Waarom voel je je schuldig over rusten?

Je schuldig voelen over rusten is irrationeel. In feite zijn er, hoewel er vanuit je omgeving sterke mandaten zijn om meedogenloos te werken, er ook veel goede redenen om je rust te waarderen en te behouden.
Waarom voel je je schuldig over rusten?
Gema Sánchez Cuevas

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Gema Sánchez Cuevas.

Laatste update: 19 april, 2022

We leven in een tijd die wordt gekenmerkt door snelheid, hyperproductiviteit en de obsessie om succesvol te zijn. Wanneer je je echter bewust of onbewust aan deze schema’s houdt, stel je jezelf bloot aan stress. Je voelt je onder druk staan en hebt het idee dat hoeveel je ook doet, het nooit genoeg zal zijn. Daarom is het gemakkelijk om je schuldig te voelen om te rusten.

Deze manier van denken is een vertekening van de werkelijkheid. Het is de reden waarom je je ongemakkelijk voelt als je de productiviteitsvereisten niet opvolgt. Desalniettemin bevestigt zo denken alleen maar een opgelegd discours aan je dat er uiteindelijk toe leidt dat je je schuldgevoelens voor het rusten normaliseert.

“De drang van elke persoon om te overwerken is uniek, en te veel doen verdooft de emoties van elke workaholic op een andere manier. Soms verdooft overwerk depressie, soms woede, soms afgunst, soms seksualiteit.”

-Arlie Russell Hochschild-

Man aan het werk

Waarom voel je je schuldig als je rust?

Uitdrukkingen zoals “tijd is geld,” en “verspil geen tijd,” en vele andere, zijn geen onschuldige uitspraken. In feite zijn ze indicatief voor het soort houding dat suggereert om zijn eigen evenwicht ten koste van alles te handhaven, met gebruikmaking van alle middelen die tot zijn beschikking staan om dit te bereiken. Vanuit een bepaald gezichtspunt is het dus ‘normaal’ om je schuldig te voelen over rusten.

Dit komt omdat er een geïnternaliseerd mandaat is. Die tijd moet altijd worden gebruikt om iets nuttigs te doen. Gelukkig begint men tegenwoordig in te zien dat extreme productiviteit niet de meest geschikte manier van handelen is.

Je kunt je schuldig voelen omdat je rust omdat je denkt dat je een ‘heilige’ regel overtreedt. Dit soort regels zijn echter alleen nuttig als ze bijdragen aan je welzijn. Anders merk je dat je een soort blinde en zelfdestructieve gehoorzaamheid aan de dag legt, die je moet heroverwegen.

Bovendien overwerk je jezelf vaak en leg je een sluier over andere aspecten van je leven. Inderdaad, als andere dimensies in je leven niet goed werken, helpt de hele tijd bezig zijn je te voorkomen dat je oog in oog komt te staan met bepaalde ongemakkelijke aspecten van je bestaan.

Het gewicht van je omgeving

Wat in de ene cultuur als een fout kan worden beschouwd, is in een andere cultuur niet noodzakelijk hetzelfde. Hetzelfde gebeurt met de sociale, politieke of familiale context.

Anders gezegd, een norm is gewoon een standpunt over iets. Het is echter niet de enige of noodzakelijkerwijs de beste. Daarom moet je kritisch zijn over normen en je verdiepen in hun betekenis, evenals hun noodzaak en waarde.

Tegenwoordig staat creatieve vrije tijd (Spaanse link) bekend als elke activiteit die wordt gemotiveerd door een persoonlijke interesse om buiten de werkplek te groeien.

Aan de andere kant bestond het in het oude Griekenland uit de tijd die, vooral door filosofen, werd besteed aan het nadenken over de belangrijke kwesties van het leven. Deze omvatten onder meer aspecten die verband houden met de samenleving, kunst, gezondheid en politiek.

Het is keer op keer bewezen dat als je verantwoord gebruik maakt van je vrijheid, je de beste resultaten behaalt. Met andere woorden, het ideaal is om autonoom te handelen en niet vanwege de conditionering van je angsten of vooroordelen.

Schuldgevoel over rusten is in de regel een uitdrukking van extreme conditionering.

Een vicieuze cirkel

De Wereldgezondheidsorganisatie classificeert stress als een echte epidemie van deze eeuw. Dit kan men gedeeltelijk verklaren door het obsessieve idee van de noodzaak om permanent bezig te zijn. In feite heb je de neiging om ten onrechte te denken dat je een beter persoon zult zijn om deze regel toe te passen.

Je zou kunnen merken dat je jezelf naar een irrationeel niveau duwt en verwacht dat anderen hetzelfde doen. Daarbij komt nog dat zelfs je manier van rusten gestandaardiseerd en gereguleerd is.

Daarom is het een goed idee om een pauze te nemen en jezelf de kans te geven om alleen te zijn, je te vervelen en simpele en zelfs nutteloze activiteiten te doen. Als dit niet het geval is, zal dit dwangmatige gedrag vroeg of laat leiden tot een gevoel van ongelukkig zijn en aanhoudende stress.

Interessant is dat sommige onderzoeken suggereren dat meer dan 70 procent van de mensen fysieke socialisatie opgeeft omdat ze liever iets ‘productiefs’ doen.

Peinzende vrouw

Stop met je schuldig te voelen over rusten

De hectische race om ‘perfectie’ te bereiken doet je vergeten dat rust nodig is om je fysieke en mentale gezondheid te behouden. Je gaat je schuldig voelen over rusten vanwege je obsessie met geld verdienen, ook in je vrije tijd.

Experts wijzen erop dat rust een voorwaarde is voor creativiteit en nodig is als je echt productief wilt zijn. Bovendien verheerlijken ze de voordelen van het beoefenen van meditatie en het in contact komen met de natuurlijke omgeving.

Een pauze van het scherm brengt je bijvoorbeeld dichter bij een meer echte realiteit. Een dutje of een moment van meditatie geeft je toegang tot een nieuwe manier om de wereld te observeren en erin te zijn. Aan de andere kant, als je jezelf dwingt om lang te blijven werken, gaan je prestaties achteruit.

Als je niet genoeg rust krijgt, treedt uitputting op als gevolg van het overschrijden van je redelijke grenzen. Je moet niet vergeten dat rust een biologische en psychologische behoefte is. Het helpt je bij het uitvoeren van elke activiteit en is de enige manier om de lasten die deel uitmaken van je dagelijks leven in evenwicht te houden.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Castañeda Aguilera, E. (2010). Adicción al trabajo (workaholism): Patología psicosocial del siglo XXI. Salud de los Trabajadores, 18(1), 57-66.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.