De oorsprong van de dood volgens Japanse mythologie
De oorsprong van de dood volgens Japanse mythologie is ontstaan rondom een interessante legende over de creatie van Japan. Ondanks de invloed van de Oud Chinese samenleving is een belangrijk deel van de Japanse mythologie uniek.
Bovendien bevat het zowel Shintoïstische tradities als boeddhistische tradities, waarnaast ook populaire agriculturele elementen bestaan.
Conventionele Japanse mythes zijn gebaseerd op Kojiki en Nihonshoki. Kojiki betekent letterlijk “Kroniek van de oude zaken” en is het oudste boek over mythes, legendes en de geschiedenis van Japan.
Nihonshoki, wat te vertalen is naar “De kronieken van Japan,” is het op één na oudste boek over dezelfde onderwerpen en beschrijft vooral de verschillende daden van de goden.
In dit artikel verkennen we de oorsprong van de dood volgens de Japanse mythologie. Dit doen we door middel van een geweldige legende.
“Dood is niet het tegenovergestelde van leven, maar juist een deel hiervan.”
-Haruki Murakami-
De legende over de creatie van Japan volgens Japanse mythologie
Aan het begin van de tijd creëerde de Japanse goden twee goddelijke wezens: een man genaamd Izanagi en een vrouw genaamd Izanami. Deze oude goden vertrouwde hun twee creaties met de missie om een prachtig land te maken.
Jaren later, toen ze hun missie eenmaal voltooid hadden, besloten ze dat het tijd was voor nakomelingen. De acht grote Japanse eilanden waren hier het resultaat van.
De wereld werd geregeerd door harmonie. De goddelijke twee leefden samen met hun vele kinderen totdat Izanami Kagatsuchi, de god des vuur, baarde. Na een moeilijke bevalling overleed Izanami.
Het koninkrijk van Yomi
Izanagi leed verschrikkelijk onder het verlies van Izanami. In plaats van dat hij haar lichaam in de berg Hiba – de legendarische berg dichtbij Izumo in zuidwest-Japan – begroef, deed hij wat anders. Hij besloot naar zijn geliefde te zoeken in het koninkrijk van Yomi, ofwel de dodenwereld.
Izanagi vertrok naar het duistere land en begon daar zijn zoektocht naar zijn geliefde vrouw. Alle demonen in zijn buurt waarschuwden hem dat Izanami nooit terug zou kunnen gaan. Met andere woorden, ze vertelden hem dat ze niet terug zou kunnen gaan naar het land van de levenden als ze het fruit van het koninkrijk van Yomi al geproefd had.
Na vele maanden tegenspoed en leed vond Izanagi eindelijk zijn vrouw op een plek waar duisternis heerste. Het was echter al te laat: Izanami had het fruit van de onderwereld al geproefd. Ze vertelde Izanagi dat ze niet meer met hem terug kon gaan. Toch ging ze proberen een van de Yomi-leiders te overtuigen om haar terug te laten gaan.
Een tragisch noodlot
De enige voorwaarde die de goden stelde was dat Izanagi niet naar zijn vrouw mocht kijken als hij haar paleis in de onderwereld weer betrad. Het lukte hem echter niet om de verleiding te weerstaan.
Hij ontstak een kleine vlam en trad het paleis binnen. Met het licht van de vlam brak Izanagi de wet omdat hij hiermee de harmonie van de duisternis verstoorde. Hij keek naar het lichaam van zijn vrouw, dat was veranderd in een verrot lijk.
De god vluchtte in angst terwijl zijn echtgenote hem ervan beschuldigde dat hij haar ten schande had gemaakt. Ze joeg op hem door het hele koninkrijk van Yomi in een poging om hem te vermoorden. Na een onophoudelijke jacht spietste Izanami het lichaam van Izanagi met een speer. Natuurlijk was hij hierna zwaar gewond.
Toch bleef hij rennen; hij rende door totdat hij een briesje uit de buitenwereld voelde. Ondanks zijn wonden redde hij het tot het rijk van de levenden. Met het beetje kracht dat hij nog over had, sloot hij de dunne spleet die beide werelden verbond met een grote rots.
Vanuit de grot schreeuwde Izanami naar haar man dat hij haar moest binnenlaten in het rijk van de levenden. Doordat hij echter zo geschrokken was van alles dat hij zojuist had gezien en meegemaakt, weigerde hij haar deze wens.
De godin dreigde vervolgens haar echtgenoot dat ze elke dag 1.000 mensen zou vermoorden. Hierop zei Izanagi het volgende: “Dan geef ik elke dag weer leven aan 1.500 nieuwe mensen.” Dit is hoe de dood zich verspreidde over de hele wereld.
De oorsprong van de dood volgens Japanse mythologie
De Japanse cultuur ziet de dood als iets smerigs dat gereinigd moet worden. Daarom is het van belang om de overledene te wassen, aromatiseren, aan te kleden en voor te bereiden op de laatste ceremonieën na de dood. Zo kan de ziel veilig naar het hiernamaals vertrekken.