Ik wil dat je liever bij mij bent
Zeggen dat we sommige mensen niet nodig hebben in het leven, laat zien dat we duidelijk bewijs negeren. We verlangen er allemaal naar om elke dag mensen van wie we houden in ons leven te hebben, mensen die belangrijk voor ons zijn. We willen met deze mensen genieten en momenten, plezier en verdriet met ze delen…
De woordjes ‘nodig hebben’ zouden gebaseerd moeten zijn op een gezonde verbintenis die niet verstikkend is en die, bovenal, persoonlijke groei toestaat en beide personen hun persoonlijke ruimte gunt. We hebben allemaal iemand nodig die van ons houdt, maar tegelijkertijd zouden we ook onze eigen individualiteit moeten beschermen en de individualiteit van anderen aan moeten moedigen.
Ik heb geleerd dat ik met jou kan lachen, dat ik mijn eigen weg in het leven kan volgen zonder in jouw voetstappen te moeten treden. Ik kan met jou groeien, zonder dat jij mij hierdoor gaat wantrouwen. Ik wil mijn geluk niet in jouw handen leggen. Ik wil mezelf vrijwillig aan jou geven, zodat we ons plezier met elkaar kunnen delen en samen harmonieus door het leven kunnen gaan.
We weten dat dit soort zinnetjes er in boeken die ons horen te helpen om volwassen te worden of gelukkige relaties op te bouwen altijd goed uitzien. We zijn ervan op de hoogte dat je, in werkelijkheid, niet tegen iemand kunt zeggen ‘dat je hem niet nodig hebt, maar gewoon graag wilt’. Dit is voor veel mensen namelijk zeer moeilijk om te begrijpen.
Het gaat er gewoon om dat je weet hoe je kunt harmoniseren en opbouwen. Dat je begrijpt dat een koppel zijn niet inhoudt dat je dingen moet onttrekken, maar dat het er in het leven juist om gaat om dagelijks dingen toe te voegen. Het gaat erom dat je geen enkele ochtend wakker hoeft te worden met een gevoel dat er iets ontbreekt, dat je je identiteit kwijtraakt voor die andere persoon.
Een koppel zijn houdt in dat je gelukkig kunt zijn om wie je individueel bent en dat je tegelijkertijd begrijpt dat je iemand kiest om nog gelukkiger te worden. Om te groeien als persoon. Als je deze band en balans namelijk niet voelt, dan zijn jullie geen goed team. Dan verliezen jullie en vallen jullie uit elkaar…
Houden van of afhankelijk zijn, de dunne draad van geluk
Als ik van iemand houd, dan wil ik graag dat deze persoon bij mij is. Dan wil ik een vaste relatie en wil ik dat deze persoon dagelijks aanwezig is in mijn leven, en waarom zou ik dit dan niet uitspreken? Ik heb er behoefte aan dat deze persoon door middel van wederkerigheid dagelijks aan mij laat zien dat hij van mij houdt, door middel van de magie van die kleine details die ons hele leven vormen.
Zeggen dat je wederkerigheid nodig hebt in de liefde is niet hetzelfde als afhankelijk van iemand zijn. Het houdt gewoon in dat je graag hetzelfde wilt krijgen als je geeft. In afhankelijke relaties heeft een van de twee die andere persoon net zo hard nodig als zichzelf, en soms zelfs nog harder. Hierdoor ontstaat er dominantie en aanhankelijkheid, geen gelijkheid.
Je zou kunnen zeggen dat de dunne draad van geluk soms afhangt van dit simpele verschil, dat vaak veel moeilijkheden veroorzaakt in relaties. Laten we hier even wat dieper op ingaan.
Het gevaar van jezelf volledig op laten gaan in de persoon van wie je houdt
We voelen zoveel liefde dat we onszelf uiteindelijk helemaal op laten gaan in onze geliefde. Wat van mij is is van jou, jouw zorgen zijn mijn zorgen, jouw verdriet is ook een last die mijn hart moet dragen.
