Susto of Espanto: wanneer de ziel het lichaam verlaat

Afhankelijk van waar je bent opgegroeid, ben je misschien bekend met het concept van susto, dat is wanneer je ziel je lichaam verlaat. Andere mensen hebben nog nooit van susto gehoord of het ervaren. De DSM-5 neemt susto op in zijn categorisering van culturele concepten van nood. Susto is een fascinerend fenomeen en verdient nader onderzoek. Lees verder om er meer over te weten te komen!

De mensen van sommige culturen geloven dat, onder bepaalde omstandigheden, je ziel je lichaam kan verlaten. De oorzaak van deze scheiding is susto of espanto.

Hoewel het woord susto in het Spaans letterlijk “schrik” of “schrik” betekent, is het concept van susto in bepaalde Latijns-Amerikaanse culturen complexer. Susto veroorzaakt een onaangenaam gevoel dat zich ergens tussen angst en verrassing bevindt. Het komt plotseling op en laat je hart in je borst bonzen.

Afhankelijk van waar je bent opgegroeid, ken je dit idee misschien wel of niet. Je kent echter waarschijnlijk de sensaties die je voelt als je denkt dat je in gevaar bent of als iets je bedreigt. Soms is het gevaar reëel, en soms is het gewoon je perceptie. Ook de kracht van suggestie kan een onderstrepende factor zijn.

Niettemin geloven sommige mensen dat bepaalde situaties susto veroorzaken, waardoor hun ziel hun lichaam verlaat. Daarna voelen ze zich ongelukkig en ziek. Er is een hele reeks andere symptomen die ze ook kunnen ervaren. Laten we de definitie en symptomen van susto eens nader bekijken.

De officiële diagnostische definitie van susto

De DSM-5 definieert susto als een culturele verklaring voor ongeluk en ongeluk dat heerst onder sommige hispanics in de Verenigde Staten en mensen in Mexico, Midden-Amerika en Zuid-Amerika. Hispanics in het Caribisch gebied herkennen het echter niet als een ziekte.

Susto is een ziekte die wordt toegeschreven aan een angstaanjagende gebeurtenis die ervoor zorgt dat de ziel het lichaam verlaat en resulteert in ongeluk en ziekte. Personen met susto ervaren ook aanzienlijke spanningen in belangrijke sociale rollen .

Hoewel susto geen officiële symptomen heeft, zijn de symptomen die mensen meestal beschrijven:

• Veranderingen in eetlust.
• Moeite met slapen of te veel slapen.
• Verontrustende dromen.
• Droefheid.
• Negatief zelfbeeld.
• Interpersoonlijke gevoeligheid.
• Gebrek aan motivatie.
• Somatische symptomen zijn onder meer spierpijn, koude ledematen, bleekheid, hoofdpijn, buikpijn en diarree.

De oorsprong en typologie van Susto of Espanto

De gebeurtenissen die deze aandoening veroorzaken zijn divers. Over het algemeen omvatten ze onder andere natuurlijke fenomenen, dieren, interpersoonlijke situaties en bovennatuurlijke wezens.

De DSM-5 identificeerde drie soorten susto (bekend als cibih in de Zapotec-taal ). Elk heeft een andere relatie met de psychiatrische diagnoses.

• Interpersoonlijke ondersteuning. Gekenmerkt door gevoelens van verlies, verlating of niet geliefd voelen door familie. Symptomen zijn onder andere verdriet, een negatief zelfbeeld en zelfmoordgedachten. Interpersoonlijke susto lijkt nauw verwant aan depressieve stoornis.
• Wanneer susto het gevolg is van een traumatische gebeurtenis die een fundamentele rol speelde bij het ontstaan van symptomen en de emotionele verwerking van de ervaring, lijkt het passender om het te diagnosticeren als posttraumatische stressstoornis.
• Susto wordt gekenmerkt door terugkerende somatische symptomen (de patiënt bezoekt verschillende artsen voor medische hulp die ermee verband houdt). Experts beschouwen het als een somatische symptoomstoornis.

Traditionele categorieën van Susto

Mensen die aan deze aandoening lijden, ervaren echt intens lijden. De culturen die gevallen van susto of espanto hebben gedocumenteerd, schrijven het soms toe aan magische elementen. De Tzotziles verdelen dit soort gebeurtenissen bijvoorbeeld in drie categorieën:

• Xi-el. De ziel verlaat het lichaam niet.
• Komel. De schrik komt van een val. De ziel verlaat het lichaam en wordt opgevangen door de aarde.
• Ch’ulelal. De ziel verlaat het lichaam, maar niemand weet waar het heen gaat. Het kan in de hemel zijn, in de wereld, in een andere stad, of iemand kan het hebben verkocht.

Concluderend, dit fenomeen verdient verder onderzoek en aandacht van de wetenschappelijke gemeenschap. Natuurlijk, gezien de sterke culturele component van susto, moeten onderzoekers het in context bestuderen.