Wat moet gebeuren zal gebeuren
Vandaag heb ik besloten om mijn hart even een pauze te gunnen en de dingen op hun natuurlijke beloop te laten, zodat alles wat moet groeien ook zal groeien. Misschien wordt het tijd om mijn emoties niet langer in toom te houden, en ze in plaats daarvan gewoon omhoog te laten komen en spontaan vorm aan te laten nemen, zonder angst of zonder ze te censureren. Ik denk dat ik mezelf maar even de kans moet geven om de dingen niet langer te forceren en niet langer te proberen tegen de stroming in te zwemmen.
Op sommige momenten heb ik ervaringen nagejaagd die eigenlijk helemaal niet voor mij gemaakt waren, maar in plaats van mezelf van deze ervaringen te bevrijden, hoopte ik dat ze uiteindelijk zouden uitpakken hoe ik wilde. Ik ben vergeten wat erbij komt kijken wanneer je probeert om de omstandigheden te dwingen zich aan jou leven aan te passen, wanneer je ze in plekken probeert te duwen waar ze eigenlijk niet horen, en daarmee heb ik enorm veel schade aangericht.
Nu heb ik dus zoiets van, als iets moet komen, laat het dan maar komen. Ik zal het opwachten met open armen en mijn voeten stevig op de grond, maar zonder kettingen. Kettingen zijn namelijk nooit goed, met name de onzichtbare kettingen waarmee je jezelf vastketent en die je vervolgens niet meer kunt losgooien omdat je vergeten bent waar je de sleutel ook alweer gelaten hebt. Ik zeg vaarwel tegen geremdheid, angst, druk, afstandelijkheid, paniek en overmatige controle.
“Wie er ook moet komen, laat hem komen. Wie er ook weg moet gaan, laat hem gaan. Wat er ook pijn moet lijden, laat het lijden. Wat er ook moet gebeuren, laat het gebeuren.”
-Mario Benedetti-
Situaties afdwingen: de bijwerkingen
Wanneer ik denk dat ik mijn emoties onder controle heb, heb ik het meestal geheel mis. Dit komt doordat ik uitermate voorzichtig ben met mijn emoties, wat ervoor zorgt dat ik situaties probeer af te dwingen en ik de controle volledig verlies. Je gevoelens onderdrukken, ontkennen, verbergen of verdringen in plaats van ze te laten groeien zorgt ervoor dat je niet naar jezelf kunt luisteren en je jezelf dus ook niet beter kunt leren kennen.
Ik heb gemerkt dat ik wel eens de drang had om de tijd stil te zetten of juist vooruit te spoelen, om weg te rennen om hier later alleen maar spijt van te krijgen, om mezelf oprechtheid te ontkennen terwijl ik ernaar op zoek ging in andere mensen. En ik ben me ervan bewust dat ik kansen aan mij voorbij heb laten gaan. Ik heb auto’s en treinen voorbij laten rijden die mij dichter bij geluk hadden kunnen brengen.
Dingen afdwingen produceert altijd een staat van ongemak en ontevredenheid die zich in ons verborgen houdt en verandert in negatieve energie. Als je dit dus probeert te doen, dan zal het je duur komen te staan, omdat de negativiteit die je in jezelf voelt over kan gaan in lichamelijke en mentale uitputting. Je gevoelens onderdrukken zal niet helpen om te voorkomen dat ze op zoek gaan naar een andere manier om geuit te worden of dat ze overgaan in een soort ziekte.
Het geheim om dingen op hun natuurlijke beloop te laten
Ik heb leren inzien dat wanneer je jezelf bevrijdt van verwachtingen en de dingen gewoon laat verlopen zoals ze horen te verlopen, alles ineens op zijn plek lijkt te vallen. De muren breken af en dingen ontvouwen zich op natuurlijke wijze.
“Ik heb niets meer dan een handjevol kusjes, en een leger aan liefkozingen
zonder reden om jou binnen te dringen,
maar ik heb hele steden
ineen zien storten vanwege glimlachen die veel minder waard waren dan die van jou,
ga dus maar door, schud de kaarten nog een keer
we zullen hier namelijk verder blijven spelen.”
-Pablo Benavente-
Het gaat allemaal om wachten en geen gehaaste beslissingen nemen als het aankomt op het onverwachte, zodat je zo veel als je kunt gebruik kunt maken van de tijd die je hebt. Het gaat er ook om dat je niet op de dingen vooruit loopt, dingen die nog niet gebeurd zijn, en dat je de toekomst zich harmonieus laat ontvouwen, zonder te proberen het te vermijden of veranderen voordat het überhaupt gebeurd is.
Hoe doe je dat?
Het eerste waar je rekening mee moet houden is dat de dingen op hun natuurlijke beloop laten niet hetzelfde is als helemaal geen moeite doen of helemaal niets doen. Het houdt eerder in dat je je ervan bewust bent dat er genoeg dingen zijn waar je geen controle over hebt. Door dit te begrijpen kun je voorkomen dat je voortdurend tegen dezelfde muur oploopt. Het leven verandert voortdurend en is onvoorspelbaar, en het sleept jouw plannen, projecten en zelfs jou lekker mee.
Onthoud dat alles maar tijdelijk is, en dat zelfs de tijd, tijd nodig heeft. De tijd opjutten, erover piekeren en er te veel van eisen kan zich uiteindelijk tegen je keren. Je moet geduldig zijn, zodat de dingen die moeten gebeuren, zodra jij eenmaal besloten hebt om erop te wachten, kunnen gebeuren.
“Dingen verpesten. Dit is wat een persoon maakt. Dit is hoe we leren, waar we geluk vinden. En de dingen die je niet plant, zijn de dingen die je nooit ziet aankomen.”
-Grey’s Anatomy (serie)-