12 films over verslaving
De realiteit van verslaving vertalen naar het witte doek is een uitdaging, maar sommige films slagen erin een eerlijk beeld te schetsen. In feite weerspiegelen veel films de moeite die mensen doen om hun verslaving in stand te houden. En ook hoe ze hun routine, relaties en cognitieve vermogens beïnvloeden.
Verslaving kaapt en hervormt de hersenen. Het zorgt ervoor dat mensen zich zo gaan gedragen dat het object van hun verslaving het belangrijkste in hun leven wordt. In feite besteden de meeste verslaafden al hun tijd, geld en energie aan hun verslaving.
Het is niet gemakkelijk om zoiets intens en intiems op filmisch niveau na te bootsen. Het publiek kan bijvoorbeeld het gedrag op het scherm zien, maar ze zullen niet noodzakelijk begrijpen hoe verslaving een individu volledig kan overnemen. Toch slagen de volgende films over verslaving er goed in om de kijkers de ins en outs te laten begrijpen.
Lees verder om meer te weten te komen over 12 films die vaak verder gaan dan het morbide bij het uitbeelden van dit moeilijke onderwerp.
12 films over verslaving
Verslaving draait niet alleen om een stof. In feite is er een heel scala aan gedragsverslavingen. Neem bijvoorbeeld alcoholisme. Het gaat niet alleen over te veel drinken.
Het gaat erom dat de consumptie van alcohol een prioriteit wordt in het leven van de alcoholist, met uitsluiting van al het andere. De volgende films over verslaving weerspiegelen dit proces van isolement en zelfvernietiging.
Gia (1998)
Dit is een biografische film van de HBO-zender uit 1998 die de tragedie beschrijft van een van Amerika’s eerste supermodellen, Gia Marie Carangi.
Ze komt oorspronkelijk uit Philadelphia en arriveert in New York City, met een ster in haar ogen en boordevol ambitie om model te worden. Angelina Jolie speelt de hoofdrol, Mila Kunis speelt de rol van de elfjarige Gia.
Gia klimt al snel naar de top van de modellenindustrie met de hulp van een agent, Wilhelmina Cooper. De film beschrijft haar reis naar de roem, maar ook haar eenzaamheid, gebrek aan vrienden en depressie.
Het laat ook zien hoe Gia haar cocaïne verslaving probeert te overwinnen door over te schakelen op methadon, wat ook een verslaving wordt. Haar verslaving raakt zo diep geworteld dat ze er zelfs de voorkeur aan geeft boven het gezelschap van Linda, haar geliefde.
Clean and Sober (1988)
Deze film uit 1988 onderzoekt het leven van Daryl, een gladde verkoper die verslaafd is aan cocaïne. Op een dag wordt hij wakker naast een meisje dat een overdosis heeft genomen en realiseert hij zich dat hij geld heeft verduisterd van het bedrijf waar hij voor werkt. Hij gaat naar een afkickcentrum om zijn straf te ontlopen.
Daar ontmoet hij Craig, een moeilijke maar empathische afkickbegeleider. Na veel moeite brengt deze laatste Daryl oog in oog met de realiteit van zijn verslaving en helpt hem in te zien hoe verknipt zijn leven is.
De film verkent de onderliggende filosofie achter de acceptatie van een drugsprobleem en de behandeling ervan. Het is gebaseerd op het idee dat “de beste manier om oude gewoonten te doorbreken, is om nieuwe gewoonten te creëren.” Eerlijkheid wordt aangemoedigd als een van de nieuwe gewoonten die Daryl moet aanleren, dus hij eindigt met het opbiechten van zijn verschillende misdaden.
The Basketball Diaries (1995)
Jim Carroll, een basketbalspeler op de middelbare school, geniet van een gelukkig leven met zijn vrienden. Zijn beste vriend Bobby sterft echter aan leukemie en hij neemt zijn toevlucht tot heroïne om zijn verdriet te verwerken. Zijn moeder schopt hem het huis uit als ze zijn drugsvoorraad ontdekt. Jim en zijn vrienden nemen hun toevlucht tot kleine criminaliteit om hun verslaving te financieren.
