Als ik mijn ego laat verliezen, win ik alles
Ons ego is een product van een slechte emotionele opvoeding die gericht is geweest op maar één idee: succes houdt in dat je anderen een beeld van jezelf laat zien zonder fouten, angsten of twijfel. Het is bijna een verplichting om beter te zijn dan je leeftijdsgenoten. We moeten dit doen zelfs als dat betekent dat het alles wat we echt voelen overschaduwt, wat we echt willen. We verwarren zelfvertrouwen met het veiligstellen van ons ego.
Je gewonde ego onthult dat je lijdt onder iedere soort van vernedering of verlies in de ogen van anderen. En dit is iets dat je niet kunt tolereren en waardoor je verdrietig en boos tegelijk wordt. We hebben geleerd dat we altijd moeten winnen, maar om te winnen moeten we willen leren. Dit impliceert een gevoel van kwetsbaarheid, ontelbare keren vallen en weer opstaan. Je ego loslaten om levenslessen te winnen.
In die cyclus moet je bereid zijn om niet altijd de beste versie van jezelf te zijn. Accepteer dat anderen de dingen zullen zien die je altijd probeert te verbergen. Als je je wilt verplaatsen van waar je bent, moet je het risico accepteren dat je je ijdelheid zou kunnen verliezen in verschillende omstandigheden. Veel mensen branden op doordat ze de risico’s waardoor ze op glad ijs terecht kunnen komen niet kunnen accepteren. Ze laten hun ego winnen en verliezen al het andere.
De strijd om ons ego berooft ons van onze rust
Een existentiële leegte kan je opslokken, maar je gaat liever door met doen alsof in plaats van je kwetsbaar opstellen. Door geluk of pech lijdt je niet aan een bepaalde ziekte. Je hebt gewoon een bepaalde karaktertrek die helaas veel mensen treft: ijdelheid, ego, gebrek aan ‘ik’.
“Iedere autobiografie heeft twee hoofdpersonen: een Don Quichot, het ego en een Sancho Panza, de ik.”
-W. H. Auden-
Ze zeggen dat het soms beter is om gelukkig te zijn dan om gelijk te hebben. Het accepteren van wat anderen als een mislukking, verlies of zwakte kunnen zien om onze rust te herwinnen en te behouden. Soms vechten we niet voor een doel of een probleem waarvan we weten dat onze mening helemaal waar is, en zelfs dan willen we er alleen maar mee weg komen.
De strijd om ons ego te behouden is zeker een nederlaag
De strijd om ons ego veilig te houden is een meedogenloze strijd tegen de wereld, waarbij we alleen maar een nederlaag kunnen lijden. Op een dag merken we misschien dat het niet accepteren van een zwakte die karaktertrek alleen maar heeft versterkt. Het heeft ervoor gezorgd dat we mensen van wie we houden, en die van ons hielden, hebben verloren.
“Door het leven gaan met een ego is slecht. Het hebben van zelfvertrouwen is iets groots.”
-Fred Durst-
Om iets te krijgen dat we willen, gewoon omdat we het graag willen en niet om erover op te scheppen tegenover anderen, moeten we onze ijdelheid loslaten. Dit impliceert ervaring en het opgeven van dingen, maar het impliceert ook een leven met een doel.
Het houdt ook in dat je regelmatig fouten maakt, en dat je doorgaat met je leven zonder de hele tijd achterom te kijken of je wel of niet gelijk had. Misschien hadden we wel nooit gelijk of misschien hadden we dat wel, maar het maakt in het heden helemaal niets uit. Het heden heeft immers niets te maken met wat er in het verleden is gebeurd.
Als je je ego laat verliezen, krijg je je leven terug
Laat je ego de strijd om je innerlijke zelf verliezen om de controle over je leven terug te winnen. Je emoties, gevoelens en gedachten zijn automatisch en onvoorspelbaar, net als de dingen die er in je leven gebeuren. Het is al moeilijk genoeg om om te gaan met de tegenstrijdigheden en dagelijkse gebeurtenissen van het leven. We moeten het niet erger maken door altijd alles perfect te willen laten zijn of hoe anderen het van ons verwachten.
Als je altijd wil dat alles perfect is en de beste versie van jezelf wil laten zien, heb je misschien geen andere keuze dan het leven voorbij te laten gaan terwijl je toekijkt, in je smetteloze kleren met een grote glimlach op je gezicht. Zonder dat je fouten maakt, zonder dat je risico’s neemt. Het dichtstbij niet leven dat je maar kunt zijn.
Je zal je niet altijd goed voelen op emotioneel gebied, en je zal niet altijd het perfecte gezicht laten zien. Je zal jezelf soms misschien als imperfect laten zien aan anderen. Maar je zal ook intensief leven.
Met al onze ups en downs, met onze overwinningen en ellende, proberen we zo goed als we kunnen naar het leven te kijken. Het maakt allemaal deel uit van onszelf en wie we zijn, ongeacht hoe moeilijk dat kan zijn om toe te geven en te accepteren. Veel imperfecties die jij of anderen zien als iets verschrikkelijks zijn onzichtbaar voor anderen. Soms is het verlies van ijdelheid een acquisitie van echt zelfvertrouwen.
“Het authentieke zelf is het beste deel van een mens. Het is het deel van mij dat zich al zorgen maakt, dat al gepassioneerd is over de evolutie. Maak je wonderbaarlijke authentieke zelf wakker en word sterker dan je ego. Alleen dan zal je een verschil in de wereld maken. Je zal letterlijk een alliantie aangaan met het creatieve principe.”
-Andrew Cohen-
Veel van de fouten die je in het leven hebt gemaakt bestaan al niet meer in het geheugen van anderen. Nu bestaan ze alleen nog maar in de verdedigingsstrategieën van jouw gewonde en arrogante zelf. Ze bestaan alleen nog maar in jouw verstikkende ego, waardoor je depressief raakt en je beroofd wordt van het hier en nu. Dat doet het omdat het op zoek is naar een overwinning die niet meer bestaat. Het enige dat je nog kunt genezen zijn de wrok en de woede die je van binnen met je meedraagt.
Wijs je ego de deur, laat het weglopen met al zijn streken. Zet de deur open voor het leven, ondanks dat het soms pijnlijk is. Laat je ego verliezen. Het is alle moeite waard.
