Afwijkend denken bij kinderen
Afwijkend denken bij kinderen is een uitzonderlijk geschenk. Hun open geest zit vol met mogelijkheden en ongebruikelijke, originele en constante, eigenzinnige redeneringen. Soms verdwijnt dat creatieve potentieel als kinderen opgroeien in een onderwijssysteem dat de mentaliteit van alle studenten standaardiseert en hun perspectieven verenigt.
De meesten van ons weten dat de moed om anders te denken gevaarlijk kan zijn. Galileo, bijvoorbeeld, ontdekte dit op doordat hij de laatste jaren van zijn leven gedwongen werd om te leven in een huis in Florence, vanwege zijn ideologie. Open geesten zijn die geesten die de wereld trotseren, daar is geen twijfel mogelijk, maar ze helpen mensen ook vooruit.
Sir Kenneth Robinson
De tijden zijn duidelijk veranderd. We hoeven ons niet al te veel zorgen meer te maken over het leven van onze laatste dagen zoals Galileo, want zulke dingen gebeuren niet meer.
Er gebeuren echter nog wel andere slechte dingen. Zoals Sir Kenneth Robinson, een erkende onderwijsdeskundige, heeft opgemerkt, zijn de scholen van vandaag de dag de creativiteit van kinderen aan het doden.
Volgens hem baseren onze onderwijscentra hun leerplannen op systemen uit de 19e eeuw, een tijd waarin de industrialisatie van de maatschappij betekende dat sommige capaciteiten meer werden gewaardeerd dan andere.
Het bevorderen van innovatie, creativiteit of kritisch denken was niet belangrijk, omdat die tijd zich kenmerkte door een hiërarchie van onderwerpen en zeer starre competenties.
We vergeten dat kinderen geboren worden met buitengewone talenten. We vergeten het potentieel van hun afwijkende gedachten, dat buitengewone geschenk dat we doden door hen te “onderwijzen” in eenvormig denken.
“Het is niet waar je naar kijkt wat belangrijk is, het is wat je ziet.”
-Henry David Thoreau-
Afwijkend denken bij kinderen
Henry David Thoreau was zonder twijfel een van de meest revolutionaire filosofen. Hij was een persoon die duidelijk afwijkende gedachten heeft. Dat blijkt uit zijn ongebruikelijke ideeën over vrijheid en verantwoordelijkheid. Van tijd tot tijd zijn teksten doorlezen is een geweldige manier om inspiratie op te doen.
Hij leerde ons dat het leven een leeg doek is voor de verbeelding. Hij hielp ons ook beseffen dat mensen geboren worden met muziek in zich. Dat we mensen zichzelf moeten laten zijn, omdat vrijheid leidt tot zelfontplooiing.
Hetzelfde geldt voor kinderen. Toch zijn we echter niet altijd in staat om de magische melodie en het ongelooflijke potentieel dat in elk kind verborgen ligt waar te nemen.
Dr. Leonard Brzozowski
Dr. Leonard Brzozowski, een deskundige op dit gebied, wees op iets interessants dat hij ontdekte toen hij samen met psychologen George Land en Beth Jarman een onderzoek uitvoerde. Het boek Breakpoint and Beyond: Mastering the Future Today bevat hun bevindingen.
- Afwijkend denken bij 5-jarige kinderen scoort net zo goed als bij volwassenen met hoge intellectuele capaciteiten.
- Toen deze kleintjes gevraagd werd op hoeveel manieren ze een beker, een potlood of een schoen konden gebruiken, gaven ze dus tot wel 100 valide antwoorden. Een volwassene geeft meestal ongeveer 10-12 valide antwoorden.
- Als we een kind van 10 jaar oud een afwijkende denkproef laten doen, zullen we ons realiseren dat dit potentieel al met ongeveer 60% is afgenomen.
Kleuters zijn echte genieën
Als kinderen tussen de vier en zes jaar oud afwijkende tests doen, scoren ze zeer hoog. Álvaro Pascual-Leone, hoogleraar neurologie aan Harvard Medical School, wees erop dat synaptisch pruning in de hersenen op deze leeftijd gebruikelijk is.
Tijdens dit stadium kan geprogrammeerde neuronale pruning alleen worden gewijzigd door ervaring. Als er geen adequate prikkels zijn, zal het ‘snoeien’ van de cel een groot deel van het leerproces van het kind na verloop van tijd beperken.
Het gaat er niet noodzakelijkerwijs om om “veel neuronale verbindingen te hebben.” De sleutel is het optimaliseren van dit pruning met de meest geschikte leermethoden en door prikkels, vooral tussen vier en zes jaar oud, wanneer het potentieel van het kind intact en compleet is.
Hoe bescherm en vergroot je afwijkend denken
- Immersive learning. Kinderen moeten experimenteren, voelen, aanraken en enthousiast worden.
- De kinderen moeten een aantal van deze experimenten doen in een groep met hun leeftijdsgenoten. We moeten echter regelmatig ook autonoom werk aanmoedigen en hen een eigen ruimte bieden waar ze hun creativiteit kunnen ontplooien.
- Ook moeten ze leren dat er niet slechts één antwoord mogelijk is. Afwijkend denken genereert meerdere oplossingen voor één probleem. Als je de ideeën van kinderen vaak afkeurt en ze als “onjuist” of “verkeerd” bestempelt, dan motiveer je ze niet om anders te denken. Op zijn minst verlaagt het hun vertrouwen om te zeggen wat ze echt denken.
- Om de afwijkend denken bij kinderen te vergroten, is het ook noodzakelijk dat ze zich emotioneel gevalideerd voelen. Het gevoel dat ze worden geaccepteerd, gerespecteerd, gewaardeerd en geliefd zal hen helpen het vertrouwen te winnen om te verkennen. Als ze weten dat ze niet bekritiseerd zullen worden, zullen ze nieuwe interesses, antwoorden, ideeën en originele redeneringen ontdekken.
Conclusie
Tot slot moet worden opgemerkt dat het aanmoedigen en beschermen van afwijkend denken niet betekent dat je eenvormig denken volledig moet elimineren. Eigenlijk gaat het om het in evenwicht brengen van analytisch en creatief denken.
Soms zijn er problemen die een specifieke oplossing vereisen. Daarom moeten kinderen begrijpen wanneer het gepast is om ze toe te passen.
Bovendien moeten we het afwijkende denken bij onze kinderen optimaliseren. Zoals Albert Einstein zei: “Iedereen is een genie, maar als je een vis beoordeelt op zijn vermogen om in een boom te klimmen, zal hij zijn hele leven lang blijven leven in de overtuiging dat hij dom is.”
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Gopnik, A. (2013). Pensamiento científico en niños pequeños. ScienceDaily , 1623 (2012), 16. https://doi.org/10.1126/science.1223416
- Madore, K. P., Jing, H. G., & Schacter, D. L. (2016). Divergent creative thinking in young and older adults: Extending the effects of an episodic specificity induction. Memory and Cognition, 44(6), 974–988. https://doi.org/10.3758/s13421-016-0605-z
- Runco, MA (1993). Pensamiento divergente, creatividad y superdotación. Niño superdotado trimestral , 37 (1), 16–22. https://doi.org/10.1177/001698629303700103