De film onderzoekt het fenomeen van verslaving in het leven van een tiener. Het beschrijft de ervaringen die een veelbelovende jongeman drijven tot het gebruik van drugs en stoffen.
Hoewel het laat zien dat drugsverslaving situaties kan creëren die iemand in de gevangenis kunnen doen belanden, laat de film ook zien dat de gevangenis het startpunt kan zijn voor een ander leven.
A Star Is Born (2018)
Deze film is een emotionele rollercoaster voor iedereen die te maken heeft gehad met psychische aandoeningen en ook geworsteld heeft met verslaving. A Star Is Born werd genomineerd voor acht Oscars, maar won er slechts één ( het beste nummer voor “Shallow”).
De film volgt de relatie tussen een gerenommeerde muzikant, Jackson (Bradley Cooper) en een aspirant-zangeres, Ally (Lady Gaga).
Jackson ontmoet en wordt verliefd op Ally, terwijl hij tegelijkertijd worstelt met zijn ernstige verslaving aan alcohol en voorgeschreven medicijnen. Ally’s carrière neemt een hoge vlucht, mede dankzij hem, terwijl hij blijft worstelen met zijn demonen.
A Star Is Born toont de echte strijd die komt kijken bij het proberen te onderhouden van een relatie die geconditioneerd is door verslaving.
Days of Wine and Roses (1962)
Dit is een van de meest realistische films over verslaving in de klassieke cinema. Hij werd geschreven door J.P. Miller en geregisseerd door Blake Edwards, regisseur van Breakfast at Tiffany’s.
Jack Lemmon speelt de hoofdrol. Hij is een probleemdrinker die zijn vriendin (Lee Remick) laat kennismaken met zijn levensstijl.
De film vertelt hoe een alcoholist een geheelonthouder ontmoet en verliefd wordt op deze vrouw. Hij laat haar kennismaken met het sociale drinken en, hoewel ze eerst terughoudend is, begint ze te genieten van het dronken zijn. Ze trouwen en genieten samen van hun honger naar alcohol.
Drugstore Cowboy (1989)
Gus Van Sant’s schrijnende tweede speelfilm, gebaseerd op een autobiografische roman van James Fogle, vertelt over een drugsverslaafde ring in de Pacific Northwest. Bob Hughes (Matt Dillon) is de leider van een ‘familie’ drugsverslaafden bestaande uit zijn vrouw, Dianne (Kelly Lynch), en ook nog een ander stel.
Ze onderhouden hun verslaving door apotheken te beroven terwijl ze door het land reizen. Bob besluit echter dat hij zijn disfunctionele clan moet verlaten en verder moet trekken nadat een van de leden tegenslag ondervindt.
Toch blijkt het heel moeilijk om zich los te maken van zijn drugsverslaafde verleden, vooral wanneer hij wordt gestalkt door een oude bekende die tegen elke prijs drugs wil kopen. Van Sant’s film kent weinig gezellige momenten. Het is een koude, beschouwende en soms komische kijk op de Amerikaanse drugscultuur.
When a Man Loves a Woman (1994)
Het is ongebruikelijk dat in films over verslaving vrouwen voorkomen, misschien vanwege het sociale stigma.
Meg Ryan geeft in deze film een van haar beste optredens ooit. Ze speelt een vrouw en moeder die door haar drankprobleem in een afkickkliniek belandt. De film, met ook Andy Garcia in een hoofdrol, onderzoekt alcoholisme als een familieziekte. Ryan ontving een Screen Actors Guild nominatie voor Beste Actrice voor haar rol.
Alice Green (Meg Ryan) is een vrouw en moeder van twee dochters en een alcoholist. Michael (Andy Garcia), Alice’s echtgenoot, is sympathiek en maakt niet veel ophef over haar probleem. Haar gedrag brengt echter de veiligheid van haar meisjes in gevaar en ze besluit hulp te zoeken in een afkickkliniek. Haar herstel en relaties worden op de proef gesteld wanneer ze naar huis terugkeert.
Leaving Las Vegas (1995)
Deze film toont een brutale reis naar zelfvernietiging. Een voormalige scenarioschrijver die zijn familie, baan en vrienden is kwijtgeraakt door een alcoholverslaving, besluit zelfmoord te plegen. Nicolas Cage portretteert de fysieke en psychologische verwoestingen van verslaving met een onverbiddelijke eerlijkheid en won een Oscar voor deze film.
