De Maya-legende van de kolibrie, de boodschapper van de goden

Er wordt gezegd dat als iemand een ontmoeting heeft met een kolibrie, hij vervuld is van vreugde. Voor de Mayacultuur waren deze prachtige vogels magisch en hadden ze een heel belangrijke opdracht: ze fungeerden als boodschappers tussen het menselijk ras en de goden.
De Maya-legende van de kolibrie, de boodschapper van de goden

Laatste update: 02 september, 2022

De Maya-legende van de kolibrie dateert van 2000 v. Chr. Deze culturele en antropologische erfenis onthult de fascinatie van de Maya’s ten opzichte van een vogel die een regenboog op zijn verenkleed gedrukt lijkt te hebben.

Het is een vogeltje van slechts 20 gram dat in staat is tot 60 keer per seconde met zijn vleugels te wapperen. Verder werd gedacht dat het magische gaven bezat . Een ervan was het fungeren als boodschappers tussen de mensen en de goden.

De schoonheid van deze vogel symboliseerde ook de zuivere liefde en de broosheid van het hart. In feite zijn er maar weinig wezens die tegelijk zo teer en buitengewoon lijken. Het is ook de vogel met de grootste hersenen in verhouding tot zijn grootte. Misschien schiep de natuur of, volgens de Maya’s, de goden, hem met een heel specifiek doel voor ogen.

Volgens de legende had hij de taak elke gedachte, wens en overpeinzing van alle mensen te verzamelen en die naar de Meso-Amerikaanse godheden te brengen die tussen Guatemala, Belize en Mexico liggen. Ook in het westelijk deel van Honduras en El Salvador.

Een deel van dit legendarische verleden van de kolibrie is onder ons gebleven in de vorm van een aantal merkwaardige tradities… Laten we ze eens nader bekijken.

Volgens de legende zal iedereen die het waagt een kolibrie te vangen door de goden gestraft worden.

Een kolibrie
De legende zegt dat als we een kolibrie zien, iemand die van ons houdt aan ons denkt.

De Maya-legende van de kolibrie: de boodschapper van de goden

Een deel van de Meso-Amerikaanse cultuur is nog steeds aanwezig in bepaalde tradities van de moderne Maya’s (Engelse link). Dit is grotendeels te danken aan de boeken van Chilam Balam. Deze werden geschreven door de afstammelingen van de Maya’s tijdens de Spaanse kolonisatie.

Binnen deze mythologie werd speciaal verwezen naar twee godheden. Zij waren Tepeu en Kukulkan (Quetzalcoatl voor de Azteken) en waren de scheppers van de hele bekende wereld. Behalve dat ze de aarde, de bergen, de rivieren en de zeeën ‘maakten’, schonken ze ook leven aan mensen en dieren. Aan de laatsten kenden ze elk een taak en functie toe.

Toen de goden klaar waren met hun ingewikkelde scheppingswerk, realiseerden ze zich één ding. Ze waren vergeten een boodschapper te maken, een schepsel dat als schakel moest dienen tussen godheden en stervelingen. De Maya-legende van de kolibrie vertelt dat ze een stuk jade namen en er een pijl uit begonnen te kerven.

Later, toen hun werk klaar was, bliezen ze om het stof dat tijdens het kerven was ontstaan te verwijderen. Terwijl ze bliezen, kwam een klein, glinsterend schepsel tot leven en vloog weg. Het vloog heel hoog en snel, schijnbaar bezeten van de magie van wezens die niet tot deze wereld behoren.

Het had de kleuren van de regenboog in zijn verenkleed en zijn vleugels waren als die van een insect… Ze noemden dit vogeltje de x ts’unu’um.

Kleine boodschappers met magische veren

De kolibrie is zo’n kleine en tere vogel dat hij elke bloem kan benaderen en zich ermee voeden zonder hem zelfs maar te bewegen. Er wordt gezegd dat de Maya-goden gefascineerd waren door hun schepping. Ze keken er graag naar als de regendruppels op zijn verenkleed vielen. In feite straalde dit kleine schepsel zo, dat het hele universum op zijn veren leek te zijn ingeprent.

De Maya-legende van de kolibrie vertelt dat deze vogel een drager werd van boodschappen tussen werelden. Hij bracht niet alleen naar de goden wat de mensen dachten, voelden of nodig hadden, maar bracht ook informatie van gene zijde, van overledenen.

In feite zegt men tegenwoordig dat als we een kolibrie zien, dat betekent dat iemand die van ons houdt aan ons denkt.

Ondanks hun schijnbare kwetsbaarheid komen kolibries voor van Alaska tot Chili. Er zijn meer dan 343 geïdentificeerde soorten en een ontmoeting met een van hen is altijd een reden tot vreugde,

Vreugde, geluk en genezing

De landen die het geluk hebben deze prachtige wezens in hun ecosysteem te hebben, weten dat niemand onverschillig kan blijven als ze er een tegenkomen. Bovendien wijst de legende van de kolibrie erop dat ze dragers zijn van vreugde en geluk. Niet alleen dat, hun loutere aanwezigheid heeft helende eigenschappen.

Met zijn nerveus flapperende vleugels brengt dit vogeltje hoop, vreugde en genezing. Men beweert dat als het rond iemands hoofd vliegt het negatieve energieën verwijdert, pijn verzacht, en verdriet verstikt. Zeker, we hoeven maar naar de flits van zijn verenkleed te kijken om in zijn magische betovering te raken.

image to represent the legend of the hummingbird
Een kolibrie vangen brengt ongeluk en is iets wat we nooit moeten doen.

De Maya-legende van de kolibrie vertelt ons dat we ze nooit kwaad mogen doen

Een kolibrie mag nooit aangeraakt, gevangen, in een kooi opgesloten, en nog minder gedood worden. In feite schetsten de Maya-goden een onverbiddelijke vloek voor stervelingen die het waagden hun mooie en kwetsbare schepsel kwaad te doen. Men zegt dat wie het waagt ze kwaad te doen voor altijd liefdesverdriet zal hebben, ziek zal worden en vroeg zal sterven.

De kolibrie is een heilig dier. Het is een schakel tussen werelden en een trouwe boodschapper. Hij brengt vreugde en zijn lichaam bevat de buitengewone weerspiegeling van het universum, de regenboog, en al die prachtige kleuren van de natuur zelf. Laten we ervoor zorgen dat we deze wonderlijke en fascinerende wezens respecteren.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Palacios, Argentina (1993) The Hummingbird King: A Guatemalan Legend (Legends of the World). Troll Communications 
  • León-Portilla, Miguel (1984). Literaturas de Mesoamérica. México: SEP Cultura.
  • Recinos, Adrián (1978). El Popol Vuh (Las antiguas historias del Quiché). Costa Rica: Editorial Universitaria Centro Americana.
  • Rivera Dorado, Miguel. El pensamiento religioso de los antiguos mayas. Colección: Paradigmas. Madrid: Editorial Trotta, 2006

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.