De relatie tussen onzekere gehechtheidsstijl en kindermishandeling
Volgens de gehechtheidstheorie zijn mensen “voorgeprogrammeerd” om contact te leggen met andere mensen. Het doel van dit gedrag is om sociale bronnen te vinden die bescherming en veiligheid bieden voor de proefpersonen. Mensen ontwikkelen dus een “gehechtheidsstijl” vanaf het moment dat ze klein zijn. In sommige gevallen ontwikkelt een kind een onzekere gehechtheidsstijl
In feite wordt de eerste gehechtheidsband vaak al voor de leeftijd van één jaar aangegaan. Als een kind in zijn vroege jeugd leert dat hij of zij zich moet verhouden door middel van geweld, dan is het waarschijnlijk dat hij of zij op volwassen leeftijd gewelddadig zal zijn.
Geweld is een kanaal dat sommige volwassenen gebruiken om zich tot anderen te verhouden, en kinderen kunnen uit hun voorbeeld en de afgeleide voordelen die ze kunnen waarnemen begrijpen dat dit een geldige manier is om dat te doen, en hen imiteren.
Bovendien kunnen de sporen van kindermishandeling het (volwassen) kind aanmoedigen om in de toekomst een mishandelaar te worden: geweld kan, net als gehechtheidsstijl, van generatie op generatie worden doorgegeven.
“Vertrouwen in de gehechtheidsfiguur is de basis van een stabiele en veilige persoonlijkheid.”
Lees ook dit artikel: De 4 soorten gehechtheid en hun impact op volwassen relaties
Interne werkmodellen (IWM)
IWM’s zijn de verschillende gidsen, regels, patronen of modellen die ons gedrag sturen. Ze schommelen tussen twee dimensies: angstig en vermijdend gedrag.
Bovendien kunnen deze twee dimensies twee valenties hebben, een positieve en een negatieve. Op deze manier worden in totaal vier dimensies verkregen. Negatieve angst en positieve angst en negatief vermijdend gedrag en positief vermijdend gedrag.
Zo zijn volgens het onderzoek (Engelse link) van Subtila Iria de verschillende gehechtheidsstijlen geconfigureerd: veilig, preoccupied, afwijzend en angstig (Iria et al., 2022):
- De veilige gehechtheidsstijl kenmerkt mensen met weinig angst en weinig vermijding.
- De onveilig vermijdende gehechtheidsstijl kenmerkt mensen met hoge angst en lage vermijding.
- De onveilig afwerende gehechtheidsstijl kenmerkt mensen met lage angst en hoge vermijding.
- De gedesorganiseerde gehechtheidsstijl kenmerkt mensen met hoge angst en hoge vermijding.
De resultaten van het onderzoek wijzen op een verband tussen onveilige gehechtheidsstijl (d.w.z. preoccuperende, afwijzende of angstige stijlen) en agressief gedrag (Engelse link) in het algemeen, en kindermishandeling in het bijzonder. Omgekeerd speelt de veilige gehechtheidsstijl een beschermende rol tegen geweld.
“Een onzekere gehechtheidsstijl is in verband gebracht met een grotere kans op agressie door intieme partners.”
-Megan Oka-
Onzekere gehechtheidsstijl en kindermishandeling: een nieuw verband
We noemen de “angstige gehechtheidsstijl” de stijl die de hierboven besproken preoccuperende en angstige gehechtheidsstijlen samenbrengt. In die zin hebben mensen met een angstige gehechtheidsstijl een meer uitgesproken neiging tot psychisch geweld.
Daarentegen zijn individuen met sterk vermijdende gehechtheidsstijlen, zoals de hierboven genoemde “angstige stijl”, meer geneigd tot fysiek geweld en seksueel misbruik.
Individuen met angstige gehechtheidsstijlen zijn degenen die het vaakst traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt in hun kindertijd. Ze zijn bijvoorbeeld vaak afgewezen als kind of hebben te maken gehad met fysiek of psychologisch misbruik.
Als gevolg daarvan hebben ze geleerd dat deze manieren om met anderen om te gaan “normaal” zijn. Als gevolg daarvan ervaren ze de neiging om agressief met anderen om te gaan. Vooral wanneer ze zich in de steek gelaten voelen.
“Angstige gehechtheid wordt ook in verband gebracht met borderline persoonlijkheidsstoornis.”
-Amy Holtzworth-Munroe-
Wellicht vind je dit artikel ook interessant: Wat is veilige gehechtheid en hoe ontwikkel je die?
De onveilige gehechtheidsstijl, het resultaat van mishandeling, wordt geërfd en doorgegeven aan het nageslacht
Er is een generatie-op-generatie overdracht rond twee factoren: kindermishandeling en gehechtheidsstijl. De manier waarop mensen leren omgaan met hun belangrijke anderen (meestal ouders) legt de basis voor de manier waarop ze omgaan als volwassenen.
