Waarom bijt ik op mijn nagels?
Onychofagie is de wetenschappelijke naam voor het pathologische onvermogen om de drang om nagels te bijten te beheersen. Deze pathologie wordt niet alleen geassocieerd met esthetiek, het is ook gekoppeld aan onze emoties en persoonlijkheid.
Hoewel veel mensen hun nagels bijten zonder het zelfs maar te merken, is het dwangmatig doen een duidelijk teken van een emotionele onbalans. En het is echt een probleem dat het onderzoeken waard is.
Psychoanalytici leggen uit dat mensen die op hun nagels bijten een soortgelijk effect nastreven als baby’s tijdens het geven van borstvoeding. Dit gevoel krijg je ook als je constant dingen in je mond hebt (snoep, zuignapjes, plastic, enz.), hoewel dat vanuit het perspectief van een psychoanalyticus bekend staat als ‘oral distress’.
Waarom bijt ik op mijn nagels?
Wat betreft de gewoonte om op je nagels te bijten, het is een andere manier om je beschermd en beschermd te voelen. We hebben iets nodig om ons te “aarden” en onze spanning, zenuwen, verveling, verdriet, stress, enz.
Misschien is het je niet eens opgevallen waarom je op je nagels bijt. Ik moedig je dan ook aan om een interne analyse te doen. Gebeurt het als je overdag niets doet en je handen vrij hebt, voor een examen, als je ‘s avonds alleen door de straten loopt? Gebeurt het als je baas je belt vanaf je werk, voordat je afspreekt met je vriendin of als je slecht nieuws krijgt?
Dit heeft ongetwijfeld een psychologische verklaring. Maar laten we bij het begin beginnen. Nagelbijten is een automatische, onbewuste en verslavende gewoonte. Mensen die op hun nagels bijten, kunnen het niet altijd vermijden of stoppen, net als elke diepgewortelde gewoonte.
Dit gedrag is gekoppeld aan angst, onzekerheid, spanning en depressie. Enkele eigenschappen die mensen met onychofagie gemeen hebben, zijn: perfectionisme, een laag zelfbeeld en faalangst. Ze vallen ook op omdat ze hyperactief, erg nerveus en energiek zijn. In sommige gevallen moesten ze hun jeugd doorstaan met ouders die te autoritair waren.
De gemiddelde leeftijd waarop kinderen op hun nagels beginnen te bijten, is ongeveer 10 jaar oud en de gewoonte kan in de loop van de tijd afnemen of toenemen. Dit verschilt volgens de specifieke levensgebeurtenissen van elke persoon.
De primaire sensatie is verzadiging, maar je kunt ook rust, plezier, bescherming, tevredenheid en veiligheid ervaren. En terwijl je op je nagels bijt, geven de hersenen bepaalde hormonen af die verband houden met geluk en welzijn.
Een ander probleem veroorzaakt door onychofagie heeft een sociaal aspect. Misschien zullen zijn ouders de eerste keer dat het kind op zijn nagels bijt, hem uitschelden. Maar later zullen ze hoogstwaarschijnlijk de situatie negeren.
Hetzelfde gebeurt met volwassenen. Het is opmerkelijk dat als je op je nagels bijt en een familielid of vriend iets zegt, je waarschijnlijk boos wordt en het snelste moment zoekt om het opnieuw te doen.
Hoe kan ik stoppen?
Hoewel er actuele behandelingen zijn zoals bittere nagellak en allerlei trucs (zoals knoflook of peper op je nagels wrijven), zal iemand die aan onychofagie lijdt niet stoppen met deze gewoonte totdat ze hebben opgelost wat de oorzaak is.
De eerste stap is om erachter te komen op wat voor soort momenten we op onze nagels bijten. Als je het eenmaal hebt geïdentificeerd, is de volgende stap om te werken aan het verminderen van de gevoelens die ons ertoe brengen om naar deze vrijlating te verlangen.
Is er een effectieve manier om onrust, angst en zenuwen te verminderen, afgezien van nagelbijten? Je kunt je spanning verlichten door te sporten, ontspannende activiteiten te doen of een boek te lezen.
Het goede nieuws is dat er een remedie is voor onychofagie zonder walgelijke nagellak of huismiddeltjes. Werk eerst aan je gevoelens en leer hoe je kunt kanaliseren wat je een slecht gevoel geeft. Op deze manier kun je je arme vingers en nagels met rust laten.
