Wat te doen als je het slachtoffer bent van een LGBTI-fobie?

Bespotten, vernederen en aanvallen. Dit zijn slechts drie van de werkwoorden die de daden beschrijven van degenen die anderen aanvallen vanwege hun seksuele geaardheid. Het is niet verwonderlijk dat de slachtoffers enorm lijden. Daarom moeten ze weten wat ze kunnen doen als ze het voorwerp zijn geweest van LHBTI-fobie.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Gorka Jiménez Pajares.

Laatste update: 19 juni, 2023

Niemand kiest zijn seksuele geaardheid. Bovendien zijn de mechanismen die ten grondslag liggen aan heteroseksuele gerichtheid en deze verklaren nog steeds onbekend. Maar vernedering, kritiek, intimidatie en discriminatie van de LGBT-gemeenschap (lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transeksuelen) worden in de 21e eeuw door brede sectoren van de samenleving uitgeoefend. Dit staat bekend als een LGBTI-fobie.

Tegenover haat staat voorlichting. Tegenover vernedering is training in waarden nodig. En tegenover ergernis is onderwijs op basis van respect nodig. Aan de andere kant is bij discriminatie het bevorderen van diversiteit essentieel. Toch is dit vaak ver te zoeken of zelfs mogelijk. Daarom moet je weten wat je moet doen als je het slachtoffer bent van een haatmisdrijf op basis van seksuele geaardheid.

Een GBTI-fobie: een opkomend haatmisdrijf

De nieuwe Guía para Víctimas de Delitos de Odio po r LGTBIfobia (Spaanse link) (Gids voor slachtoffers van haatmisdrijven als gevolg van een LGBTI-fobie) is gepubliceerd door het Navarro Instituut voor Gelijkheid (Spanje).

Het werpt enig licht op deze duistere feiten. Ten eerste wordt dit soort gedrag geclassificeerd als een misdrijf. Het komt meestal voor in de vorm van gratuite aanvallen zonder andere motivatie dan haat.

In feite wordt de geest van de aanvallers door vooroordelen vertroebeld, waardoor ze veranderen in primitieve wezens, zonder enig ander redeneringsvermogen dan hun eigen ongegronde vooronderstellingen.

Andere vormen van deze fobie komen voor in de vorm van bekeringstherapieën. Die beweren homoseksualiteit te ‘genezen’. Gelukkig worden er al acties geëist tegen deze onaangename processen.

Zo wordt in een in Gaceta Sanitaria gepubliceerde (Engelse link) brief aan de directeur aangedrongen op de ontwikkeling van wetgeving tegen LGBTI-fobie. Het houdt in dat er straffen komen voor degenen die praktijken uitvoeren en bevorderen met schadelijke gevolgen voor de gezondheid van LGBT-mensen.

Wat te doen als je geconfronteerd wordt met LGBTI-fobie

Als je je ooit gediscrimineerd hebt gevoeld omdat je een andere seksuele geaardheid hebt, moet je dat melden. In feite zijn er wetten om je te beschermen. Zorg er dus voor dat je zo snel mogelijk met de politie communiceert. Het is hun taak om de agressors te identificeren en bijvoorbeeld eventuele camera’s te controleren in het gebied waar de homofobe daad plaatsvond.

De fysieke beschrijving van de aanvaller is essentieel om hem te kunnen vinden. Agenten zullen meestal vragen of je de aanvaller kent, hoe hij eruit ziet, hoe hij gekleed was, en of hij onderscheidende kenmerken heeft.

Bovendien moet je, als je bent aangevallen of psychisch onwel bent geworden, naar een medisch centrum gaan en een letselrapport opmaken. Je moet voor de goede orde duidelijk maken dat je het slachtoffer was van een LGBTI-fobische aanval.

Zorg er ook voor dat je eventuele beelden, video’s en/of audio bewaart, want die dienen als bewijsmateriaal. Dit is nog belangrijker als de aanval plaatsvindt op sociale media.

Op welk moment moet je een aanval melden?

Er is geen reden om een aanval onmiddellijk te melden. Je hebt misschien tijd nodig om stil te staan en te verwerken wat er is gebeurd. Het belangrijkste is dat je voor jezelf moet zorgen.

Maar je moet weten dat het indienen van een klacht zowel een morele als een wettelijke verplichting is. Een einde maken aan haatmisdrijven is namelijk in het belang van de samenleving. Zorg er daarom voor dat je niet je mond houdt bij een van de volgende soorten agressieve uitingen.

• Graffiti.
• Cyberpesten.
• Discriminerend gedrag op sociale media.
• Pamfletten en propaganda tegen de LGBT-gemeenschap.
• Homofobe en transfobische opmerkingen in de media.

Melden helpt zowel jou als anderen in soortgelijke situaties. Door dit recht uit te oefenen, kunnen we allemaal gebeurtenissen die verre van correct zijn communiceren. Bovendien kunnen we een samenleving bevorderen die respect voor diversiteit en gelijke behandeling hoog in het vaandel heeft staan. Aangifte doen kan mondeling, op een politiebureau, of schriftelijk bij een rechtbank.

Uiteraard zullen de procedures voor het doen van aangifte per land verschillen. Dat gezegd hebbende, is het in de regel noodzakelijk om elk stukje bewijs te leveren dat de aanranding ondersteunt. Dit geldt ook voor getuigenverklaringen.

Homofobe pesterijen

Als een aanval van LGBTI-fobie plaatsvindt in de schoolomgeving, moet elke klacht eerst worden gericht aan het onderwijs- en begeleidingsteam van de instelling. Het is goed te bedenken dat dit soort misdrijven niet iets is dat alleen op straat of op sociale media voorkomt.

Verder staat in een studie (Engelse link) van de Complutense Universiteit van Madrid (Spanje) dat homofoob pesten niet alleen LHBT-personen omvat, maar alle andere mensen die worden gezien als buiten de normatieve genderpatronen vallend. Ook degenen die omgaan met leden van de LGBT-gemeenschap.

Wat gebeurt er na het melden van het misdrijf?

Na het melden van een haatmisdrijf is veel tijd en geduld nodig. Zoals we eerder vermeldden, verschillen de juridische processen van land tot land. In feite blijven dit soort zaken in veel landen onbesproken.

Klachten zijn altijd vrijwillig en ze kunnen in elk stadium worden vermeden of opgegeven. Maar hoewel het proces tijd kost, is het stimuleren van een meldingscultuur essentieel om de golven van geweld waaronder leden van de LGBT-gemeenschap dagelijks te lijden hebben een halt toe te roepen.

Door hun rechten te bekrachtigen kunnen we bewustzijn en respect voor hen zaaien.