Kinderen die opgroeien te midden van de chaos van geweld zullen dus eerder gewelddadig reageren in hun interacties als volwassenen.
“Een verandering in hechtingsstijl zou interacties in intieme relaties kunnen verbeteren.”
-Rachael A. Dansby Olufowote-
Theorieën die deze overdracht ondersteunen zijn onder andere (Subtila et al., 2022):
- Sociale leertheorie. Op basis van deze hypothese zouden zuigelingen leren om gewelddadig met elkaar om te gaan door ouderlijk gedrag na te bootsen. Dat wil zeggen, ouders fungeren als “modellen”.
- Gehechtheidstheorie. Volgens Bowlby zoeken zuigelingen bescherming en veiligheid in hun omgeving, maar worden ze door hun ouders in deze behoeften teleurgesteld. Bijgevolg ontwikkelen ze hechtingsbanden gebaseerd op angst, vrees en pijnvermijding.
- Het ontwikkelings-contextuele model. Volgens de auteur, Capaldi, zou ouderschap gebaseerd op angst, verwaarlozing (met betrekking tot het toezicht op kinderen) en dwang de basis vormen voor kinderen om als volwassenen gewelddadig met anderen om te gaan.
“Individuele eigenaardigheden, in wisselwerking met andere contextuele ervaringen, kunnen de intergenerationele overdracht van het gebruik van intiem partnergeweld op volwassen leeftijd bevorderen of afremmen.
-Inmaculada Teva-
Voor Subtila e.a., 2022, is er een sterke associatie gevonden tussen het hebben van een vorm van gehechtheid die onzeker van aard is en mishandeling.
Sterker nog, proefpersonen met een onzekere gehechtheid mishandelen en mishandelen bijna 18% meer dan mensen met een veilige gehechtheidsstijl. Bovendien is van de onzekere gehechtheidsstijlen angstige gehechtheid het sterkst geassocieerd met mishandeling.
Hoewel deze resultaten zeer interessant zijn om de intergenerationele overdracht van geweld en gehechtheid te begrijpen, kunnen ze deze fenomenen bij lange na niet volledig verklaren.
“Angstige gehechtheidsstijl is in verband gebracht met gedragscontrole van intieme partners bij mannen die mishandelen.”
-James R. Mahalik-
Misschien vind je dit artikel ook interessant: Een traumaband, een ongezonde gehechtheid
Aan de andere kant, en zoals we hebben vastgesteld, verhoogt mishandeling van kinderen de kans op agressie in de toekomst met bijna 9%. In die zin is verder onderzoek nodig om interventieprotocollen te ontwikkelen om de last van het trauma van mishandeling op kinderen te verlichten, met als doel gezondere gehechtheidsstijlen te ontwikkelen.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
-
de la Osa Subtil, I., Fernándezc, P. V. M., & Astraya, A. A. (2022). Insecure attachment style and child maltreatment: relations to aggression in men convicted of intimate partner violence. Ansiedad y Estrés, 28(3), 207-213.
- Bowlby, J. (1973). Attachment and loss: separation, anxiety and anger. Basic Books.
- Oka, M., Sandberg, J. G., Bradford, A. B., & Brown, A. (2014). Insecure attachment behavior and partner violence: Incorporating couple perceptions of insecure attachment and relational aggression. Journal of Marital and Family Therapy, 40(4), 412–429. https://doi.org/10.1111/jmft.12079
- Holtzworth-Munroe, A., & Meehan, J. C. (2004). Typologies of men who are maritally violent: Scientific and clinical implications. Journal of Interpersonal Violence, 19, 1369-1389. https://doi.org/10.1177/0886260504269693
- Olufowote, R. A. D., Fife, S. T., Schleiden, C., & Whiting, J. B. (2020). How can I become more secure? A grounded theory of earning secure attachment. Journal of Marital and Family Therapy, 46(3), 489–506. https://doi.org/10.1111/jmft.12409
- Capaldi, D. M., & Gorman-Smith, D. (2003). The development of aggression in young male/female couples. In P. Florsheim (Ed.), Adolescent romantic relations and sexual behavior: Theory, research, and practical implications (pp. 243–278). Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
- Teva, I., Hidalgo-Ruzzante, N., Pérez-García, M., & Bueso-Izquierdo, N. (2021). Characteristics of Childhood Family Violence Experiences in Spanish Batterers. Journal of interpersonal violence, 36(23-24), 11212–11235. https://doi.org/10.1177/0886260519898436
- Mahalik, J. R., Aldarondo, E., Gilbert-Gokhale, S., & Shore, E. (2005). The role of insecure attachment and gender role stress in predicting controlling behaviors in men who batter. Journal of interpersonal violence, 20(5), 617-631. https://doi.org/10.1177/0886260504269688
