De ziekte van het continu druk hebben

Ook kinderen lijden aan deze ziekte

Je vraagt mensen hoe het op emotioneel vlak met ze gaat en ze zeggen tegen je, ‘Ik ben verschrikkelijk moe en heb duizend en één dingen te doen. Ik heb de tijd niet om daarover na te denken.’ Het moeilijke hieraan is niet alleen dat je je dit moet realiseren, maar dat onze kinderen en jeugd deze gewoontes eveneens al vanaf zeer jonge leeftijd aan beginnen te leren. Dit verwoest onze kwaliteit van leven en maakt het moeilijk om tijd te besteden aan persoonlijke groei.

We leven volgens normen en deadlines die ons ertoe dwingen om organisatorische en mentale perfectie van onszelf te eisen. Daarom stel ik voor dat je jezelf eens de volgende vragen stelt: Hoe komt het dat we zo leven? Wanneer zijn we vergeten dat we menselijke ‘wezens’ zijn en niet menselijke ‘doeners’?

Deze ziekte van ‘het continu druk hebben’ is intrinsiek verwoestend voor onze gezondheid en ons welzijn. Het verzwakt ons vermogen om ons volledig te concentreren op degenen van wie we het meeste houden. Het scheidt ons af van de gemeenschap. Verkeren in een staat van constante activiteit weerhoudt ons ervan om complete mensen te worden.

Technologie als de bondgenoot van ‘het continu druk hebben’

In de jaren ’50 brak het nieuwe tijdperk van technologische innovaties aan, producten die beloofden ons dagelijkse leven makkelijker en eenvoudiger te maken. Toch hebben we nog altijd net zoveel tijd voor onszelf, zo niet minder, als in voorgaande decennia. Voor sommigen van ons, ‘de bevoorrechten onder ons’, zijn de lijnen tussen het werk en het persoonlijke leven zelfs helemaal verdwenen. We hebben altijd onze smartphone of tablet bij ons, we zijn nooit ‘offline’ en altijd aanwezig.

Voor sommige mensen is dit een niet te vermijden realiteit, omdat ze geen andere keuze hebben dan om twee banen te hebben om hun gezin te kunnen ondersteunen. Twintig procent van de kinderen in de Verenigde Staten leeft in armoede en velen van hun ouders werken voor een minimumloon om hen een waardig leven te kunnen bieden en om hun hongerige buikjes te kunnen vullen. Van deze mensen kunnen we inderdaad zeggen dat ze het werkelijk druk hebben.

In sommige islamitische culturen wordt om te vragen hoe het met iemand gaat, of gewoon hoe het gaat, gebruik gemaakt van de Arabische woorden Kayf haal-ik? Haal is een woord dat gebruikt wordt om te vragen naar de spirituele staat waarin iemands hart zich verkeert. Vertaald naar het Nederlands zou dit zijn ‘Hoe is je hart op dit exacte moment?’ Ons ‘hoe gaat het?’ betekent eigenlijk precies hetzelfde, want het is eigenlijk precies wat we graag willen weten over de andere persoon.

Als je vraagt met je hart, dan ben je niet geïnteresseerd in het aantal emails dat iemand nog moet beantwoorden of hoe lang diegene doet over bepaalde taken op het werk. We vragen oprecht hoe het met zijn ziel gaat, hoe het met zijn ziel is en of zijn ziel zich goed voelt, gezond. Als je het je tenminste nog herinnert dat je een menselijk wezen bent in het hier en nu.

Om je te genezen van deze ziekte, de ziekte van ‘het altijd druk hebben’, nodigen we je uit om je hand op de schouder te leggen van iemand van wie je houdt, om hem recht in de ogen te kijken en om enkele seconden verbinding met hem te maken. Vertel hem waar je hart naar verlangt en maak verbinding met dat van hem. We kunnen er nu eenmaal niet onderuit, we zijn menselijke wezens die de essentie van anderen nodig hebben om te voelen dat we leven en om vervuld te zijn.