Zijn onverwachte relatie met een getraumatiseerde sekswerker toont zowel de diepe grenzen die zijn alcoholisme heeft gecreëerd als zijn vermogen om nog steeds op een zinvolle manier met iemand in contact te komen.
De film is deprimerend, aangrijpend en soms duister humoristisch en is gebaseerd op een semi-autobiografische roman van John O’Brien. Ook hij worstelde met alcoholisme en pleegde kort voor de opnames zelfmoord.
Requiem for a Dream (2000)
Ellen Burstyn kreeg een Oscarnominatie voor haar rol in Darren Aronofsky’s drama over vier bewoners van Coney Island die bezwijken aan drugsverslaving. Haar weergave in Requiem for a Dream zal je waarschijnlijk nog lang bijblijven.
De film verhaalt over het leven van vier mensen die verschillende stadia van drugsverslaving doormaken. De film concentreert zich op de belangrijkste gevolgen. Een verlies van realiteitszin, absolute fixatie op het verkrijgen van drugs, gevoelens van isolement en daarnaast hopeloosheid.
Shame (2011)
Dit is een van de weinige films die gaat over seksverslaving. Shame is het verhaal van een New Yorkse leidinggevende genaamd Brandon (gespeeld door Michael Fassbender) een consument van pornografie die ook sekswerkers inhuurt.
De onverwachte komst van zijn zus in zijn appartement, die ook pijn heeft, maar van een ander soort, onthult een diepgeworteld familietrauma als de wortel van zijn verslaving. De film gaat hier echter nooit expliciet op in.
De seksuele ontmoetingen van het hoofdpersonage zijn vaak moeilijk om naar te kijken, het ontbreekt aan intimiteit en sensualiteit. Het portretteert het soort ontkoppeling waar hij naar verlangt. In feite laat Shame duidelijk zien dat, ondanks de fysieke nabijheid van seksueel contact, seksverslaving een nogal eenzame aandoening is, zoals de meeste verslavingen.
Candy (2006)
De Joker en Ennis Del Mar waren niet de enige geweldige personages die Heath Ledger in zijn korte leven speelde. Op het hoogtepunt van zijn carrière keerde de Australische ster naar huis terug om de hoofdrol te spelen in een kleine, lokale, onafhankelijke film genaamd Candy.
Dit is een van de beste films over codependent relaties. Het is moeilijk en verwoestend om te zien hoe een koppel elkaar in staat stelt en vernedert door de verslavende kracht van drugs.
Zowel Ledger als Abbie Cornish slagen erin om het trieste jonge koppel dat wordt weggevreten door verslaving perfect neer te zetten. Het is geen gemakkelijk kijkstuk, maar de bitterzoete en toch hoopvolle uitkomst is als een licht aan het eind van de tunnel.
Trainspotting (1996)
Trainspotting is misschien wel het toppunt van verslavingsfilms. Het is namelijk het perfecte voorbeeld van wat het betekent om verslaafd te zijn aan heroïne.
Dit juweeltje uit de jaren 90 bewaart een bijna perfecte balans tussen drugsverheerlijking (drugs zijn toch leuk?) en extreme decadentie (dode baby’s liggen op de loer tijdens de ontwenningsverschijnselen).
Om de memorabele scènes van Trainspotting op te sommen, zou een regel-voor-regel synopsis nodig zijn. De creativiteit is eindeloos, en de iconische soundtrack (o.a. Iggy Pop, Lou Reed, Underworld) draagt alleen maar bij tot de legendarische status.
Het is begrijpelijk dat Danny Boyle dankzij deze film meteen tot de cinematografische elite is doorgedrongen. Met de steun van scenarist John Hodge en de roman van Irvine Welsh slaagde hij erin om de drugscultuur van een hele generatie perfect in beeld te brengen. De film concentreert zich op enkele lokale heroïneverslaafden uit Edinburgh onder leiding van Ewan McGregor.
[featured-post url=”https://verkenjegeest.com/de-weergave-van-een-narcistische-persoonlijkheidsstoornis-in-films
