Wat is emotionele ontregeling?
Emotionele ontregeling wordt gedefinieerd als die extreme, slecht gemoduleerde reacties die je vermogen om effectief te functioneren belemmeren. Een voorbeeld is dat je niet kalm kunt blijven en uiteindelijk slecht gaat communiceren met iemand van wie je houdt. Eet ook eetbuien na een slechte dag op het werk of ruzie met je partner.
Er wordt vaak gezegd dat elke emotie geldig is en een bepaalde functie vervult. Het is echter één ding om elke emotie met een intense negatieve valentie (zoals woede) te ervaren en een ander om ons erdoor te laten meeslepen. Bijvoorbeeld mensen die anderen beledigen en slecht behandelen vanwege hun slechte omgang met hun frustratie.
Wanneer dit kenmerk bijzonder extreem is, heeft het de neiging verband te houden met meerdere psychische stoornissen. Een voorbeeld is een bipolaire stoornis. Aan de andere kant hebben we allemaal last van episodes wanneer we emotionele uitbarstingen vertonen die niet goed zijn aangepast, met hun duidelijke gevolgen.
Kenmerken van emotionele ontregeling
Je hebt je waarschijnlijk meer dan eens overweldigd gevoeld door je emoties. Er zijn inderdaad tal van situaties die deze intense reacties uitlokken, en heftig reageren op een ongunstige context is volkomen normaal. Wat abnormaal en zelfs pathologisch is, is onaangepast reageren in een ogenschijnlijk alledaagse situatie.
Dit kan gebeuren wanneer een persoon gestrest terugkeert van het werk en het gezin op een gewelddadige manier belast met hun angst (Engelse link). Het kan ook voorkomen wanneer een tiener zijn toevlucht neemt tot zelfbeschadiging vanwege ontevredenheid met hun lichaam of vanwege problemen op school.
De American Psychological Association (APA) definieert ontregeling als elke buitensporige en overweldigende reactie die ons welzijn bedreigt.
Componenten van emotionele ontregeling
Emotionele ontregeling is een fenomeen van grote intensiteit dat gepaard gaat met meerdere processen. In onderzoek van Gratz & Roemer (Engelse link) hebben ze de factoren beschreven die deze psychologische toestand orkestreren. Laten we ze eens bekijken.
- Er is een duidelijk gebrek aan bewustzijn, acceptatie en begrip over de emoties die op een bepaald moment worden ervaren.
- Ontkenning van gevoelens. Niet-acceptatie en projectie van de emotie op andere manieren. Bijvoorbeeld schreeuwen, huilen, zelfbeschadiging, etc.
- Geen strategie om met de situatie om te gaan. Bovendien hebben mensen met emotionele ontregeling over het algemeen de neiging om de toestand te intensiveren door middel van herkauwen, irrationele zorgen en ontkenning.
Hoe manifesteert het zich?
Het onvermogen om emoties te reguleren komt voort uit gebrekkige psychologische regulatiestrategieën van wat we voelen en wat er met ons gebeurt.
In veel gevallen komt emotionele ontregeling voort uit psychische stoornissen. Dit is gebruikelijk bij mensen die al maanden of jaren hetzelfde gedrags-, cognitieve en emotionele patroon herhalen.
Gemiddeld komen de volgende bijbehorende manifestaties voor bij een persoon die lijdt aan emotionele ontregeling:
- Ze bekijken hun realiteit en elke ervaring door een filter van negativiteit.
- Ze hebben last van slaapstoornissen.
- Er zijn psychosomatische veranderingen.
- Ze ervaren vaak aandachtsproblemen.
- Ze hebben problemen met het onderhouden van relaties, vriendschappen, enz.
- Deze mensen hebben de neiging om ruzie te maken. Deze kunnen soms gewelddadig of gewaagd zijn.
- Ze ervaren problemen op het werk. Bijvoorbeeld moeilijkheden om productief te zijn of het eens te worden met collega’s, enz.
- Ze ervaren uitbarstingen van woede, tranen, enz.
- Er is een neiging tot zelfbeschadiging
- Hun voedingspatroon verandert.
- Er is een mogelijk risico op het gebruik van verslavende middelen, zoals alcohol of drugs.
De oorsprong van emotionele ontregeling
Onderzoek uitgevoerd door Dr. Russell A. Barkley (Engelse link) beweert dat er vaak tekenen zijn van emotionele ontregeling bij tweejarigen die later lijden aan ADHD (Attention Hyperactivity Disorder).
Dit zijn jongens en meisjes die meer problemen hebben met het reguleren van hun gevoelens van woede en angst. Hoewel de mechanismen waarom dit gebeurt nog steeds onduidelijk zijn, komt het vaak voor.
Deze moeilijkheid bij het beheersen van emoties wordt meestal geassocieerd met meer dan één mentaal probleem. Hier zijn enkele voorbeelden:
- Mensen die een jeugdtrauma hebben opgelopen, vertonen meestal tekenen van emotionele ontregeling.
- Lijders aan een bipolaire stoornis demonstreren dit kenmerk ook.
- Autismespectrumstoornis (ASS) is een ander voorbeeld.
- Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS).
- Disruptive mood disregulation disorder (Engelse link) (DMDD) is een aandoening waarbij het moeilijk is om emoties te beheersen en te beheersen. Het treft kinderen en adolescenten die intense uitbarstingen van prikkelbaarheid en wangedrag vertonen.
Behandeling voor emotionele ontregeling
Een effectieve en valide strategie voor de behandeling van emotionele ontregeling is bijvoorbeeld dialectische gedragstherapie. Deze aanpak helpt mensen effectief hun emoties onder controle te houden. Deze therapeutische methodologie heeft onder andere tot doel:
- Verander en werk aan ongezond gedrag dat het lijden vergroot.
- Begrijpen, bewust worden van en reguleren van emoties.
- Verbeter interpersoonlijke relaties.
- Verbeter aandacht en ontspanningsvaardigheden.
- Leer angst en weerstand tegen frustratie te tolereren.
Zoals we eerder vermeldden, ervaren we allemaal wel eens problemen bij het beheersen en reguleren van onze emoties. Er ontstaat echter een probleem wanneer deze realiteit een constante wordt. Dan moet deskundige hulp worden gezocht.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Barkley, R. A. (1997). Behavioral inhibition, sustained attention, and executive functions: Constructing a unifying theory of ADHD. Psychological Bulletin, 121(1), 65–94. https://doi.org/10.1037/0033-2909.121.1.65
- D’Agostino, A., Covanti, S., Monti, M. R., & Starcevic, V. (2017). Reconsidering emotion dysregulation. Psychiatric Quarterly, 88(4), 807-825.
- Gratz, K. L., & Roemer, L. (2004). Multidimensional assessment of emotion regulation and dysregulation: Development, factor structure, and initial validation of the difficulties in emotion regulation scale. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 26(1), 41-54.
- Jerath, R., Crawford, M. W., Barnes, V. A., & Harden, K. (2015). Self-regulation of breathing as a primary treatment for anxiety. Applied Psychophysiology and Biofeedback, 40(2), 107-115.
