten. Dit is geen bijzonder ernstig probleem en als het individu ervoor kiest om in therapie te gaan, zal dat alleen zijn om zijn kennis over het onderwerp te verdiepen.

Aan de andere kant zijn obsessies die het leven van het individu op een belangrijke manier beperken het soort problemen waarbij professionele hulp nodig is. In de psychoanalyse is het de bedoeling om het onopgeloste conflict uit de kindertijd te identificeren en op te lossen. De psychoanalyticus kan helpen door gebruik te maken van het proces van overdracht.