We kunnen niet ontkennen dat een relatie met iemand aangaan een bepaalde toewijding inhoudt en dat deze toewijding inhoudt dat je problemen samen als eenheid op probeert te lossen, dat je moeilijkheden gezamenlijk aangaat en voor elkaar zorgt. Zou hier echter een grens aan moeten zitten? Natuurlijk.
Waarschijnlijk hebben we allemaal vrijwel alles over voor onze geliefde. Wat er ook voor nodig is, zo lang dit er maar niet voor zorgt dat we onze eigen innerlijke balans en identiteit verliezen. Van iemand houden, betekent niet dat je met een blinddoek op over een strak koord moet lopen, waarbij je alleen begeleid wordt door je partner.
Je hebt het recht om te kiezen, beslissingen te nemen en je eigen mening te delen. Er soms andere ideeën op na houden dan je partner zou helemaal geen afstand tussen jullie moeten creëren. We kunnen van de overeenkomsten houden en de verschillen respecteren, zonder dat hierdoor ons ‘team’ uit elkaar valt. Sta nooit toe dat je partner ervoor zorgt dat je je eigen waarden in twijfel trekt of afzweert. Jouw waarden maken deel uit van jouw identiteit. En als je deze waarden verliest, dan zal er hierdoor een leegte in je achterblijven.
Scheur jezelf niet in stukken om je partner volledig te maken
Je hebt echt niet veel nodig om gelukkig te kunnen zijn. Alleen wat liefde, intimiteit, respect en die samenhorigheid die dagelijks in jullie blikken gezien kan worden, blikken die naar elkaar verlangen en elkaar willen leren kennen. Iedereen die meer nodig heeft dan dit, heeft simpelweg last van innerlijke tekortkomingen die ze door anderen op willen laten lossen.
Hij die vol leegte en gaten zit die opgevuld moeten worden en nog niet overwonnen zijn, is op zoek naar redders, engeltjes vol genegenheid die in staat zijn om alles van zichzelf te geven zonder hier ook maar iets voor terug te hoeven. Dit zijn de situaties waarin je jezelf uit elkaar begint te scheuren, zodat je al deze ravijnen op kunt vullen… en uiteindelijk zal hij nooit volledig zijn.
Mensen zeggen dat je wanneer je een gebroken hart probeert te helen, juist zelf gebroken achter kunt blijven. Daarom is het niet verstandig om het idee in stand te houden dat iemand anders met ons kan veranderen, dat wij hem wel even gelukkig zullen maken… Als iemand namelijk niet gelukkig is met zichzelf, dan zal het heel moeilijk zijn om deze persoon van de ene op de andere dag gelukkig te maken.
Liefde zou een vrije daad moeten zijn, waarin geen sprake is van chantage, waarin niemand erop uit is om zijn eigen eenzaamheid te verzachten of de gaten die anderen bij hem achter hebben gelaten te vullen. Liefde houdt in dat je een integer leven leidt ten opzichte van jezelf en anderen. Als je jezelf niet respecteert, als je niet zeker van jezelf bent, als hetgeen je in je eigen ziel kunt zien en hetgeen je in je eigen gedacht hoort je niet aan staat, dan zul je uiteindelijk je eigen demonen op iemand anders overbrengen.
Niemand is verplicht om jouw wonden voor je te genezen, om in jouw persoonlijke scheuren te passen, om je weer in slaap te wiegen tijdens nachten vol zorgen. Door dit van iemand te vragen, maak je hem als het ware jouw slaaf. Biedt jezelf daarom pas aan anderen aan wanneer je weet dat je een volledig, volwassen persoon bent die geen angsten heeft die hem ervan weerhouden ten volle lief te hebben, zonder tekortkomingen.
Liefde houdt in dat je bescheiden nodig hebt, terwijl je tegelijkertijd ook toestaat. Het houdt in dat je het beste wilt voor je partner, maar tegelijkertijd ook je eigen geluk nastreeft. Het houdt in dat twee mensen samen als één ergens aan bouwen. Het houdt in dat je integer door het leven gaat, dat je jezelf bent en tegelijkertijd de hand van de persoon van wie je houdt stevig vasthoudt.
