De beste korte liefdesgedichten om op te dragen aan je geliefden

Liefde is bij uitstek het thema dat grote dichters kiezen voor hun composities. Ontdek deze fascinerende verzen om de diepste emoties te wijden en wakker te maken.
De beste korte liefdesgedichten om op te dragen aan je geliefden
Sharon Laura Capeluto

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Sharon Laura Capeluto.

Laatste update: 21 augustus, 2024

Liefde uitdrukken kan net zo ingewikkeld zijn als proberen de wind te vangen, vind je niet? We worstelen om de juiste woorden te vinden die alles overbrengen wat we in onze harten voelen. Dus hier zijn we om je te helpen die emotionele warboel te ontwarren met een aantal korte liefdesgedichten geschreven door de meest uitmuntende auteurs.

Korte liefdesgedichten geschreven door Pablo Neruda

De beroemde Chileense dichter Pablo Neruda heeft ons een uitgebreid en gepassioneerd lyrisch universum nagelaten dat door de tijd heen blijft bestaan. Zijn meesterlijk geweven verzen verkennen de complexiteit van liefde in al haar vormen. Duik in Neruda’s poëzie en kies het gedicht dat het meest met je resoneert.

1. Sonnet XVII

Ik hou niet van je als van een roos van zout, een topaas

of een pijl van anjers die vuur verspreidt:

Ik hou van je zoals men van bepaalde donkere dingen houdt,

in het geheim, tussen de schaduw en de ziel.

Ik hou van je zoals de plant die niet bloeit en

in zich draagt, verborgen, het licht van die bloemen,

en dankzij jouw liefde leeft het duister in mijn lichaam

het strakke aroma dat uit de aarde is opgestegen.

Ik hou van je zonder te weten hoe, of wanneer, of vanwaar,

ik hou rechtstreeks van je zonder moeite of trots:

zo hou ik van je omdat ik niet weet hoe ik anders moet liefhebben,

maar zo op deze manier waarin ik niet ben en jij niet,

zo dichtbij dat jouw hand op mijn borst de mijne is,

zo dichtbij dat jouw ogen zich sluiten met mijn droom.

2. Sonnet XLV

Wees geen dag ver van mij, want hoe,

omdat, kan ik je niet vertellen, de hele dag,

zal ik op je wachten als op de stations

als ergens de treinen in slaap zijn gevallen.

Ga niet weg voor een uur want dan

in dat uur verzamelen de druppels van slapeloosheid zich

en misschien komt alle rook die op zoek is naar huis

om zelfs mijn verloren hart te doden.

Oh dat je silhouet niet breekt in het zand,

oh dat je oogleden niet vliegen in de afwezigheid:

ga geen minuut weg, geliefde,

want in die minuut zul je zo ver weg zijn

dat ik mijn hele leven zal doorkruisen met de vraag

of je terugkomt of dat je me stervend achterlaat.

Korte liefdesgedichten om op te dragen aan je partner

Hoe beschrijf je de liefde die je voor je partner voelt in een paar regels? Dat is geen gemakkelijke opgave, maar deze gedichten, geschreven door bekwame meesters van de pen, zoals Mario Benedetti, overtreffen alle verwachtingen. Kom binnen in deze poëtische hoek, waar woorden fluisteren en verzen strelen.

Sometimes, by Nicolás Guillén

Soms heb ik zin om melig te zijn

om te zeggen: Ik hou waanzinnig veel van je.

Soms heb ik zin om dwaas te zijn

om te roepen: Ik hou zoveel van haar!

Soms heb ik zin om een kind te zijn

om in haar schoot opgekruld te huilen.

Soms heb ik zin om dood te zijn

om te voelen,

onder de vochtige aarde van mijn sappen,

dat er een bloem groeit

die mijn borst breekt,

een bloem en te zeggen:

Deze bloem, voor jou.

Monden, door Mario Benedetti

Waar begint de mond?

in de kus?

in de belediging?

in de beet?

in de schreeuw?

in de gaap?

in de lach?

in het fluitje?

in het dreigement?

in de kreun?

zodat het voor jou heel duidelijk is

waar jouw mond eindigt

daar begint de mijne.

Dos cuerpos, door Octavio Paz

Twee lichamen tegenover elkaar

zijn soms twee golven

en de nacht is oceaan.

Twee lichamen tegenover elkaar

zijn soms twee stenen

en de nacht is woestijn.

Twee lichamen die tegenover elkaar staan

zijn soms wortels

in de nacht verstrengeld.

Twee lichamen die tegenover elkaar staan

zijn soms messen

en

de nacht bliksemt.

Twee lichamen die tegenover elkaar staan

zijn twee vallende sterren

in een lege hemel.

Rijmpje XCI, door Gustavo Adolfo Bécquer

De zon kan eeuwig bewolkt zijn;

De zee kan in een oogwenk opdrogen;

De as van de aarde kan breken

Als een zwak kristal.

