American Horror Story- het nieuwe seizoen zit vol fobieën en manipulatie
Misschien hebben sommigen van jullie er nog nooit van gehoord. American Horror Story is een Amerikaanse tv-serie, gecreëerd door Ryan Murphy en Brad Falchuk. De series zijn geen vervolg op de voorafgaande seizoenen. Elk seizoen heeft altijd een volledig andere en op zichzelf staande verhaallijn. Er wordt ook niet vaak verwezen naar de vorige seizoenen.
Maar het is waar dat er niet veel wijzigingen zijn bij de voornaamste acteurs, vooral niet tot het vijfde seizoen. De acteurs zijn dus min of meer dezelfde. Ze spelen verschillende rollen van het ene seizoen naar het andere.
American Horror Story geeft de kijker wat vrijheid. Ze kunnen dus kiezen in welke volgorde ze de seizoenen bekijken. De kijkers kunnen zelfs een seizoen overslaan, als ze het niet erg interessant vinden. Maar de trouwste volgers bekijken de volledige seizoenen. Ze genieten ervan om het jaar na jaar te bekijken. Zo ontdekken ze ook de kleine verbanden die er tussen de verschillende seizoenen bestaan.
American Horror Story, ergens tussen realiteit en fictie
Zoals de naam al doet vermoeden, gebruikt American Horror Story echte en verzonnen verhalen uit de Amerikaanse volkscultuur. Ze vormen die om tot verhalen vol verschrikkingen. Tot nu toe hebben ze verschillende culturele en historische verwijzingen aangepakt zoals:
- De wereld van de cinema: het vierde seizoen is getiteld Freak Show wat een verwijzing is naar de film Freaks (1932).
- Populaire Amerikaanse folklore met personages als Piggy Man, die in Murder House en in Roanoke verschijnt.
- Oude legenden zoals de oude verdwenen kolonie van Roanoke.
- Bekende misdaden, als de Black Dahlia, een misdaad die nog steeds niet opgelost is en talrijke films, series enzovoort geïnspireerd heeft.
- Seriemoordenaars als Aileen Wournos, John Wayne Gacyor de Zodiac Killer.
Dit jaar krijgen we te maken met een seizoen dat helemaal anders is, en met een heel andere groep acteurs. Toch blijven nog steeds twee veteranen deel uitmaken van de cast – Evan Peters en Sarah Paulson.
American Horror Story, de cult
American Horror Story heeft ons laten wennen aan bekijken van bovennatuurlijke gebeurtenissen. We zijn getuige van zielen die op zoek zijn naar wraak, spookhuizen, enzovoort. Maar dit zevende seizoen bevat niets paranormaals. Het is duidelijk dat zuster Jude (Jessica Lange in Asylum) het niet verkeerd had toen ze de beroemde zin uitspraak “alle monsters zijn menselijk.”
In dit seizoen zijn we ervan getuige hoe de mensheid op de meest afschrikwekkende manier ontaardt. Alles begint in een beladen sfeer op de dag van de laatste verkiezingen in de Verenigde Staten. Trump behaalde de overwinning en werd president. Zoals blijkt zal de politiek één van de centrale thema’s van het seizoen zijn.
We zijn gewaarschuwd dat we dus met een seizoen te maken krijgen dat anders is dan normaal. Dit is de tweede keer dat de reeks “anders afgestemd” is. De eerste keer was met de Freak Show. Ook in dat seizoen was het bovennatuurlijke niet echt relevant. De trailers zijn echt apart. Want we zien verwijzingen naar trypofobie (de angst voor objecten met kleine gaten), clowns en maskers van Hilary Clinton en Donald Trump.
De gevaren van angst en manipulatie
Dit is een omstreden seizoen dat veel kritiek krijgt. Maar het is ook één van de meest diepzinnige. Want in dit seizoen wordt onder andere de manipulatie door de media belicht. Bovendien lijkt het alsof de reeks ons probeert te tonen hoe onze maatschappij op bepaalde vlakken op een circus van clowns lijkt.
Onze angsten en fobieën worden soms onze ergste vijand. We zien dit duidelijk in het personage van Ally (Sarah Paulson). De reeks begint met de focus op haar fobieën, trypofobie en coulrofobie (de angst voor clowns). We zien hoe die haar dagelijks leven, haar partner en zijn zoon beïnvloeden. Maar in American Horror Story is niets wat het lijkt. Zoals altijd is er in het verhaal een bocht en neemt het een totaal onverwachte wending.
