Waarom je moet ophouden conflicten te vermijden

Soms vermijd je conflicten om anderen te plezieren en ongemakkelijke situaties te voorkomen. Dit heeft echter negatieve gevolgen. Lees er hier meer over.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Elena Sanz.

Laatste update: 13 januari, 2023

De relaties die je met anderen hebt, hebben een belangrijke invloed op je welzijn en emotionele gezondheid. Als je bijvoorbeeld in een harmonieuze, respectvolle en vreedzame omgeving leeft, zul je je op persoonlijk vlak waarschijnlijk ook rustiger en tevredener voelen.

Het systematisch vermijden van argumenten, meningsverschillen en tegengestelde meningen is echter niet noodzakelijk de beste manier om je te gedragen. In feite doe je jezelf waarschijnlijk onbewust kwaad. Daarom stellen we voor dat je stopt met het vermijden van conflicten. Laten we de voordelen onderzoeken.

De manier waarop je reageert op conflicten is een deel van je persoonlijkheid. Sommige mensen zijn buitensporig strijdlustig en hebben moeite met gesprekken. Anderen weten een gezonde balans te vinden. Daardoor kunnen ze assertief communiceren. Dan zijn er mensen die gewoon weglopen voor elke vorm van conflict en ten koste van alles tot overeenstemming proberen te komen.

Als je tot deze laatste groep behoort, moet je weten dat je neiging om conflicten te vermijden te maken heeft met bepaalde redenen (die we hieronder zullen bespreken). Maar zelfs als je geen ‘schuld’ hebt, is het belangrijk dat je verantwoordelijkheid neemt en gaat werken aan je vermijding om de negatieve gevolgen ervan te voorkomen.

Het vermijden van conflicten is schadelijk

Dit zal niet gemakkelijk te begrijpen zijn als je een conflictvermijder bent. Bovendien wordt conflictvermijding over het algemeen goed gewaardeerd door anderen. Mensen zullen je zien als vrijgevig en makkelijk in de omgang. Misschien ben je zelf wel trots op deze eigenschap en beschouw je die als positief.

Maar je kunt er nog eens over nadenken als je enkele van de volgende gedragingen vertoont.

• Je streeft ernaar anderen te behagen. Dit is altijd je prioriteit, zelfs boven je eigen behoeften.
• Je snoert je meningen, emoties en bijdragen de mond als ze tegen de algemene toon van je gesprekspartner ingaan.
• Je hebt moeite om grenzen te stellen, verzoeken te doen en klachten of kritiek te uiten. In feite doe je meestal Onderdruk je emoties om anderen zich niet ongemakkelijk te laten voelen.
• Als er een probleem is dat opgelost moet worden, weiger je dat te zien. Je geeft liever toe of negeert het dan dat je een ruzie begint.
• Je voelt je echt ongemakkelijk bij debatteren of situaties onder ogen zien.

Deze houdingen zijn meestal het resultaat van vroege leerstof die je in je jeugd hebt opgedaan. Misschien ben je opgegroeid in een autoritaire omgeving of met verzorgers die niet bijzonder ontvankelijk waren voor jouw behoeften.

Misschien, als je huilde, schreeuwde, of je onenigheid of verzet uitte, waren je verzorgers niet beschikbaar om je emoties te accepteren en je ruimte te geven. In plaats daarvan reageerden ze met afwijzing, bedreigingen, straffen of het terugtrekken van hun genegenheid.

Bijgevolg leerde je dat je, om geliefd en geaccepteerd te worden (om te overleven, eigenlijk), je moest schikken naar de verwachtingen van anderen, meegaand moest zijn, en ‘niet tot last’ moest zijn. Toen dit werd overgedragen op je volwassen leven, raakte je los van je behoeften, met slechte communicatievaardigheden en een laag zelfbeeld.

Het vermijden van een conflict heeft gevolgen

Tijdens je jeugd was het vermijden van conflicten nuttig (en zelfs noodzakelijk) om de genegenheid van je verzorgers te winnen. Ook nu nog kun je zo confrontaties, ruzies en andere situaties die je storen en van streek maken vermijden. Daar staat tegenover dat het ongewenste gevolgen genereert. In feite benadeel je, door conflicten te vermijden, jezelf op verschillende manieren.

• Je zet je behoeften opzij en offert jezelf op voor anderen. Dit vormt een gebrek aan respect voor jezelf. Het schaadt je gevoel van eigenwaarde en je relatie met jezelf. Je laat in elke handeling zien dat je niet te vertrouwen bent om voor jezelf te zorgen en voorrang te geven.
• Je tolereert respectloosheid van anderen en staat toe dat ze je grenzen overschrijden. Dit genereert misbruik en onevenwichtige relaties die grote slijtage en emotioneel lijden veroorzaken.
• Je staat jezelf niet toe je emoties te uiten. Maar het onderdrukken ervan (Engelse link) kan je gezondheidstoestand aantasten. Onthoud dat elke emotie een functie heeft. Ze is er met een doel dat je niet zomaar kunt negeren.
• Je laat problemen onopgelost (Engelse link). Daardoor herhalen en bestendigen ze zich. Als iemand verkeerd handelt en je bent het er niet mee eens, dan zal hij dat niet alleen blijven doen, maar je zult waarschijnlijk ook een sterke wrok tegen hem ontwikkelen.
• Je persoonlijke relaties worden aangetast door je gebrek aan communicatie. Door conflicten te vermijden, toe te geven en altijd akkoord te gaan, creëer je namelijk een muur die voorkomt dat de ander weet wat je werkelijk denkt en nodig hebt. Op de lange termijn zal dit de band tussen jullie belemmeren en aantasten.

Hoe te stoppen met het vermijden van conflicten

Als je jezelf terugziet in bovenstaande situaties, is het belangrijk dat je stappen onderneemt om de situatie om te keren. Begin allereerst met het veranderen van de manier waarop je tegen conflicten aankijkt.

Stop met het te interpreteren als iets negatiefs dat ten koste van alles vermeden moet worden. Probeer het op te vatten als een kans om je ideeën en meningen te verduidelijken en oplossingen te vinden.

Raak eraan gewend om met je in contact te komen. Je bent waarschijnlijk gewend om niet eens na te denken over wat je wilt of nodig hebt. Dat komt omdat je je alleen richt op wat anderen willen.

Het is echter tijd om jezelf prioriteit te geven. Hoewel je in eerste instantie misschien niet in staat bent om je gedachten en emoties uit te drukken of te laten gelden, kom er in ieder geval mee in contact en word je er bewust van.

Tot slot

Als je de vorige stappen hebt gezet, probeer dan zoveel mogelijk te externaliseren. Begin grenzen te stellen, verzoeken te doen, en geleidelijk je onenigheid te uiten in situaties die voor jou veilig voelen. Met oefening zul je je comfortabeler voelen en zul je dit gedrag kunnen overbrengen naar andere, complexere scenario’s.

Ontdoe je vooral van je angst om anderen teleur te stellen en bedenk dat er niets vreselijks zal gebeuren als de ander boos wordt. Je bent niet langer een zuigeling die afhankelijk is van je verzorgers, maar een volwassene met het recht om zich te uiten en met het vermogen om te gaan met meningsverschillen.

Ten slotte, als deze taken nogal te ingewikkeld voor je zijn of je voelt je niet voorbereid om ze uit te voeren, aarzel dan niet om professionele hulp te zoeken. De klinische psychologie heeft technieken en hulpmiddelen die je zullen helpen vertrouwen te krijgen en te leren hoe je op de juiste manier je mening kunt laten gelden.