Een machtsstrijd vernietigt je relatie met je kinderen
Als ouder ben je ook maar een mens. Je hebt slechte dagen, verliest je geduld en maakt fouten. Zelfs als je je bewust bent van het belang van je rol en je probeert op je woorden te letten en correct te handelen, kun je in de val lopen van een machtsstrijd met je kinderen.
Relaties zijn ingewikkeld en mensen zijn complex. Soms word je overmand door impulsen, angsten en je ego. Bovendien zal het ouderschap je hulpbronnen ontelbare keren op de proef stellen. Een band opbouwen met je kinderen kan echter een van de meest uitdagende processen zijn die je ooit zult meemaken. Het is dus belangrijk om je gevoel voor perspectief niet te verliezen.
Machtsstrijd verbergt vaak een misvatting over wat het betekent om een ouder te zijn. Om ze uit je routine te bannen, is het noodzakelijk om je overtuigingen te analyseren en van koers te veranderen, omdat een ander soort opvoeding mogelijk is.
Je zult zien dat het veel meer voldoening geeft om vanuit een positieve (Spaanse link) hoek met je kinderen om te gaan dan de rol van sergeant-majoor of politieagent op zich te nemen.
Hoe machtsstrijd te identificeren?
Misschien ben je meer dan eens in een luide en verhitte discussie met je kind terechtgekomen. Je hebt kwetsende woorden op een harde toon gezegd (of tegen je laten zeggen), waardoor je een omgeving hebt gecreëerd waarin je de spanning met een mes kunt snijden.
Ongeacht de uitkomst van dergelijke situaties, voel je je uiteindelijk uitgeput, verdrietig en teleurgesteld. Misschien zelfs schuldig. Inderdaad, niemand wil op deze manier omgaan met de mensen van wie ze het meest houden. Toch ken je geen andere manier waarop je grenzen of discipline kunt opleggen.
Voordat je beweert dat je kinderen ongehoorzaam, brutaal of opstandig zijn, moet je jezelf afvragen of je ze echt probeert op te voeden of gewoon in een machtsstrijd verwikkeld raakt.
Stel je bijvoorbeeld voor dat je je kind hebt verteld zijn blauwe jas te dragen en dat hij weigert. Hij zegt dat hij de voorkeur geeft aan de grijze. Je dringt er op een vastberadener en ongeduldiger toon op aan dat hij je gehoorzaamt en zijn blauwe jas aantrekt. Hij rebelleert echter nog meer.
Daarom begint het betoog. Wat is echter echt het probleem? Je kind had een kledingstuk gekozen dat bij het weer en de sociale situatie paste, ook al was het niet het kledingstuk dat je voorkeur had.
Realiseer je je dat het enige dat je in de discussie bewoog, je behoefte was om te controleren en op te leggen? Begrijp je dat de rebellie van je kind slechts een schreeuw was om gehoord te worden, zodat er rekening werd gehouden met zijn mening?
Een democratisch gezin
Machtsstrijd komt vaak voor wanneer het gezin wordt opgevat als een hiërarchie. Het is duidelijk dat het belangrijk is om grenzen te stellen om begeleiding en structuur te bieden aan je kinderen. Toch moet je ze niet verkeerd begrijpen.
De vastgestelde regels moeten consistent zijn, overeengekomen zijn en gebaseerd zijn op liefde en respect, niet op de noodzaak om je kinderen te domineren.
Het is veel gunstiger voor de ontwikkeling van een kind als het opgroeit in een democratisch gezin (Spaanse link), waarin horizontale relaties van wederzijds vertrouwen tot stand komen. Dit betekent niet dat ouders en kinderen qua functies op hetzelfde niveau zitten, maar het betekent wel dat niemand persoonlijk boven iemand anders staat. Iedereen verdient hetzelfde respect en aandacht.
Wanneer je aan je kind begint te denken, eindigt je machtsstrijd. Wanneer je jezelf niet meer als hun eigenaar ziet en jezelf als hun gids gaat zien, verandert alles.
Vanaf dat moment zijn al je acties erop gericht om je kinderen te begrijpen en te helpen in hun eigen ontwikkeling, niet om ze blindelings te laten gehoorzamen. Je zult hun driftbuien niet meer persoonlijk opvatten en beginnen te begrijpen dat ze gewoon een deel van hun ontwikkelingsproces zijn en dat je ze kunt helpen ermee om te gaan.
Je bent een team
Vergeet de machtsstrijd met je kinderen. Jullie zijn geen tegenstanders, jullie zijn een team. Niemand mag winnen, niemand mag de wil van de ander opleggen of buigen. In feite winnen jullie allebei als jullie relatie werkt.
Je zult versteld staan hoe je kind reageert als hij met respect en begrip wordt behandeld, als er naar hem wordt geluisterd, op waarde wordt geschat en er rekening mee wordt gehouden. Bovendien zal hij zichzelf niet zien als een tiran omdat hij alleen iets wil zeggen. Integendeel, hij zal verantwoordelijkheid en samenwerking leren en zijn zelfrespect vergroten.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Rojas, M. (2015). Felicidad y estilos de crianza parental. Documento de Trabajo). México: Centro de Estudios Espinosa Yglesias.
- Ayala-Esqueda, Z. M., Gritti-Garcia, J. N., Maciel-Navarro, Z. Y., Rivera-Parra, B. A., & Zavala-Hernández, X. (2014). Maltrato infantil vs paternidad positiva. Ciencia & Futuro, 4(2), 76-87.