Een functionele neurologische stoornis (FND)

Een patiënt met een functionele neurologische aandoening kan moeite hebben met communiceren en lopen, of kan zelfs epileptische aanvallen krijgen. Dit zijn ernstige klinische aandoeningen die na korte tijd vanzelf kunnen verdwijnen.

Soms zijn organische oorzaken geen verklaring voor bepaalde aandoeningen. Dat is het geval met functionele neurologische stoornis (In het Engels is het  functional neurologic disorder – FND). In feite verandert deze aandoening het centrale zenuwstelsel zonder specifieke neurologische oorsprong of oorzaak.

Hier volgt een eenvoudige uitleg van een functionele neurologische stoornis. Een lijder aan multiple sclerose weet dat de bron van de aandoening een auto-immuunziekte is die de myeline in zijn hersenen en ruggenmerg aantast. En iemand die een beroerte heeft gehad weet dat die het gevolg is van een verstopte of kapotte slagader.

Maar sommige mensen lijden aan spraak- en bewegingsstoornissen zonder te weten wat de oorzaak is. Ze weten niet wat het probleem veroorzaakt en hebben ook geen precieze diagnose. Dit is een functionele neurologische stoornis.

Dit soort stoornissen behoren tot de meestvoorkomende redenen voor medische consulten en neurologische invaliditeit.

Een functionele neurologische stoornis

Tot vrij recent stond de functionele neurologische stoornis bekend als conversiestoornis, zoals gemeld in de Revista Colombiana de Psiquiatría (Spaanse link) . Artsen, neurologen, psychiaters en alle professionals op klinisch gebied weten dat dit een terugkerend probleem is in de neurologie en de eerstelijnszorg. Het grootste probleem ligt echter in een juiste diagnose.

Uit onderzoek (Spaanse link)van de CES Universiteit van Medellín (Colombia) blijkt dat de incidentie van deze aandoening 2,5 mensen per 100.000 is. Ze verschijnt meestal tussen de 20 en 40 jaar. Het meest opvallende aspect van de functionele neurologische stoornis is dat de patiënten kenmerken en symptomen vertonen van grote impact. Bovendien hebben ze geen duidelijke oorsprong.

Conventionele tests, zoals MRI’s van de hersenen en EEG’s, brengen inderdaad geen problemen aan het licht en zijn over het algemeen normaal. Daarom wekt de stoornis al tientallen jaren grote belangstelling. Tegenwoordig weten we dat het vaak overlapt met andere problemen zoals chronische pijn en vermoeidheid.

De symptomen van functionele neurologische stoornis

Tot voor kort werd aangenomen dat functionele neurologische stoornis puur psychologisch was. Met andere woorden, wetenschappers dachten dat patiënten ook leden aan onderliggende psychische problemen. Maar midden jaren 2000 bevestigden neurowetenschappers dat het een klinische realiteit is met eigen kenmerken.

In feite is FND een stoornis in het functioneren van het centrale zenuwstelsel. Het verschilt sterk van lijder tot lijder. Een juiste diagnose is essentieel. De DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) heeft de volgende criteria vastgesteld voor de identificatie ervan.

• Zwakte van de onderste of bovenste ledematen.
• Functionele tremor. Dit zijn tremoren van de handen, vergelijkbaar met die van de ziekte van Parkinson.
• Dystonie. Samentrekking van de mond aan één kant of afwijking in de handen of voeten.
• Het optreden van niet-epileptische aanvallen zoals flauwvallen.
• Zintuiglijke disfunctie. Gevoelloosheid, tintelingen of pijn in het gezicht, de borst, de heupen, enz. Deze ongemakken verschijnen slechts aan één kant van het lichaam. Veranderingen in gezichtsvermogen, gehoor, enz. treden ook op.
• Functionele spraakstoornissen. Bijvoorbeeld problemen met het articuleren van woorden, stotteren, heesheid, enz.

Om een diagnose te stellen stelt de DSM-V dat deze symptomen niet verklaard kunnen worden door een neurologische ziekte of aandoening of een psychische stoornis.

De oorzaken van FND

Tot op heden zijn de precieze oorzaken achter de functionele neurologische stoornis onbekend. Wel is geconstateerd dat er bepaalde factoren zijn die de kans op het optreden ervan vergroten. Deze zijn als volgt:

• Het lijden aan chronische pijn.
• Het hebben van een onbehandelde posttraumatische stressstoornis gedurende meerdere jaren.
• Het hebben geleden aan een infectieziekte.
• Last hebben van migraine.
• Het hebben van een geschiedenis van verwaarlozing of seksueel of fysiek misbruik in de kindertijd, enz.

Deze reeks veranderingen heeft invloed op het centrale zenuwstelsel. In feite verlammen ze het en veranderen de goede werking ervan in bepaalde gebieden. Dit verklaart de brede en diffuse symptomen van de stoornis. Er moet ook aandacht worden besteed aan de gevolgen ervan voor de lijder. Ze ervaren plotseling problemen in mobiliteit of communicatie zonder echt te begrijpen waarom.

Als ze hun huisarts bezoeken, worden ze doorverwezen naar de neurologie. Hier krijgen ze een diagnose en interventie.

De behandeling van functionele neurologische stoornis

Functionele neurologische stoornis is omkeerbaar. Dit betekent dat de symptomen na verloop van tijd vanzelf verdwijnen. Het mechanisme dat gebruikt wordt voor de behandeling van deze klinische aandoening is neuropsychologische revalidatie.

De behandeling houdt in dat men zich richt op de abnormale en disfunctionele bewegingspatronen van de lijder en via fysiotherapie weer normale bewegingen mogelijk maakt. Gelukkig zijn er bij deze aandoening geen laesies of organische veranderingen.

In feite is het alsof de hersenen (om de computermetafoor te gebruiken) een systeemfout hebben gehad en het mislukte programma opnieuw geïnstalleerd moet worden.

Naast fysiotherapie of logopedie is het raadzaam om ook psychologische therapie in te zetten om de specifieke behoeften van elke patiënt aan te pakken. Zulke interventies zorgen ervoor dat deze neurologische veranderingen niet opnieuw optreden.