Afstand nemen van jezelf voor een betere toekomst
Soms moet je afstand nemen van jezelf. Dit betekent niet dat je afstand moet nemen van alles en iedereen maar dat je het doet om jezelf vanuit een ander perspectief te bekijken. Het is een manier om je te verwijderen van die apathische persoon die je bent geworden. Je moet jezelf een nieuwe impuls geven om uit die leegte te komen. Door afstand te nemen kun je immers die innerlijke kracht terugvinden die je helpt te ontwaken om je leven een nieuwe richting te geven.
Om dit idee beter te begrijpen kunnen we denken aan iets heel eenvoudigs. Het is iets dat we elke dag doen. We kijken omhoog en staren naar een bepaald punt in de lucht. We kunnen dit ook in onze stad of in een park doen. In de verte kijken… De experts op het gebied van ergonomie op de werkvloer herinneren ons er bijvoorbeeld aan dat het wordt aanbevolen om elke 15 tot 20 minuten onze ogen van onze computers af te wenden. Ze raden aan om omhoog te kijken of over de monitor heen te staren.
Visuele afstand genereert rust. Op dezelfde manier kan jouw psychologische en emotionele welzijn worden bevorderd door afstand te nemen van jezelf. Maar hoe kan je afstand nemen van jezelf? Waar we ook heen gaan, onze gedachten blijven ons achtervolgen. De kern van wie we zijn en het gewicht van ons hele leven is een last die we constant met ons meedragen. Het is als een verstikkende bagage die veel te zwaar weegt. Het kan ook een onvermoeibaar geluid zijn die ons verhindert om helder na te denken.
Het is niet nodig om naar Tibet te reizen. Je hoeft je ook geen week in stilte terugtrekken om nieuwe perspectieven te vinden. Afstand nemen van jezelf kan ook op een andere manier. Je hebt geen verre reis nodig om een gesprek met jezelf te voeren. Laten we kijken hoe we het kunnen doen.
Afstand nemen van jezelf om je opnieuw te ontmoeten
Sommige mensen denken dat afstand nemen van jezelf betekent dat je op vakantie moet gaan. Ze denken dat de intensiteit van hun problemen gaat afnemen door een weekje in een spa door te brengen of een paar dagen op een strand aan een turquoise zee te liggen. Wat we echter doen is simelweg ontsnappen. Er wordt echter niets opgelost door het leven ‘op pauze’ te zetten in een paradijselijk scenario waarin we ons beperken tot niet-denken.
Afstand nemen van jezelf betekent niet vluchten. Je hoeft je ook geen kilometers te verwijderen van wat je niet leuk vindt of wat jou onrust bezorgt. Dit heeft immers geen zin als je uiteindelijk terugkeert naar hetzelfde punt dat je eerder had verlaten. Laozi was een Chinese filosoof. Hij zei dat er in werkelijkheid geen grotere afstand bestaat dan deze die we zelf tussen ons hoofd en ons hart plaatsen. Dat wil zeggen, tussen wat onze geest blijft doen om ons te laten geloven dat ons hart erom vraagt.
Zo doen we heel vaak inspanningen om continuïteit te bieden aan situaties die ons, verre van ons persoonlijk te verrijken, ons eerder de kans ontnemen om gelukkig te zijn . Een baan, een relatie of familie. Dit zijn allemaal contexten waar we vaak vastzitten in een negatieve dynamiek. We creëeren zoveel afstand tussen onszelf en onze werkelijke behoeften dat een reis of een uitje helemaal geen oplossing biedt voor wat we op dat moment nodig hebben. We moeten onszelf echter herontdekken!
Afstand nemen van jezelf door te leren kijken vanuit een nieuw perspectief
We moeten leren afstand te nemen om onszelf opnieuw te ontdekken en om het leven vanuit een nieuw perspectief te zien. Vicktor Frankl is de vader van logotherapie en hij heeft ook verschillende Duitse concentratiekampen overleefd. Hij legt ons in zijn boek ‘De dokter en de ziel’ uit dat het van tijd tot tijd nodig is om vorm te geven aan een soort onthechting van wat ons omringt. Dit zou ons helpen om ons gevoel van vrijheid en ons potentieel terug te vinden terwijl het ons ook herinnert aan wat onze doelen zijn.
Meestal zijn we gevangenen van onze eigen gedachten. We leven in een gevangenis zonder ramen. Deze vijandige omgeving maakt het voor ons heel moeilijk om te weten wat er zich buiten bevindt. Daarom moeten we contact opnemen met onze emoties. Hierdoor kunnen we voldoende kracht vinden om een verandering aan te gaan. Dit zal ons ook helpen om de bovengenoemde onthechting te vergemakkelijken.
Dit zijn enkele stappen zijn om dit te bereiken. Ze kunnen je helpen om vorm te geven aan die persoonlijke afstand waarin je meer innerlijke helderheid zult vinden.
Afstand nemen van jezelf om beslissingen te nemen
Zelfobservatie is een therapeutische strategie die heel nuttig kan zijn. Het bestaat eruit om een paar treden te nemen om jezelf van bovenaf op een liefdevolle, warme en bescheiden manier te bekijken. Het is als een spel waarin jij de waarnemer wordt van jezelf. Het stelt je in staat om na te denken over waar je je in je leven bevindt. Het geeft jou ook een beter idee van wat je ermee wilt doen.
- Klim op het balkon van je geweten. Bekijk jezelf vanuit de hoogte. Ga na of je tevreden bent met wat je ziet. Vraag jezelf af of je binnen een jaar jezelf op dezelfde manier zou willen zien.
- Denk na over je overtuigingen en je opvattingen zonder het klassieke verdedigingmechanisme van het ego. Vergeet de zekerheden die anderen je hebben ingeprent. Zet al die overtuigen opzij die je op de een of andere manier voor een lange tijd hebben beperkt.
- Controleer je gedachten. Plaats een detector die je waarschuwt over negativiteit. Wordt de benadering die je toepast op je realiteit gekenmerkt door constant ongemak, wanhoop, slecht humeur en apathie?
Als wat we zien vanuit die afstandspositie ons niet bevalt of als we alleen de tekenen van negativiteit en ongelukkigheid opmerken, dan is het tijd om na te denken over bepaalde veranderingen. Nu moeten die veranderingen ook in evenwicht zijn met onze doelen. Viktor Frankl zei: “We moeten aan ons bestaan zin kunnen geven opdat het richting kan geven aan onze doelen.”
Aarzel daarom niet om van tijd tot tijd afstand te nemen van jezelf en van alles wat jou omringt. Het zal je helpen om alles vanuit een nieuw perspectief te zien. Onthoud altijd wie je bent en wat jou motiveert.