Wat is een "tripbegeleider" bij een psychedelische ervaring?
De “tripbegeleider” bij een psychedelische ervaring heeft de taak om de veiligheid van individuen te waarborgen tijdens de toediening en het effect van de stoffen.
Vroeger werden deze drugs gebruikt voor recreatieve doeleinden. De laatste jaren zijn ze echter een middel geworden met een groot potentieel in klinische en therapeutische settings. Op dit moment is een belangrijk moment aangebroken voor behandelingen op basis van psilocybine, MDMA of LSD.
Een onderzoek gepubliceerd door Huidige Psychiatrie Rapp orten (Engelse link) meldt dat dit een opkomend gebied is, waar het combineren van deze benadering met psychologische therapie de geestelijke gezondheidszorg kan transformeren.
Dit verklaart de behoefte aan training van professionals om mensen te begeleiden en te assisteren tijdens het toedienen van dergelijke alternatieve drugs. Dit is een interessant onderwerp dat het waard is om verder onderzocht te worden.
Onderzoek toont aan dat mensen die psychedelica hebben gebruikt in een klinische setting significante verbeteringen laten zien in de genezing van klinische aandoeningen zoals posttraumatische stressstoornis en zware depressie.
Wat zijn psychedelische therapieën?
Psychedelische middelen dragen een slechte reputatie, wantrouwen en vooroordelen met zich mee; het is nog steeds een soort drug met ernstige effecten.
Maar, zoals een onderzoeksartikel in de Sociale Geschiedenis van de G eneeskunde (Engelse link) begon vanaf de jaren 1950 een diepgaand werk om deze formules te gebruiken voor therapeutische doeleinden, specifiek voor de geestelijke gezondheid. Dr. Humphry Osmond ontdekte het potentieel van deze drugs voor de behandeling van verslavingen zoals alcoholisme.
Zo zijn er vanaf de vorige eeuw tot op de dag van vandaag honderden onderzoeken uitgevoerd die suggereren dat de toepassing van deze modellen in klinische settings veilig en effectief is.
Psychedelische therapieën zijn al in opkomst als een veelbelovende interventiemethode voor verschillende psychische stoornissen en hebben brede wetenschappelijke steun.
Het Johns Hopkin Centre ontwikkelt bijvoorbeeld al jaren psilocybine medicijnen om symptomen van angst, trauma en verslavingen aan te pakken. Verder wijst het Imperial College London (Engelse link) op de voordelen van psilocybine therapie voor depressie. Deze stof helpt de hersennetwerken om meer onderling verbonden, geïntegreerd en flexibel te worden.
Dit is essentieel om veranderingen in de mentale en emotionele benadering van deze aandoening te bevorderen. De “tripbegeleider” ondersteunt mensen tijdens hun psychedelische behandeling.
“Tripbegeleider” in een psychedelische ervaring: wat is het en wat zijn de functies
Het effect van stoffen als psilocybine, ayahuasca, LSD of MDMA begint binnen 15 minuten en kan tot 12 uur duren.
De belangrijkste functies van de “tripbegeleider” bij een psychedelische ervaring zijn informeren, begeleiden en zorgen voor, tijdens en na deze periode. Er moet echter worden opgemerkt dat deze figuur altijd heeft bestaan, hetzij in recreatieve settings of in settings met religieuze en/of spirituele doeleinden.
Maar omdat psychedelica nu deel uitmaken van veel klinisch-therapeutische settings, is het noodzakelijk geworden om professionals te trainen in de competenties van “psychedelische tripverzorgers”. Zie hieronder voor hun takenpakket.
Psychedelische of tripverzorgers zorgen ervoor dat de toediening en effecten van hallucinogenen altijd veilig zijn.
Rollen van psychedelische verzorgers
Instellingen zoals het National Center for Biotechnology Information en de National Library of Medicine in de VS voeren veel onderzoek uit met betrekking tot psychedelische therapie.
Het is belangrijk om te bedenken dat erop dit moment nog steeds geen sluitende regelgeving is over hoe deze stoffen moeten worden toegediend. Dit staat bekend als “microdoseren”: het toedienen van een tiende of zelfs een twintigste van een normale dosis.
De “tripbegeleider” bij een psychedelische ervaring ondersteunt de patiënt zowel tijdens de voorbereidende en briefingsessies als tijdens en na de behandelingen. Daarnaast zorgt hij of zij voor het volgende:
- Hij/zij zorgt ervoor dat de persoon zich te allen tijde op zijn/haar gemak voelt.
- Deze figuur probeert niet opdringerig te zijn en vermijdt afleiding van buitenaf.
- Hij/zij zorgt ervoor dat de persoon zich altijd in een veilige omgeving bevindt waar niets bedreigend is.
- Hij/zij zal positieve affirmaties gebruiken die vertrouwen en geruststelling uitstralen en de persoon helpen onderscheid te maken tussen wat echt is en wat niet.
- Zodra de dosis is ingenomen, begeleidt de psychedelische zorgverlener de patiënt om op een rustige manier alle effecten te ervaren.
- Hij of zij begeleidt zodat de ervaren gevoelens, gedachten en sensaties niet storend zijn, maar juist het tegenovergestelde. Het doel is dat de psychedelica de psychische therapie aanvullen en dat de patiënt deze ervaringen integreert.
- De “tripbegeleider” bij een psychedelische ervaring weet hoe te handelen in geval van bijwerkingen. Denk aan zaken zoals het optreden van paranoia of andere ongewenste effecten. We moeten in gedachten houden dat elk individu anders kan reageren op deze psychoactieve stoffen.
