Wereldaidsdag: preventie, educatie en betrokkenheid
Wereldaidsdag stelt ons in staat om iets te doen dat verder gaat dan alleen het mensen bewust maken van deze ziekte. Elke 1 december vieren we dit evenement ter ondersteuning van wereldwijde inspanningen om nieuwe infecties te voorkomen.
We houden wereldaidsdag ook om respect, nabijheid en ondersteuning te bieden aan degenen die het leven onder ogen moeten zien als iemand hiv-positief is.
Iets dat de ministeries van Volksgezondheid, de kantoren van de Verenigde Naties en de regeringen van elk land proberen over te dragen, is de noodzaak om een grotere verantwoordelijkheid op dit gebied te aanvaarden. Dit is echter een dubbele verantwoordelijkheid.
Aan de ene kant weten we dat het aantal besmette mensen alarmerend blijft. Volgens gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie schatten experts dat er bijna 38 miljoen mensen met HIV leven.
Aan de andere kant is er een element dat net zo verontrustend is. Namelijk dat er bijna 8 miljoen mensen besmet zijn en zich daar niet van bewust zijn. Dit komt omdat HIV meestal geen symptomen vertoont. Mensen denken vaak dat het iets is dat alleen anderen overkomt. Daarom nemen ze geen adequate maatregelen wat seksuele gezondheid betreft.
Daarom is een van de doelen van gezondheidsinstellingen over de hele wereld om het 90-90-90 doel te bereiken tegen het einde van 2020. Met andere woorden, de vroege detectie tot 90% verhogen, de behandeling met antiretrovirale medicijnen tot 90% verhogen en voor 90% van deze patiënten een onderdrukte virale belasting te hebben.
Zullen we dit bereiken? Er is nog maar krap een jaar over en dit doel vereist twee onmisbare factoren: economische investeringen en individueel bewustzijn. UNAIDS, het programma voor Aids en HIV in samenwerking met de Verenigde Naties, vreest dat we dit doel niet zullen bereiken.
Wereldaidsdag: het belang van op je hoede blijven
Twee jaar geleden legden experts in een politieke verklaring van de lidstaten van de Verenigde Naties een verklaring af, die ons diep na zou moeten laten denken. Ze zeiden dat we krachtiger moeten optreden, anders zullen HIV en aids tegen 2030 een groot volksgezondheidsprobleem zijn.
We worden geconfronteerd met een virus dat in veel delen van de wereld een grote impact heeft gehad en nog steeds heeft. Niet alleen in Afrika ten zuiden van de Sahara, maar ook in Latijns-Amerika, het Caribisch gebied, Oost-Europa en Centraal-Azië, waar het aantal besmette mensen de afgelopen jaren aanzienlijk is toegenomen.
Uit gegevens van het laatste epidemiologische surveillanceverslag blijkt bijvoorbeeld dat Spanje een van de West-Europese landen is waar infecties het meest zijn toegenomen. Bovendien zeggen experts dat ongeveer 18% van de besmette personen nog niet weet dat ze hiv-dragers zijn. Daarnaast wordt 48% laat gediagnosticeerd.
Wereldaidsdag zou ons moeten motiveren om drie zeer duidelijke verplichtingen vorm te geven. De eerste is dat we op onze hoede blijven. De voornaamste manier van infectie met het hiv-virus is nog altijd via onveilige seksuele praktijken.
De tweede is de noodzaak om een beter publiek beleid te bevorderen om de ziekte in de eerste fase te voorkomen en op te sporen. Het derde aspect is zonder twijfel besmette mensen met respect en steun te behandelen. Laten we ons dus bewust zijn van deze basisaspecten die ten grondslag liggen aan alles wat met HIV te maken heeft.
HIV en AIDS zijn niet hetzelfde
HIV is het virus dat AIDS veroorzaakt en staat voor humaan immunodeficiëntievirus. Dit is een type retrovirus dat het immuunsysteem aanvalt. Het kan iemand aan allerlei infecties laten lijden, naast het extra risico op het ontwikkelen van dodelijke kankersoorten.
Hiv en aids zijn niet hetzelfde. Aids (verworven immunodeficiëntiesyndroom) is de ziekte die ontstaat als het gevolg van het hebben van hiv en wanneer de patiënt een zeer laag aantal CD4-cellen of T-cellen heeft. Dit zijn de cellen die ons beschermen tegen infecties.
Het gevaarlijkste is om deze fase zonder een behandeling voor het hiv-virus te hebben gehad. Na het oplopen van hiv en daar geen behandeling voor krijgen, zal ervoor zorgen dat iemand normaal gesproken na ongeveer tien jaar volledig ontwikkelde aids heeft.
Hoe krijg je HIV?
Dit type retrovirus heeft drie zeer specifieke besmettingsroutes:
- Parenteraal. Dit is een type overdracht dat het gevolg is van blootstelling aan bloed of andere weefsels. In dit geval hebben we het over situaties zoals het ontvangen van een transfusie van geïnfecteerd bloed, het delen van naalden of per ongeluk prikken met een gebruikte naald terwijl medische hulpmiddelen worden gebruikt.
- Seksueel. Dit is de meestvoorkomende oorzaak van hiv-overdracht. Het ontstaat als gevolg van onbeschermde seksuele handelingen waarbij iemand wordt blootgesteld aan het sperma of vaginale secreties van een besmette persoon.
- Perinatale infectie. In dit geval wordt de infectie overgedragen door een besmette moeder aan haar kind, hetzij tijdens de zwangerschap zelf, bij de geboorte of zelfs tijdens de borstvoeding.
Het is echter ook belangrijk om te benadrukken hoe het virus niet wordt overgedragen:
- Door kussen/zoenen.
- Door glazen en ander keukengerei te delen.
- Via knuffels of strelingen.
- Door gebruik te maken van openbare diensten.
- Door zweet of tranen.
- Via insectenbeten.
- Door het aaien van dieren.
Hoe wordt HIV behandeld?
Deze ziekte is momenteel niet te genezen. Een persoon kan echter een normale levensverwachting hebben dankzij antiretrovirale geneesmiddelen. Dit type behandeling omvat dagelijkse toediening van verschillende geneesmiddelen die de volgende doelen dienen:
- Het verminderen van de concentratie van HIV in het lichaam.
- Voorkomen dat HIV zich ontwikkelt tot AIDS.
- Het risico op overdracht van de ziekte te verminderen.
- Bescherming van het immuunsysteem.
Het belang je op HIV te laten testen
Als je nadenkt over Wereldaidsdag, zou dit je moeten aanmoedigen om je meer bewust te worden van deze ziekte en niet alleen met betrekking tot adequate beschermende maatregelen.
Je laten testen is een must, iets dat deel zou moeten uitmaken van je routine medische zorg. Bovendien bevelen medische instellingen aan dat mensen tussen de 13 en 64 jaar tenminste één keer worden getest, maar vaker als ze zich in een risicogroep bevinden.
Het enige wat je hoeft te doen is met je arts te praten, die een bloedtest voor je zal regelen. Je arts kan de resultaten al in een zeer korte periode geven. Daarom is ons advies dat je deze stap niet vergeet.
Vroegtijdige detectie garandeert namelijk een betere kwaliteit van leven. Ook zal het helpen voorkomen dat andere mensen besmet raken in het geval jouw testresultaten positief zijn. Sta jij hier ook even bij stil op de volgende wereldaidsdag?
