Wat is het principe van de minste inspanning?

Het principe van de minste inspanning gaat over een waarheid die bijna iedereen puur en alleen door gezond verstand kent. Het betekent dat wanneer iets op verschillende manieren kan worden gedaan, de manier die de minste energie verbruikt altijd de beste is. Waarom? Omdat het efficiënter is, waardoor we met minder inspanning tot hetzelfde resultaat komen.

Inspanningen geven meer waarde, zowel objectief als subjectief, aan projecten. Een edelsteen heeft meer waarde omdat hij schaarser is en daarom is het nodig om meer moeite te doen om hem te vinden. Een bereikt doel wordt meer gewaardeerd als het betekent dat we grote obstakels hebben overwonnen. We kunnen dus in principe zeggen dat we het erover eens zijn dat inspanning een positieve en belangrijke waarde is.

Nu levert een grotere inspanning niet altijd betere resultaten op. We kunnen wiskunde met de hand doen. Tel op, trek af en doe alle handelingen handmatig. Maar we kunnen hetzelfde doen op een computer in veel minder tijd en met minder fouten. De geleverde inspanning staat dus niet in verhouding tot de behaalde resultaten. In het eerste geval verspillen we energie.

Het principe van de minste inspanning probeert de moeilijkheid niet uit de weg te gaan en moedigt ons ook niet aan om alleen voor eenvoudige taken te kiezen. De nadruk ligt eerder op het vinden van manieren om de inspanning te verminderen die nodig is om een doel te bereiken. Laten we hier meer in detail naar kijken.

1. Belemmeringen en het principe van de minste inspanning

Het principe van de minste inspanning is het opgeven van controle en alles laten komen zoals het komt. Sommigen denken misschien dat het te ontspannen of zorgeloos is, maar dat is het niet. Het is één ding om naar de eenvoudigste manier te zoeken en iets heel anders om nalatig of onverantwoordelijk te zijn.

Het gaat erom een nieuw standpunt in te nemen ten opzichte van de obstakels. Er zijn problemen. We vinden ze in bijna alle dagelijkse taken. Soms verrichten we enorme inspanningen, maar desondanks gaat het niet zoals we verwachten. We voelen ons overrompeld door alles wat we moeten doen en het wordt steeds moeilijker voor ons om de wilskracht te vinden om dit te bereiken.

Een obsessieve werkhouding leidt al gauw tot stress en vervolgens tot een blokkade. Dan worstelen we tussen ons totale verzet om te blijven werken en de plicht om dat te doen. Er is zoveel emotionele energie die we gebruiken in de strijd dat het al onze energie kost, en het geeft ons nog steeds niet de beste resultaten.

Van daaruit is het slechts één stap naar voortdurende frustratie. Wat we doen staat niet in verhouding tot wat we bereiken. We hebben er moeite mee om ons te concentreren op onze verplichtingen op het werk en uiteindelijk krijgen we er genoeg van. Toch moeten we onze plicht doen. Op dat moment wordt het principe van de minste inspanning van kracht: productiviteit hangt niet af van de hoeveelheid energie die we investeren, maar van de duidelijkheid en inspiratie die de leidraad vormt voor ons handelen.

2. Inspiratie en productiviteit

Het principe van de minste inspanning stelt dat makkelijke dingen in principe goed zijn. Het stelt ook dat minder meer is en dat “goed” genoeg is. Met andere woorden, de eenvoudigste wegen, die minder inspanning vergen, zijn de beste. Er zijn ook situaties waarin minder perfectionisme tot betere resultaten kan leiden.

Er zijn veel manieren om dingen te doen, maar we zijn ons daar niet altijd van bewust. Soms hebben we niet eens duidelijkheid over de methode die we gebruiken. Misschien doen we dingen zoals we ze door anderen hebben zien doen, of zoals iemand ons heeft verteld dat we ze moeten doen. Maar we denken niet meer na of dit echt de beste manier is om ons doel te bereiken.