Wie kan een “tripbegeleider” zijn bij een psychedelische ervaring?
De Universiteit van Chili (Spaanse link) heeft een onderzoek gedaan. Daarin hebben ze de ervaring van therapeuten die gespecialiseerd zijn in psychedelische ondersteunde psychotherapie geanalyseerd.
Het is opmerkelijk dat de figuur van deze verzorgers genormaliseerd is in de klinische setting, ondanks het feit dat deze rol altijd daarbuiten en voor recreatieve doeleinden heeft bestaan.
- Professionals in de geestelijke gezondheidszorg zijn het best geplaatst om de rol van verzorgers op zich te nemen.
- Artsen of psychiaters die op dit gebied zijn opgeleid, kennen de effecten van stoffen en weten hoe ze ze moeten toedienen.
- Specialisten in psychedelische psychotherapieën weten hoe ze patiënten moeten begeleiden, zodat deze stoffen een gunstig effect hebben op de geestelijke gezondheid.
- Een goede psychedelische “tripverzorger” weet dat deze middelen een medisch doel dienen en geen recreatief doel. Het uiteindelijke doel is om het trauma, de depressie of de verslaving van de patiënt aan te pakken.
Hoewel “psychedelische tripverzorgers” altijd al hebben bestaan en als nuchtere, niet-gebruikende figuur hebben gefungeerd om degenen die deze drugs toegediend kregen te helpen, zijn tegenwoordig professionals in de gezondheidszorg in deze rol gesterkt.
Waarschuwing voor het gebruik van psychedelica
Psychedelische stoffen veranderen tijdelijk iemands stemming, waarnemingen en gedachten. Het is niet aan te raden om deze drugs te gebruiken buiten een gecontroleerde medische omgeving. Hoewel veel mensen aangeven ze recreatief te gebruiken, om hun welzijn te verbeteren of voor persoonlijke of spirituele interesse, kunnen de effecten zeer gevaarlijk zijn.
De Universiteit van Hertfordshire (Engelse link) noemt hallucinogene persisterende perceptiestoornis als een geassocieerde pathologische symptomatologie. Dat wil zeggen, wat wordt ervaren is een langdurige bewustzijnsverandering en omvat depressieve symptomen, hallucinaties, psychoses, veranderd denken, enz.
Dit komt vaak voor bij regelmatige gebruikers van dergelijke middelen. Vermijd daarom het gebruik van psychedelica, vooral zonder gespecialiseerde begeleiding.
Je weet nooit hoe je hersenen en lichaam zullen reageren. Zelfs niet als je het maar één keer en uit nieuwsgierigheid doet. Op dit moment zijn de exacte werkingsmechanismen van deze stoffen niet bekend. Wees voorzichtig.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Amoroso, T., & Workman, M. (2016). Treating posttraumatic stress disorder with MDMA-assisted psychotherapy: A preliminary meta-analysis and comparison to prolonged exposure therapy. Journal of Psychopharmacology, 30(7), 595-600. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27118529/
- Barber, G. S., & Aaronson, S. T. (2022). The Emerging Field of Psychedelic Psychotherapy. Current psychiatry reports, 24(10), 583–590. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9553847/
- Daws, R. E., Timmermann, C., Giribaldi, B., Sexton, J., Wall, M. B., Erritzoe, D., Roseman, L., Nutt, D. J., & Carhart-Harris, R. L. (2022). Increased global integration in the brain after psilocybin therapy for depression. Nature Medicine, 28(4), 844-851. https://www.nature.com/articles/s41591-022-01744-z
- Dyck, E. (2006, August). “Hitting highs at rock bottom”: LSD treatment for alcoholism, 1950-1970. Social History of Medicine. https://academic.oup.com/shm/article-abstract/19/2/313/2259116?redirectedFrom=fulltext&login=false
- Gorman, I., Belser, A. B., Jerome, L., Hennigan, C., Shechet, B., Hamilton, S., Yazar-Klosinski, B., Emerson, A., & Feduccia, A. A. (2020). Posttraumatic Growth After MDMA‐Assisted Psychotherapy for Posttraumatic Stress Disorder. Journal of Traumatic Stress, 33(2), 161-170. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32073177/
- Husain, M., Umer, M., & Mulsant, B. H. (2022). Can the revival of serotonergic psychedelic drugs as treatments for mental disorders help to characterize their risks and benefits? Expert Opinion on Drug Safety, 21(6), 721-724. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14740338.2022.2063274
- Orsolini, L., Papanti, G. D., De Berardis, D., Guirguis, A., Corkery, J. M., & Schifano, F. (2017). The “Endless Trip” among the NPS Users: Psychopathology and Psychopharmacology in the Hallucinogen-Persisting Perception Disorder. A Systematic Review. Frontiers in psychiatry, 8, 240. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29209235/
- Schenberg, E. E. (2018). Psychedelic-Assisted Psychotherapy: A Paradigm Shift in Psychiatric Research and Development. Frontiers in Pharmacology, 9. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6041963/
- Tartakowsky López, I. (2014-12). Psicoterapia asistida con LSD, Psilocibina y MDMA. Descripciones realizadas por los terapeutas en torno a los procesos clínicos [tesis de maestría, Universidad de Chile]. Repositorio Académico Universidad de Chile. https://repositorio.uchile.cl/handle/2250/135079
