Wat te doen als een vriendin je vertelt dat ze zich verdrietig voelt
Wat doe je als je vriend je vertelt dat hij of zij zich verdrietig voelt? Het eerste dat in je opkomt is dat je ze moet ‘redden’. Je maakt misschien een plan om ze het huis uit te krijgen en zet al je energie in om ze te laten glimlachen, waardoor je hun aandacht van hun problemen verlegt naar vrolijker zaken.
Soms werkt dit, maar slechts vluchtig en tijdelijk. Want verdriet is niet als het vuil op een bril dat schoongemaakt kan worden zodat we helderder kunnen zien. Verdriet is als een anker. Het laat ons vastlopen op de kust van verdriet, en dwingt ons een paar uur of zelfs dagen door zijn eiland van eenzaamheid te reizen.
Niemand van ons is verplicht expert te zijn in emotionele steun. Maar als je iemand echt wilt helpen, is het goed om een gebruiksaanwijzing bij de hand te hebben, in feite een psychologische eerste hulp kit. Dit zal ervoor zorgen dat je hen niet hindert of hun ongemak verder versterkt.
Sinds we klein waren wordt ons geleerd dat emoties met een negatieve valentie, zoals verdriet, slecht zijn en dat we er beter niet aan kunnen denken. Ons wordt verteld dat we onze aandacht moeten verleggen naar vrolijker werkelijkheden.
Wat te doen als een vriend je vertelt dat ze verdrietig is
Mario Benedetti zei terecht dat hij zich nooit gerealiseerd had dat er zoveel verdriet in geluk zit. In feite is, van alle menselijke emoties, verdrietig zijn inherent aan het leven zelf. Het stoort ons en doet pijn als een doorn in ons oog. Het is een ondefinieerbaar gewicht of een gemis dat we niet weten op te vullen.
Dat gezegd hebbende, is het ook een normale, aanvaardbare en noodzakelijke toestand. In tegenstelling tot depressie is droefheid nog een deel van de psychologische werkelijkheid. Bovendien heeft het een heel duidelijk doel.
Het dwingt ons te stoppen en een introspectief proces te beginnen waarmee we nieuwe betekenissen vinden. Onze hersenen willen dat we ons in onze schulp terugtrekken om die teleurstellingen en verliezen onder ogen te zien.
Als verdriet op de deur komt kloppen, moeten we niet proberen psychologische barrières op te werpen. Het moet niet ingekapseld of verdrongen worden door aan vrolijker dingen te denken of te doen. Als er niets aan gedaan wordt, zal het er in feite altijd zijn, zoals de muffe geur van een ongeventileerde kamer. Als een vriend je vertelt dat ze verdrietig is, is dit wat je moet doen.
Vraag ze wat ze nodig heeft
Als een vriend met verdriet te maken heeft, hebben ze jou niet nodig om hen te redden of hun problemen voor hen op te lossen. Je moet ook voorkomen dat je handelt zonder na te denken. Hoewel je eerste reactie kan zijn meteen naar hun huis te gaan, vraag hen eerst wat ze nodig hebben.
Wees niet opdringerig. Genereer niet nog meer stress voor hen met je goede bedoelingen. Het belangrijkste is dat je weet wat je vriend van je wil. Wijs hen erop dat je hen zult geven wat ze nodig hebben. Probeer hen je begrip, empathie en nabijheid te laten voelen.
Bevorder haar emotionele ontlading
Zeg bijvoorbeeld dat je vriend je vertelt dat hij met je wil praten. Bedenk in dit soort situaties dat het je taak is om een goede steun te zijn. Onthoud dat je niet per se hun problemen voor hen zult kunnen oplossen, de pleister voor hun pijn zult kunnen zijn, of het antwoord op hun verdriet.
- Het belangrijkste bij het helpen van een vriend als die verdrietig is ligt in weten hoe te luisteren. Dit houdt in dat je niet oordeelt, niet uitlegt wat jij in hun plaats gedaan zou hebben, en, nog minder, hun gevoelens van verdriet onderschat.
- Om troost te bieden, moet je voortdurend oogcontact houden. Dit brengt empathie en nabijheid over, en begrip.
- Vermijd het geven van valse hoop. Het kan zijn dat er geen oplossing is voor wat hen van streek maakt. Stel daarom geen werkelijkheid voor waarover je geen controle hebt.
- Vergemakkelijk hun emotionele opluchting. Creëer een omgeving van troost, zodat als ze moeten huilen, dat ook kan.
Bied steun en geef haar tegelijk eenzaamheid en tijd om na te denken
Als een vriend je vertelt dat ze verdrietig is, zal hij misschien een paar dagen op de bank of zelfs in bed doorbrengen. Ze dwalen misschien doelloos door het huis, hun verplichtingen verwaarlozend.
Dit soort loskoppeling en apathie is een deel van het verdriet zelf. In feite is de anatomie van droefheid zo dat ze de energie van het individu aantast. Het verbruikt die om hun processen van introspectie en reflectie te verhevigen.
Op deze momenten moet je hen helpen hun taken te vervullen. Probeer ze ook een hulpmiddel te geven om hun emotionele toestand te helpen beheersen. Bijvoorbeeld een dagboek, waarin ze kunnen schrijven of tekenen, of een boek om te lezen.
Soms hebben mensen de neiging hun emoties te onderdrukken of zelfs te dramatiseren in plaats van zichzelf toe te staan ze te voelen. Dit kan het proces van emotionele regulatie belemmeren.
Verdriet moet een toevallige bezoeker zijn, geen permanente huurder
Op zichzelf is verdriet niet de basis van depressie, maar het maakt er wel deel van uit. Als een vriend je bijvoorbeeld vertelt dat ze verdrietig is, is het gebruikelijk om aan te nemen dat het een voorbijgaande toestand zal zijn, een paar dagen van neergang die, eerder vroeger dan later, zal verdwijnen als hij een nieuw perspectief aanneemt en zijn hoop, verlangen en geest hervindt.
Maar als je vriend zich neerslachtig blijft voelen, apathisch is, en van hoop verstoken lijkt, moet je hem aanraden gespecialiseerde hulp te zoeken. Een studie (Engelse link) van de Parijse Descartes Universiteit wijst uit dat aanhoudend verdriet een centraal symptoom van depressie is.
Het kan nooit kwaad om de emotionele toestand van een vriend in de gaten te houden. Dat gezegd hebbende, moet je ervoor zorgen dat je dat doet zonder hen binnen te vallen of onder druk te zetten.
Wees liefhebbend en toon nabijheid en medeplichtigheid. Wees het soort vriend dat herkent wanneer ze met rust gelaten moeten worden, maar ook weet hoe je ze kunt steunen als hun kracht het laat afweten.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Arens EA, Stangier U. Sad as a Matter of Evidence: The Desire for Self-Verification Motivates the Pursuit of Sadness in Clinical Depression. Front Psychol. 2020 Feb 19;11:238. doi: 10.3389/fpsyg.2020.00238. PMID: 32153462; PMCID: PMC7045069.
- Arias JA, Williams C, Raghvani R, Aghajani M, Baez S, Belzung C, Booij L, Busatto G, Chiarella J, Fu CH, Ibanez A, Liddell BJ, Lowe L, Penninx BWJH, Rosa P, Kemp AH. The neuroscience of sadness: A multidisciplinary synthesis and collaborative review. Neurosci Biobehav Rev. 2020 Apr;111:199-228. doi: 10.1016/j.neubiorev.2020.01.006. Epub 2020 Jan 27. PMID: 32001274.