Crisis bij stellen na de komst van het eerste kind: oorzaken en oplossingen
De geboorte van een kind is een ingrijpende gebeurtenis. Het maakt niet uit of het nieuws van de zwangerschap als een verrassing kwam of dat het kwam na maanden van plannen. Vanaf dit moment zal het leven van de ouders drastisch veranderen. Bovendien, als ze hun emoties niet met succes beheersen, kan hun leven samen eronder lijden. Daarom ervaren stellen zo vaak crises na de komst van hun eerste kind.
We moeten benadrukken dat deze crises niet onvermijdelijk zijn. Het lijdt echter weinig twijfel dat het ouderschap relaties op de proef stelt. Bovendien is het gebruikelijk dat uitputting, gebrek aan communicatie en alle plotselinge veranderingen de relatie negatief beïnvloeden. Een goed beheer van de situatie zal echter helpen om de orde en het welzijn te herstellen.
Een relatiecrisis na de komst van het eerste kind
De crisis is niet altijd even ernstig. Soms wordt het gekenmerkt door voortdurende meningsverschillen, ruzies, berispingen en een negatieve dynamiek die de neiging heeft om steeds meer te escaleren. Bij andere gelegenheden kan er een toenemende vervreemding en emotionele kilheid tussen het stel zijn.
Niettemin is in beide situaties de verslechtering van de relatie duidelijk. Dit kan zich vaak vertalen in verdriet, woede, ontevredenheid en moeilijkheden bij het uitoefenen van hun rol als ouders.
We mogen immers niet vergeten dat het welzijn van kinderen altijd nauw verband houdt met dat van hun ouders. Om deze reden, als de ouders zelf emotionele problemen doormaken, zijn ze niet in de beste positie om een goede gehechtheidsband met hun baby op te bouwen.
Helaas kunnen deze relatiecrises leiden tot een breuk of jarenlang aanslepen, waardoor de kwaliteit van leven van het hele gezin wordt aangetast. Daarom is het altijd de beste manier om de oorzaken te kennen en ze vanaf het begin aan te pakken.
Oorzaken
Dit zijn de belangrijkste factoren die bijdragen aan het ontstaan van een crisis bij het stel nadat een baby is geboren. Zoals je zult zien, hebben ze allemaal betrekking op de eisen van de nieuwe situatie.
Persoonlijke processen
De eerste reden verschilt per persoon. Dat komt omdat vader of moeder worden een reeks zeer persoonlijke interne processen in gang zet. De nieuwe moeder ervaart bijvoorbeeld aanzienlijke hormonale schommelingen die vaak hun humeur kunnen beïnvloeden. Bovendien is hun lichaam veranderd en kan het herstel van de bevalling moeilijk zijn om mee om te gaan.
Daarnaast moet een kersverse moeder een grote verantwoordelijkheid op zich nemen. Dit transformeert hun identiteit terwijl ze integreren in hun nieuwe rol. Het kan ook leiden tot gevoelens van onzekerheid, angst, verwarring en schuldgevoelens.
In het geval van de vader vinden vergelijkbare psychologische processen plaats. Daar komt nog bij dat ze in kortere tijd een band met de baby moeten smeden. Dat komt omdat de vrouw tijdens de zwangerschap al een relatie met haar baby heeft ontwikkeld. Voor de man kan het echter een ingewikkelder proces zijn.
Bovendien kan de vader zich ontheemd voelen door de hechte band tussen moeder en kind. In feite is hij zich misschien niet bewust van zijn plaats in de nieuwe dynamiek.
Verandering van routines
Het dagelijks leven verandert volledig met de komst van een kind, omdat ze de belangrijkste prioriteit van het paar worden. Schema’s worden gewijzigd en activiteiten zijn gericht op het voldoen aan de behoeften van het kind. Verder is het ritme dat vroeger thuis werd aangehouden en dat perfect werkte niet meer toereikend.
Deze verandering in het leven kan moeilijk zijn om mee om te gaan. Het houdt namelijk tot op zekere hoogte in dat de kersverse ouders hun persoonlijke voorkeuren en de tijd die ze voor zichzelf hebben opzij zetten om zich te concentreren op het welzijn van de baby en het functioneren van het gezin.
Stress en taakverdeling
De taakverdeling is een van de belangrijkste oorzaken van ruzies bij koppels. Na de komst van een kind wordt het nog relevanter. Want het kan best zijn dat het paar eerder een overeenkomst had gesloten die hen beiden bevredigde, en nu moet dit worden aangepast.