Alles zal gebeuren! De dood kan

me bedekken met zijn begrafenisgors;

Maar de vlam van jouw liefde zal nooit in mij doven

Wanneer je tot liefde komt, door Rubén Darío

Wanneer je tot liefde komt, als je niet hebt liefgehad,

zul je weten dat het in deze wereld

de grootste en diepste pijn is

om tegelijkertijd gelukkig en ongelukkig te zijn.

Uitvloeisel: liefde is een afgrond

van licht en schaduw, poëzie en proza,

en waar het duurste wordt gedaan

dat is lachen en huilen tegelijk.

Het ergste, het verschrikkelijkste,

is dat het onmogelijk is om zonder te leven.

Dagen en nachten heb ik naar je gezocht, door Vicente Huidobro

Dagen en nachten heb ik naar je gezocht

Zonder de plek te vinden waar je zingt

Ik heb naar je gezocht langs de rivier

Je hebt jezelf verloren in tranen

Nachten en nachten heb ik naar je gezocht

Zonder de plaats te vinden waar je huilt

Omdat ik weet dat je huilt

Het is genoeg voor mij om naar mezelf te kijken met een spiegel

Om te weten dat je huilt en dat je naar mij hebt gehuild

Alleen jij redt de huilende

En van een donkere bedelaar

maak je hem koning gekroond door jouw hand.

Liefdesgedichten

Diamant, door Giovanni Quessep

Als ik je

kon geven Het ongeziene licht

In een diep blauw

Van vissen. Als ik je een appel kon geven

Zonder het verloren Eden,

Een zonnebloem zonder bloemblaadjes

Noch een kompas van licht

Dat opstijgt, dronken,

Naar de avondhemel;

En deze blanco pagina

Dat je zou kunnen lezen

Zoals men het duidelijkste hiëroglief leest.

Als ik je, zoals

in prachtige verzen wordt gezongen,

vleugels kon geven zonder vogel,

altijd een vlucht zonder vleugels,

zou mijn schrijven,

misschien als de diamant,

steen van licht zonder vlam,

eeuwig paradijs zijn.

We kleedden ons uit, door Fabio Morábito

We kleedden ons zo veel uit

tot we ons geslacht verloren

onder het bed,

we kleedden ons zo veel uit

dat de vliegen zwoeren

dat we gestorven waren.

Ik kleedde je van binnen uit,

Ik maakte je zo diep los

dat mijn orgasme afdwaalde.

We kleedden ons zo uit

dat we naar brand roken,

dat honderd keer de lava

terugkwam om ons te verbergen.

Agua mujer, door Juan Ramón Jiménez

Wat heb je me in jou gekopieerd,

dat wanneer ik in mij

het beeld van de top mis

ik ren om mezelf in jou te bekijken?

32. Liefde, door Claribel Alegría

Iedereen waar ik van hou

zit in jou

en jij

in alles waar ik van hou.

Korte liefdesgedichten om te delen op sociale netwerken

Poëzie hoort ook thuis op sociale netwerken. Deze verzen zijn als pillen van tederheid en passie, ideaal om op te dragen aan die speciale persoon die je vlinders in je buik laat voelen.

Als de mens kon zeggen wat hij liefheeft, door Luis Cernuda

Als de mens kon zeggen wat hij liefheeft,

als de mens zijn liefde naar de hemel kon tillen

als een wolk in het licht;

als hij als afbrokkelende muren,

om de waarheid te begroeten die in het midden is opgericht,

zijn lichaam zou kunnen afbreken,

en alleen de waarheid van zijn liefde zou achterlaten,

de waarheid van zichzelf,

die geen glorie, fortuin of ambitie wordt genoemd,

maar liefde of verlangen,

dan zou ik hem zijn die zich voorstelde;

hij die met zijn tong, zijn ogen en zijn handen

voor de mensen de genegeerde waarheid verkondigt,

de waarheid van zijn ware liefde.

Ik wil alles zijn in de liefde, door Claribel Alegría

Ik wil alles zijn in de liefde

de minnaar

de geliefde

de duizeling

de bries

het water dat reflecteert

en die witte wolk

dampig

onbeslist

die ons een ogenblik laadt

Ik heb lief, jij hebt lief, door Rubén Darío

Om lief te hebben, om lief te hebben, om altijd lief te hebben, met heel

het wezen en met de aarde en de hemel,

met het licht van de zon en het donker van de modder;

om lief te hebben voor de wetenschap en om lief te hebben voor alle verlangen.

en als de berg van het leven niet hard en lang en hoog en vol afgronden is, heb dan de onmetelijkheid lief die van de liefde in vuur en vlam staat en brand in de samensmelting van onze borsten!

Poëzie, een portaal dat de ziel onthult

Door middel van deze korte liefdesgedichten zul je ontdekken hoe je je diepste gevoelens kunt uiten. In poëzie wordt de ziel blootgelegd. Ze wordt ontdaan van alle oppervlakkige verschijningen.

Tegelijkertijd onthult ze zichzelf met rauwe eerlijkheid en geeft ze zichzelf moedig weg. Heb je het gedicht dat je wilt opdragen al uitgekozen?


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.