Als je bang bent om je wonden aan te raken, zullen ze niet genezen

De angst om je wonden en kwetsbaarheden te erkennen kan je vast laten zitten in een cyclus van pijn en ontevredenheid. Wat kun je doen om uit deze toestand te komen?

Ken je iemand die vermijdt om naar de dokter te gaan en zich te laten onderzoeken uit angst om ‘iets te ontdekken’? Heb je ooit vermeden naar de tandarts of dermatoloog te gaan uit angst een pijnlijke ingreep te moeten ondergaan? Als het om geestelijke gezondheid gaat, handel je vaak op dezelfde manier. In feite negeer je je eigen behoeften en overtuig je jezelf ervan dat er niets mis met je is. Maar in werkelijkheid ben je bang om je wonden aan te raken.

Het is belangrijk om te onthouden dat therapie niet alleen is weggelegd voor mensen met ernstige psychische aandoeningen. In feite wordt het aanbevolen voor iedereen. Dat komt omdat we allemaal, in meer of mindere mate, onze ervaringen, pijn en onopgeloste emoties uit het verleden met ons meedragen. Toch doen we ons best om ze onder het tapijt te vegen.

Het is heel gemakkelijk om door te gaan met je leven door je interne wonden te verbergen of te verbloemen, maar ze zullen niet verdwijnen alleen omdat je er niet naar kijkt.

Je wonden bedekken

Soms, wanneer we worden benaderd met het idee om in therapie te gaan, kunnen onze weigeringen veel verschillende vormen aannemen. “Ik heb het niet nodig,” “Er is niets mis met mij,” “Therapie is onzin, het werkt niet,” “Het is beter om het verleden niet op te rakelen,” “Daarom praat ik al met mijn vrienden”… Klinken deze uitspraken je bekend in de oren?

Het is mogelijk dat deze gevoelens bij sommigen van ons, althans tot op zekere hoogte, voortkomen uit een reële overtuiging dat we geen professionele hulp nodig hebben. In een groot aantal gevallen zijn het zelfs gewoon uitvluchten om de pijn, de oorsprong en de gevolgen ervan niet onder ogen te zien.

Het is nooit gemakkelijk om naar jezelf te kijken, je gebreken of tekortkomingen te erkennen, te aanvaarden dat je gekwetst bent, en jezelf toe te staan je kwetsbaar te voelen.

Het is niet wenselijk om je bepaalde gebeurtenissen te herinneren, jezelf vragen te stellen, in het diepst van je ziel te duiken, en jezelf ter verantwoording te roepen. Maar vaak is het zo dat hoe meer je je ertegen verzet, hoe meer je dit soort introspectie nodig hebt.

Als je bang bent dat dit je verleden zal oprakelen, komt dat omdat je er nog niet in geslaagd bent om het te integreren. Als je bang bent dat je wond wordt aangeraakt, komt dat omdat hij nog open is of nog niet goed geheeld is. Het is normaal om bang te zijn om bepaalde emoties te ervaren, maar dit doen is de enige manier om ze te kunnen overstijgen.

Begin te helen

De mens heeft een groot aanpassingsvermogen. We kunnen stressvolle, negatieve en pijnlijke gebeurtenissen onder ogen zien. We zijn in staat onszelf op te rapen en verder te gaan. Het is echter ook waar dat onze flexibiliteit een grens heeft.

Vaak beperken we onszelf, slagen we er ternauwernood in de storm te doorstaan, maar gaan we door. We proberen we het ons niet te herinneren, proberen we sterker te zijn, maar zijn we in werkelijkheid vaak gebroken.

In tegenstelling tot wat je misschien denkt, worden je wonden niet alleen veroorzaakt door buitengewone gebeurtenissen. Ze kunnen het gevolg zijn van een bepaalde vaderlijke houding tijdens je kindertijd, afwijzing door leeftijdsgenoten of het verraad van een vriend. Een terugslag waardoor je je nutteloos voelde, een relatiebreuk waardoor je je een mislukkeling voelde, of een onopgeloste ruzie.

Tekenen dat je bang bent om je wonden aan te raken

Zelfs als je denkt dat alles in orde is, zijn hier enkele tekenen (Spaanse link) die erop kunnen wijzen dat je eens moet kijken naar wat je hebt genegeerd :

• Je hebt een slechte relatie met een lid van je kerngezin. Je had graag gewild dat alles anders was en je hebt het misschien zelfs geprobeerd, maar de realiteit is ingetreden. Dit betekent niet dat je de problemen in de relatie moet hervatten of proberen op te lossen. Je moet waarschijnlijk wel leren een reeks bijbehorende emoties beheersen.
• Je emoties kapen je vaak. Daardoor heb je woede-uitbarstingen die je relatie met je kinderen, je partner, of je omgeving beïnvloeden. Vaak krijg je daar later spijt van.  Verder voel je je vaak verdrietig en hopeloos, of angstig en geïrriteerd, zonder dat je precies weet waarom.
• Je vindt het moeilijk grenzen te stellen, omdat je vaak behulpzaam bent en altijd klaarstaat om anderen te helpen. Aan de andere kant ben je er misschien van beschuldigd egoïstisch te zijn, ook al herken je dat zelf niet.
• U hebt de neiging afhankelijk te zijn van degenen die dicht bij je staan. In feite bepalen hun daden, woorden en houdingen je stemming en je geluk. Of misschien ben je overdreven onafhankelijk en vind je het moeilijk om je verdediging te laten varen en emotioneel betrokken te raken.
• Je herhaalt patronen in bepaalde gebieden van je leven. Bijvoorbeeld, misschien lijken al je ex-partners extreem op elkaar, misschien slaag je er nooit in om na verloop van tijd een baan te behouden, of misschien heb je je altijd slachtoffer gevoeld van omstandigheden en pech.
• Er zijn bepaalde mensen en gebeurtenissen uit je verleden waar je niet over wilt praten. Het zijn verboden onderwerpen omdat ze nog steeds een emotionele last met zich meedragen die je moeilijk kunt verdragen.

Stop met bang zijn om je wonden aan te raken

Dit zijn slechts enkele aanwijzingen dat de dingen niet echt zo goed zijn als je dacht. Inderdaad, als je je vereenzelvigd hebt met één van de vorige premissen, onthoud dan dat deze realiteiten niet te wijten zijn aan toeval. Ook zijn ze geen inherent deel van je persoonlijkheid.

Ze zijn het resultaat van je geschiedenis, de geschiedenis die je hebt beleefd, maar misschien nog niet hebt geheeld. Als gevolg daarvan blijft het je leiden, ook al ben je je er niet van bewust.

Het is heel aanvaardbaar dat je bang bent om je wonden aan te raken. Genezing kan immers pijnlijk zijn. In feite zal, door dit te doen, een deel van wat je over jezelf dacht te weten vernietigd worden. Je zult  jezelf moeten openstellen voor wat je niet wilde erkennen. Het zal de manier veranderen waarop je de mensen om je heen ziet. In feite zal er een einde komen aan je idealisering en je schuldgevoel.

Je moet onthouden dat je verantwoordelijk bent voor je eigen geluk. Als je wond eenmaal geheeld is, zul je de omvang ervan en de invloed op je leven duidelijk kunnen zien. Heb daarom de moed om je weerstand te overwinnen en een verandering in gang te zetten.