Nu moeten de zorg voor de baby en het huishouden worden gecombineerd. Dit wordt echter niet altijd op een natuurlijke en rechtvaardige manier bereikt. Als gevolg hiervan kunnen frustraties en wrok ontstaan.
Uitputting en tijdgebrek met een partner
Ten slotte wordt de tijd die met de partner wordt doorgebracht drastisch verminderd, zowel in kwantiteit als in kwaliteit. Ouders hebben inderdaad weinig vrije tijd en zijn bijna altijd uitgeput. Dit vermindert de tijd die ze hebben voor intimiteit en plezier als koppel en kan leiden tot verhoogde gevoelens van vervreemding.
Hoe voorkom je een crisis na de komst van de eerste baby?
Aangezien een crisis zeer waarschijnlijk is na de komst van het eerste kind, moet deze indien mogelijk worden voorkomen. Of, in gevallen waarin het al aan de hand is, moet het worden teruggedraaid. Om dit te doen, volgen hier enkele aanbevelingen:
- De aanstaande ouders dienen voor de geboorte bepaalde voorbereidingen te treffen. Informeer je bijvoorbeeld over de veranderingen die gaan plaatsvinden, de uitdagingen waarmee ze te maken kunnen krijgen en de beste manier om daarmee om te gaan. Praten met experts of leren over de ervaringen van andere ouders kan een grote hulp zijn.
- Ze mogen verwachten dat zich bepaalde moeilijkheden voordoen. Daarom zullen ze het waarschijnlijk nuttig vinden om te praten over hoe ze hun routines en taken zullen organiseren nadat de baby er is. Bijvoorbeeld om te beslissen wie verantwoordelijk is voor elk karwei en hoe ze deze zullen verdelen. Dit moet natuurlijk flexibel zijn en kan worden aangepast aan de behoeften van dat moment. Ze kunnen echter van tevoren een soort gids opstellen om toekomstige discussies te voorkomen.
- Ze moeten zichzelf wat persoonlijke ruimte en tijd gunnen. Dit is niet gemakkelijk voor nieuwe ouders. Het is echter essentieel voor hun psychisch welzijn. Daarom moeten ze proberen het zo te organiseren dat ze elke week van wat tijd voor zichzelf kunnen genieten. Dit zal hen verfrissen, hun batterijen opladen en hen in staat stellen hun taken met hernieuwde energie te hervatten.
- Ze moeten om hulp vragen. Zelfs samen kunnen ze inderdaad niet altijd alles doen wat ze moeten doen. Verder is er niets mis mee om hulp te vragen, zowel van familie en vrienden als van professionals.
- Ze moeten als koppel tijd voor zichzelf vrijmaken. Ze kunnen bijvoorbeeld elke avond een uur opzij zetten om samen te praten of van een film te genieten, een maandelijkse date te hebben of een romantisch uitje. Dit soort tijd samen kan het verschil maken in het beschermen van hun relatie.
De crisis kan worden overwonnen
Het is belangrijk om te onthouden dat een crisis bij een stel na de komst van het eerste kind een overgangsmoment markeert. Maar hoe intens en onzeker het ook is, het gaat voorbij.
Op dit moment is communicatie de beste bondgenoot voor het stel. Ze moeten in staat zijn om hun innerlijke gevoelens te delen en elkaar te vertellen waar ze naar op zoek zijn, en tegelijkertijd de behoeften van de ander te begrijpen.
Nieuwe ouders moeten de gevoelens van hun partner begrijpen en als een team samenwerken. Deze acties zijn inderdaad essentiële processen als het paar sterker uit het eerste jaar van het ouderschap wil komen.
Daarom moeten ze afstand doen van stilte, trots en berispingen en in plaats daarvan kiezen voor openhartige en assertieve communicatie op basis van de liefde die hen verenigt. Ze zitten samen in deze situatie.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Olhaberry, M., Escobar, M., San Cristóbal, P., Santelices, M. P., Farkas, C., Rojas, G., & Martínez, V. (2013). Intervenciones psicológicas perinatales en depresión materna y vínculo madre-bebé: una revisión sistemática. Terapia psicológica, 31(2), 249-261.
- Zaldívar Rodríguez, J. M., Naranjo Ferragut, J. A., Delgado Cruz, A., Sosa Hernández, J., & Sarmiento Reyes, D. (1997). Impacto Psicológico del nacimiento del primer hijo. Revista de Ciencias Médicas de Pinar del río.