Het principe van de minste inspanning zegt dat als je je overweldigd, geblokkeerd of moe voelt door een activiteit, je er dan niet verder mee moet gaan. Je lichaam en je geest schreeuwen om te stoppen. Je kwam op het punt waar je enkel mechanisch de taak doet, en je betaalt de prijs. Door stil te staan, niets te doen of even te pauzeren, kun je van mentaliteit veranderen.

Het is tijd om iets te doen dat je energie oplaadt. Iets dat je beloont en je in staat stelt een ander perspectief te vinden. Dan is het aan jou om na te denken over hoe je met je verplichtingen omgaat. Is er een eenvoudigere manier om ze te vervullen? Zijn er onnodige stappen die je weg kunt laten? Denk aan vijf verschillende manieren om hetzelfde te doen. Evalueer ze. Trek ze in twijfel. Laat je creativiteit de vrije loop. Laat je inspireren en je zult zien hoe je betere en vooral makkelijkere methoden bedenkt.

3. Je geest moet een manier vinden om te stromen

We zijn het erover eens dat een vloeiende geest effectiever is en veel moeite bespaart. Wat we vaak niet weten is de manier om onze geest te laten stromen. Volgens het principe van de minste inspanning moeten we aan vijf voorwaarden voldoen om dit te laten gebeuren. Het gaat om het volgende:

• Probeer minder te klagen en geef anderen niet de schuld.
• Probeer een situatie niet zonder reden te veranderen. Accepteer het en probeer het te begrijpen.
• Probeer je probleem te observeren alsof je een vreemdeling bent.
• Open je geest en wees bereid om nieuwe opties en nieuwe paden te nemen.
• Werk aan nieuwe antwoorden en oplossingen, totdat je er een ziet die je echt motiveert om te handelen.

Onze koppige weerstand om situaties te accepteren blokkeert alleen maar onze stroom. Klagen, anderen de schuld geven en de werkelijkheid ontkennen zijn vormen van verzet. Wanneer je je weigering om van mentaliteit te veranderen overwint, zet je een beslissende stap die je geest nodig heeft om te vloeien. Dit helpt ons om inspiratie op te doen, met al zijn creatieve kracht.

4. Het allerbelangrijkste: geniet van jezelf

Als we genieten van wat we doen, krijgen we meestal betere resultaten. Dat ligt voor de hand. We steken meer energie in wat onze aandacht en onze interesse wekt. Het is een genot om ons er aan te wijden. De tijd vliegt en we hebben geen probleem om een extra inspanning te leveren omdat alles beter is. We stromen.

Is er echt een manier om van onze verplichtingen te genieten? We kunnen van elke activiteit een spel maken. Stel dat we iets saais en mechanisch moeten doen, zoals 500 vervelende documenten in een database overbrengen. Wat als we met onszelf proberen te concurreren? We kunnen de tijd meten die het kost om er een te voltooien en concurreren met onze eerdere records.

De wetenschap zegt dat een manier om ons te helpen vervelende taken te doen is door er 20 minuten lang aan te werken. Neem dan een pauze. En dan doe je dit opnieuw. Heb jij dit wel eens geprobeerd? Doe het en je zult zien dat je minder fouten maakt.

Kortom, wees flexibel

Het in de praktijk brengen van het principe van de minste inspanning om de grootst mogelijke opbrengst te behalen vereist intelligentie. Veel van onze activiteiten zijn ontwikkeld om ze zo snel mogelijk uit te voeren. We vragen ons zelden af of routineprocedures met goede resultaten een effectiever alternatief zouden kunnen zijn.

Sommige van onze “dure” routines die ons de meeste energie kosten, veranderen in een soort keurslijf. Zij zijn niet alleen bepalend voor ons handelen, maar vooral ook voor ons denken. Zonder het te beseffen komen we in een starre mentaliteit terecht waarin we ons gevangen voelen. Dat is waar het principe van de minste inspanning ons kan helpen constructievere en effectievere manieren te kiezen.

Het waardevolle van dit perspectief is dat het zich richt op creativiteit en plezier. We kunnen ook gewoontes introduceren die ons stimuleren om fantasierijker te zijn en meer na te denken over ons eigen welzijn. Het kiezen van de makkelijkste weg maakt ons beter en stelt ons in staat om meer opmerkelijke resultaten te bereiken.