Het personage Kai Anderson (Evan Peters) staat in het centrum van de actie. In het begin zien we hem als een erg intelligente jongeman, met een geweldig vermogen om anderen te manipuleren. Hij heeft ook heel radicale politieke ideeën, die hem ertoe aanzetten om een soort sekte of cult op te richten. Beetje bij beetje ontdekken we hoe dit personage de angsten en de onzekerheden van andere mensen gebruikt om zijn doelen te bereiken.
“Wanneer we bang zijn van iemand, dan komt dit omdat aan die persoon macht over ons gegeven is.”
-Hermann Hesse-
De ontwikkeling van de personages
We zijn getuige van een ongelooflijke ontwikkeling in de personages. Terwijl de reeks vordert, ondergaan ze echt allemaal één voor één talrijke veranderingen. Tussen die veranderingen vallen vooral de verhalen van Kai en Ally op. Terwijl de ene zijn gezond verstand terugwint, lijkt het alsof de ander zijn verstand verliest. Wanneer de ene kwetsbaar is, is de andere sterk.
De aflevering ‘AHS:Cult’ toont ons op een heldere manier de gevaren van sekten en de invloed van hun leiders. Het verschaft echt goede voorstellingen van hun persoonlijkheden. Bovendien toont het hoe de meest onzekere en kwetsbare mensen hun favoriete slachtoffers zijn.
De leden van de sekte worden ook niet bij hun echte naam genoemd maar hebben een bijnaam. Op deze manier ontneemt Kai zijn volgers hun eigen identiteit.
Maar op elk moment kan alles een onverwachte wending nemen. Elk personage kan plots kwetsbaarder worden afhankelijk van de omstandigheden. Beurtelings ondergaan ze de manipulatie waaraan ze heel moeilijk kunnen ontsnappen
Een leider creëren
De thema’s van de cult bevatten voortdurende zinspelingen op andere bekende leiders van cults. Daartoe behoren enkele van de beruchtste zelfmoordverdragen in de geschiedenis. Jim Jones en zijn scene van “de Kool-Aid drinken” komt erin voor, evenals Marshall Applewhite en zijn sekte Heaven’s Gate. Ook David Koresh, de leider van de Davidians komt ter sprake.
Maar de meest opvallende in al deze thema’s is Charles Manson die bekend is door zijn sekte ‘The Family’. Hij organiseerde één van de meest beruchte moorden in de geschiedenis. We hebben het hier over de moord op Sharon Tate, de vrouw van de regisseur Roman Polanski. Op het moment van de moord was zij bovendien zwanger. De serie herschept haar moord en laat de kijker sprakeloos achter.
Kai vertelt de verhalen over deze bekende leiders. Het is Evan Peters zelf die verantwoordelijk is voor de interpretatie. Kai ziet deze mensen als enkele van de grote mannen in de geschiedenis. Volgens hem hadden ze veel geweldige ideeën. Hij idealiseert hen en probeert ze te imiteren. Maar hij is ook erg kritisch en analyseert de oorzaken van hun mislukkingen. Door de serie heen probeert hij een beter beeld van al deze leiders op te hangen. Ze inspireren hem maar hij probeert hen beter te maken en te vervolmaken.
“Angst zal hen vrijmaken van hun verlangens en hun ambities en van hun behoefte aan onzin!”
– Kai Anderson, AHS:Cult –
Flashbacks
De gedachten van Kai halen inspiratie uit het leven van de leiders maar ook uit zijn eigen ervaring. Door middel van flashbacks herbeleven we kritieke momenten in het leven van Kai. Ze laten ons geloven dat er misschien achter deze narcistische persoonlijkheid een ander persoon zat, die geleden had en ook een slachtoffer was. Deze omschrijving laat ons onmiddellijk nadenken. Ieder van ons kiest hoe hij met tegenslag omgaat. We kiezen allemaal hoe we met onze angsten omgaan en hoe we ze overwinnen. In American Horror Story: Cult wordt Kai een uiterst narcistische vrouwenhater. In de cult behandelt hij vrouwen als totaal minderwaardig.
Deze rivaliteit tussen mannen en vrouwen bereikt echter zijn hoogste punt. Plotseling zien we een wereld die zich vijandig opstelt tegenover vrouwenhaat. In deze wereld zijn we Valerie Solanas en haar SCUM Manifesto, samen met haar poging om Andy Warhol te vermoorden. In de serie is er dus geen gebrek aan geweld. Dit is altijd het geval geweest maar nu krijgen we het vanuit een totaal ander perspectief te zien. We zien de ergste kant van de mensheid. Dit laat ons nadenken over de manipulatie waarmee we dagelijks leven en die afkomstig is van de media en van de huidige politieke systemen. En dan vooral van het Amerikaanse systeem.
