We vertellen je alles over genderdysforie
Mensen met genderdysforie voelen zich niet op hun plek. Hun genderidentiteit en hun geboortegeslacht komen niet overeen, hierdoor kunnen ze veel ongemak of angst ervaren.
Als gevolg daarvan is hun ongemak niet beperkt tot een verlangen om van geslacht te veranderen. Het kan ook de wens omvatten om van een alternatief geslacht te zijn, een zogeheten derde geslacht, zolang het maar verschilt van het geboortegeslacht.
Hun verontrusting of verlangen om van het andere geslacht te zijn, kan zich al op twee- of driejarige leeftijd manifesteren en het belemmert vaak hun dagelijkse activiteiten. Bij oudere kinderen kan het onvermogen om de nodige vaardigheden te verwerven om met mensen van hetzelfde geslacht te communiceren, leiden tot sociaal isolement.
Genderdysforie bij meisjes
Genderdysforie manifesteert zich anders in verschillende leeftijdsgroepen. Prepuberale meisjes met genderdysforie kunnen uiten dat ze het verlangen hebben een jongen te zijn. Ze kunnen stellen dat ze een jongen zijn of erop staan dat ze als man door het leven zullen gaan als ze volwassen worden.
Ze geven de voorkeur aan jongenskleren en -kapsels. Mensen die hen niet kennen, kunnen hierdoor denken dat ze jongens zijn. Genderdysfore meisjes kunnen erom vragen of de mensen in hun omgeving hen anders willen noemen, niet meer bij hun eigen naam maar bij een jongensnaam.
Doorgaans vertonen ze intense negatieve reacties op de pogingen van hun ouders om hen jurken of andere vrouwelijke kledingstukken te laten dragen. Sommigen weigeren naar een school of sociale evenementen te gaan waar dergelijke kleding vereist is.
Deze meisjes kunnen een duidelijke identificatie met het andere geslacht vertonen in rollenspellen, dromen en fantasieën. Ze geven vaak de voorkeur aan contactsporten en -spellen. Ook spelen ze vaak liever met jongens dan met meisjes.
Ze tonen weinig interesse in meisjesspeelgoed. Soms komt het voor dat het meisje weigert zittend te urineren. Sommige meisjes kunnen het verlangen vertonen om een penis te hebben. Ze kunnen ook beweren dat ze een penis hebben of er een zullen hebben wanneer ze opgroeien. Ook kunnen ze zeggen dat ze geen borsten willen krijgen of menstrueren.
Genderdysforie bij jongens
Prepuberale jongens met genderdysforie kunnen uiten dat ze het verlangen hebben om een meisje te zijn. Ze kunnen beweren dat ze een meisje zijn, of erop staan dat ze een vrouw zullen zijn als ze volwassen worden. Ze dragen het liefst meisjeskleren.
Deze jongens spelen graag de rol van vrouwelijke figuren (bijvoorbeeld moeders). Ze hebben vaak een intense interesse in vrouwelijke fantasieën. Bovendien geven ze vaak de voorkeur aan activiteiten, hobby’s en spelletjes voor meisjes, zoals vadertje en moedertje spelen.
Ze geven er ook de voorkeur aan om vrouwelijke tekeningen te maken en tv-programma’s of films met veel vrouwelijke personages te kijken. Poppen kunnen hun favoriete speelgoed zijn en meisjes hun favoriete speelkameraadjes.
Deze jongens houden meestal niet van wedstrijdspellen. Sommigen doen alsof ze geen penis hebben en staan erop om zittend te plassen. Minder vaak beweren ze dat het beter is om geen penis of testikels te hebben. Ze zouden de wens kunnen uiten om ze af te snijden of een vagina te hebben.
Genderdysfore volwassenen
Bij volwassenen met genderdysforie gaat de discrepantie tussen het geslacht waarmee zij zich identificeren en hun fysieke geslachtskenmerken vaak gepaard met de wens om hun primaire of secundaire geslachtskenmerken te verwijderen, dan wel te verkrijgen.
In verschillende mate kunnen volwassenen met genderdysforie het gedrag en de gewoonten aannemen van het geslacht waarmee zij zich identificeren. Ze voelen zich ongemakkelijk wanneer anderen ze identificeren met het geslacht waar hun fysieke kenmerken op wijzen.
Sommige volwassenen kunnen een sterk verlangen hebben om van een ander geslacht te zijn en als zodanig behandeld te worden. Ze hebben voldoende innerlijke zekerheid om te voelen en te reageren volgens het geslacht waarmee ze zich identificeren, zonder medische behandeling te wensen om hun lichaam te veranderen.
Deze volwassenen kunnen andere manieren vinden om ermee om te gaan. Ze doen dit door gedeeltelijk de gewenste rol aan te nemen of door een rol aan te nemen die noch traditioneel mannelijk, noch traditioneel vrouwelijk is.
