Het verschil tussen fantasie en verlangen

Gedurende de dag schieten er miljoenen gedachten door ons hoofd, maar we selecteren alleen de gedachten die we zelf het meest relevant vinden. We kiezen de gedachten die op een bepaald moment de beste representatie van onszelf lijken te zijn. We kiezen gedachten die we het beste kunnen gebruiken om een bepaald probleem zo snel mogelijk op te lossen en de gedachten die overeenstemmen met onze kijk op de wereld, andere mensen en de toekomst.

Dit zeer menselijke vermogen is hetgeen ons in staat stelt om de wereld om ons heen te veranderen en de manier waarop we deze wereld interpreteren aan te passen. Dit vermogen gaat echter hand in hand met de zeer menselijke zwakte om te bezwijken aan negatieve gedachten die schadelijk voor ons zijn en ons kunnen verlammen.

Onze geest is in staat om de beste scenario’s te verbeelden, maar ook om de ergste nachtmerries te recreëren. Pathologische angst bijvoorbeeld, is gebaseerd op onze interpretatie van situaties die wij als bedreigend zien en die vaak alleen bestaan in onze verbeelding.

Met andere woorden: we worden inherent beïnvloed door onze voorspellingen en verwachtingen over wat er zou kunnen gebeuren. Deze gedachten kunnen ons verlammen wanneer we geconfronteerd worden met bedreigende situaties die eigenlijk helemaal niet bestaan. Onze gedachten, die gevormd worden door ervaringen uit het verleden en fysieke reacties op angst, gaan ervan uit dat er iets rampzaligs zal gebeuren.

Fantasie: de beste vriend en tegelijkertijd de grootste vijand van de ziel

Fantasie stelt ons in staat om parallelle werelden in elkaar te zetten, onmogelijke wezens te creëren en geweldige verhalen te bedenken, zoals de verhalen die we kunnen zien in films. Niet alleen de artistieke creatie kan profiteren van dit vermogen om te fantaseren, maar ook de wetenschap blijft vooruitgaan met dank aan het vermogen om verder te kunnen kijken dat hetgeen we kunnen zien en weten.

Het is echter zeer belangrijk om te weten waar de grens ligt tussen fantasie en realiteit. In dit onderscheid gaat het grote mysterie van dat wat we werkelijk willen en dat wat we ons slechts inbeelden schuil.

Het is daarom van belang om te weten dat we zowel in staat zijn om ons de beste scenario’s, alsook om ons de slechtste scenario’s in beelden. We moeten ook in staat zijn om in te zien dat niet alles waar we over fantaseren iets is waar we werkelijk naar verlangen. We moeten in staat zijn om deze fantasieën te zien voor wat ze werkelijk zijn: slechts gedachten.

We kunnen onszelf bijvoorbeeld inbeelden dat we aan het rijden zijn in een auto. Dat we snel het stuur draaien en met deze vrijwillige handeling een reeks aan gebeurtenissen veroorzaken die uiteindelijk rampzalig zullen eindigen.

Wij zijn in staat om het moment voor ons te zien, de woorden die in het ziekenhuis door de familie worden uitgesproken te horen, de pijn die we hiermee zouden veroorzaken te voelen. We kunnen ons inbeelden hoe de auto eraan toe is en zelfs in gedachten zo ver gaan dat we ons zelfs onze eigen begrafenis in kunnen beelden. We kunnen ons deze dingen allemaal inbeelden in onze gedachten, maar dit betekent niet dat we ook daadwerkelijk willen dat ze zullen gebeuren.

We kunnen iemand zien wanneer we over straat lopen en een heel verhaal bij deze persoon bedenken. We kunnen fantaseren over hoe zijn leven er misschien uitziet, zijn verleden, zijn baan, zijn hobby’s, zijn zwaktes en hoe het zou zijn om deze persoon te ontmoeten. Dit betekent echter niet dat we er werkelijk naar verlangen om deze persoon te ontmoeten.

Wanneer fantasie verlangen wordt

Verlangen gaat iets verder dan slechts fantasie. Fantasie blijft in onze gedachten. Het zwemt door onze verbeelding en bevordert ons creatieve denkvermogen. Aan verlangen zit echter een component van handelen verbonden, de intentie om in actie te komen. Fantasie is daarentegen slechts hypothetisch.

Wanneer we gedreven worden door verlangen, worden we bewogen door iets dat diep in ons zit. Onze verlangens komen overeen met onze moralen en de manier waarop wij denken dat de wereld in elkaar zit.

Een verlangen kan misschien beginnen als een fantasie. We fantaseren ergens over en vragen onszelf af of we deze gedachte om zouden willen zetten in daden om ervoor te zorgen dat de fantasie werkelijkheid wordt. Als het antwoord hierop ‘ja’ is, dan kunnen we vanaf dat moment bepalen om actie te ondernemen, een gebaar te maken, dat ons zal leiden naar de verwezenlijking van dit verlangen.

Om duidelijk begrip te hebben van het onderscheid tussen fantasie en verlangen kunnen we ontrouw als voorbeeld nemen. We kunnen fantaseren over andere mensen die niet onze partner zijn, maar dit hoeft helemaal niet te betekenen dat we ook echt vreemd zouden gaan.

In werkelijkheid dient onze fantasie alleen als manier om onze verbeeldingskracht te trainen. We kunnen simpelweg genieten van deze beelden of ze op een artistieke manier uitdrukken. Dit betekent helemaal niet dat we ontrouw zijn. Het is slechts een fantasie en hier hoeven we ons helemaal niet slecht over te voelen.

Als deze fantasie een werkelijk verlangen wordt, dan kan dit betekenen dat het verder gaat dan alleen een spelletje in iemands gedachten. Een verlangen kan iets in ons bewegen en ons motiveren om deze fantasie werkelijk te verwezenlijken door middel van handelingen en woorden.

Dit betekent niet dat dit verlangen uiteindelijk hoe dan ook werkelijkheid zal worden, maar wanneer het meer is geworden dan slechts een gedachte, kan het wel aangeven dat we ergens werkelijk naar verlangen. Fantasie is niet hetzelfde als verlangen. We kunnen meerdere fantasieën hebben, zonder ooit het verlangen te hebben om deze fantasieën werkelijkheid te laten worden.