Vier slechte manieren om je woede te beheersen

Woede is een invasieve emotie. Verder is het uitermate belangrijk dat het goed wordt uitgedrukt. Dat komt omdat verkeerd omgaan met woede kan leiden tot stressvolle situaties.

Boosheid gaat niet vanzelf weg. Er is ook geen magische manier om ermee om te gaan. In feite, wanneer je deze invasieve emotie ervaart, is het uiterst belangrijk dat je het op de juiste manier uitdrukt. Als je een verkeerde manier toepast om je woede te beheersen, kan het je namelijk uiteindelijk echt gestrest maken.

Slecht omgaan met woede is een vreselijke gewoonte die rampzalige gevolgen kan hebben. Dat komt omdat woede een van die invasieve emoties is die er vaak toe leiden dat je dwaas handelt. Daarom zeg of doe je met onjuiste technieken voor woedebeheersing vaak dingen die jou of anderen kwetsen, inclusief degenen van wie je houdt.

Woede kan in een min of meer positief daglicht worden gezien. Een schreeuwende baas of strenge ouder kan bijvoorbeeld denken dat hun uitbarstingen een teken zijn van hun ernst of toewijding. Ongecontroleerde woede genereert echter bijna nooit iets positiefs. Integendeel, het doet pijn en leidt tot meer woede als reactie. Dit omvat gevoelens van wrok.

Om deze reden is het belangrijk om te leren omgaan met je woede. Dit betekent niet dat je het niet zou moeten voelen, want woede is, zoals alle emoties, in de meeste gevallen een legitieme reactie. Wat je niet moet doen, is het de controle over laten nemen. Met andere woorden, laat het niet dicteren wat je vervolgens doet. In dit artikel laten we je vier verkeerde woedebeheersingsstijlen zien.

1. Je woede niet totaal vermijden

Absolute inperking is nooit een legitieme manier om je woede of andere emoties te beheersen. Inderdaad, je moet nooit ontkennen wat je voelt, of je gevoelens vermijden. Als je dat doet, kom je vast te zitten. In feite is geen enkele vorm van repressie ooit succesvol. Dat komt omdat de energie die je in jezelf probeert te verstikken altijd terugkeert in de vorm van een ander fysiek of psychologisch symptoom.

Inderdaad, op je lip bijten en verdergaan alsof er niets is gebeurd, is niet goed. Wat je echter wel kunt doen, is voorkomen dat die woede-uitbarstingen zich tegen jou of anderen keren. In feite maakt kalmte plaats voor een veel gunstiger omgeving, waarin je je emoties kunt uiten.

2. In plaats daarvan boosheid op jezelf richten

Een van de gevolgen van het onderdrukken van de energie die met je woede gepaard gaat, is dat deze binnenin je explodeert. Omdat je emoties niet zomaar van binnenuit verdwijnen. Bovendien, als je ze niet beheert, veranderen ze in iets dat nog ongewenst is. In feite zal woede, als ze het zwijgen wordt opgelegd, zich tegen je keren.

Depressie maskeert vaak opgekropte woede. De woede is er, maar in plaats van zich te richten op degene die het heeft gegenereerd, kan het zich tegen jou keren.

Als gevolg hiervan verschijnen zelfverwijten en wrok. Deze emoties kunnen zich manifesteren als migraine, duizeligheid en andere lichamelijke symptomen. Om deze reden mag je de bron of oorzaak van je woede niet uit het oog verliezen. Vraag jezelf af wat het in de eerste plaats heeft veroorzaakt.

3. Passief-agressieve attitudes aannemen

Passief-agressieve houdingen zijn die waarin je woorden, gebaren of acties woede aanduiden. Je drukt het echter niet direct uit. In feite is je woede verborgen. Je vermomt het, maar je kanaliseert of lost het niet op. Het meest typische voorbeeld is het gebruik van hints en indirecte opmerkingen.

Je woede maskeren is niet goed omdat het verwarring schept. Zowel voor jou als voor anderen. Daarnaast is het onmogelijk om openlijk je ergernis te uiten met hints en indirecte opmerkingen. Aan de andere kant, vanwege de vluchtigheid van woede, is zwijgen ook geen optie. Ten slotte kan het maskeren van woede leiden tot onnodige verlenging van conflicten, of een directe bron van nieuwe conflicten zijn.

4. Je onterecht afreageren op derden

Soms genereert woede ketens van agressie die volledig irrationeel van aard zijn. Stel bijvoorbeeld dat een baas zijn werknemer irriteert. De werknemer weigert zich te verdedigen. Maar als ze later met hun partner praten, reageren ze het op hen af.

De partner verdedigt zich ook niet maar begint zich te ergeren aan zichzelf. Om deze reden gaan ze naar huis en worden ze extreem intolerant voor de fouten van hun kind en ze schreeuwen tegen hem of haar. Het kind weigert zich te verdedigen, maar reageert later de woede op de hond.

Het vorige voorbeeld laat een keten van agressie zien, waarbij geen enkele schakel goed werd beheerd. In dit soort gevallen kan iemand die helemaal niet betrokken is bij het oorspronkelijke geschil, uiteindelijk de prijs betalen van emotioneel wanbeheer. Zoals je kunt zien, kan een onjuiste emotionele beheersing complete ketens van relaties verslechteren.

Leren omgaan met je woede is van vitaal belang voor het opbouwen van een gezonde omgeving en meer constructieve relaties. Het is ook belangrijk om je ergernis te uiten jegens de persoon die deze emoties in de eerste plaats heeft gegenereerd.

Je zou bijvoorbeeld openlijk kunnen zeggen dat u oneerlijke, onattente of oneerbiedige behandeling afwijst. Het wordt aanbevolen dat je dit doet nadat je je kalmte hebt hervonden. Als dit echter geen optie is, zeg dan gewoon direct wat je op je hart hebt.